Γλαύκος Αλιθέρσης
| Γλαύκος Αλιθέρσης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1897 |
| Θάνατος | 1965 Λεμεσός, Κύπρος |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελληνική |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | λογοτέχνης |
Ο Γλαύκος Αλιθέρσης (φιλολογικό ψευδώνυμο του Μιχάλη Χατζηδημητρίου[1], 1897-1965) ήταν Ελληνοκύπριος και Αιγυπτιώτης λογοτέχνης. Γνωστός κυρίως ως ποιητής, ασχολήθηκε ακόμη με την κριτική, την πεζογραφία, τη μετάφραση κ.ά.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1897 στη Λεμεσό. Το 1913 μαθητής ακόμη του Ημιγυμνασίου Λεμεσού μετέβη στην Ελλάδα για να καταταγεί ως εθελοντής στον Ελληνικό Στρατό κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων.[2] Δεν πρόλαβε να λάβει μέρος στις πολεμικές συγκρούσεις, εντούτοις υπηρέτησε για ένα διάστημα σε τάγμα ευζώνων που έδρευε στην Άνω Βροντού Σερρών.[3] Ασχολήθηκε με τον κλασικό αθλητισμό[4] καταφέρνοντας να διακριθεί σε Ελλάδα και Κύπρο. Αργότερα, αποτυγχάνοντας στις εξετάσεις του στην Σχολή Ευελπίδων φοίτησε στη Γυμναστική Ακαδημία.[3][5] Παράλληλα εισήχθη στη Νομική Αθηνών, χωρίς ωστόσο να ολοκληρώσει τη φοίτησή του.[3][5]
Τα περισσότερα χρόνια του τα έζησε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου[6], όπου εργαζόταν ως καθηγητής φυσικής αγωγής σε σχολεία της ελληνικής κοινότητας. Εκεί δημιούργησε το σημαντικότερο λογοτεχνικό του έργο, που τον ανέδειξε σε βασικό στέλεχος της λογοτεχνίας. Έγραψε ποιήματα, διηγήματα, θεατρικά έργα, κριτικές, δοκίμια.[5] Κατά την παραμονή του στην Αίγυπτο συνδέθηκε με τους αριστερούς κύκλους της ελληνικής παροικίας. Κατά τη διάρκεια του Αγώνα της ΕΟΚΑ εξέδωσε το 1958 στην Αλεξάνδρεια την ποιητική συλλογή «Προσμαρτυρία», η οποία είχε έντονο αντιαποικιακό περιεχόμενο με αποτέλεσμα να απαγορευθεί η κυκλοφορία της στην Κύπρο.[3]
Για το ποιητικό έργο του συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σημαντικότερους Aιγυπτιώτες ποιητές.[7] Ο ίδιος αναφέρεται ως αντικαβαφικός λογοτέχνης[1], με επιρροές από τους Κωστή Παλαμά και Άγγελο Σικελιανό.[8] Μάλιστα ο Παλαμάς του αφιέρωσε ένα ποίημά του με τίτλο «Στον ποιητή Γλαύκο Αλιθέρση» από την συλλογή του Δειλοί καί Σκληροί Στίχοι.[9]
Πέθανε στις 30 Νοεμβρίου[3] του 1965 στη Λεμεσό, όπου και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη.[10]
Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν παντρεμένος με την Εύα Ζαφειροπούλου.[5] Από τον γάμο του απέκτησε δύο κόρες[5], εκ των οποίων η μία πέθανε κατά την παιδική της ηλικία, γεγονός που είχε σημαντικό αντίκτυπο στον ίδιο.[1][6] Αναφέρεται πως κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του αντιμετώπιζε προβλήματα αλκοολισμού.[1]
Ενδεικτική εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γαλανά δαχτυλιδάκια (ποιήματα, 1919)
- Κρινάκια του γιαλού (ποιήματα, 1921)
- Οι οραματισμοί του Eωσφόρου και άλλα ποιήματα, Κύπρος 1923
- Απλή προσφορά, Κύπρος 1929
- Θερισμοί και οργώματα, Αλεξάνδρεια 1939
- Μυστικός δείπνος, Αλεξάνδρεια 1944
- Μαθητικά τετράδια, Αλεξάνδρεια 1957
- Προσμαρτυρία, Αλεξάνδρεια 1958
- Αρμογή αιώνων και στιγμών, Λεμεσός 1964
Μελέτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Δ.Θ.Λιπέρτης, Αλεξάνδρεια 1934
- Το πρόβλημα Καβάφη, Αλεξάνδρεια 1934
- Ιστορία της Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας, Αλεξάνδρεια 1938
- Βασίλης Μιχαηλίδης, Αλεξάνδρεια 1957
- Νίκος Νικολαΐδης, Αλεξάνδρεια 1958
- Σωτήρης Σκίπης, Αλεξάνδρεια 1960
- Μιλτιάδης Μαλακάσης, Αλεξάνδρεια 1961
- Ραμπιτρανάθ Ταγκόρ, Αλεξάνδρεια 1961
- Νίκος Σαντορινιός, Λεμεσός 1965.
Μεταφράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ανθολογία Άγγλων ποιητών (μετάφρ., 1926)
- Ρ.Μπρουκ: Άπαντα, Κύπρος 1925
Πεζογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο γυμνός άνθρωπος, Κύπρος 1924
- Αράχνες, Αλεξάνδρεια 1936
Θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο πύργος της Βαβέλ, Λευκωσία 1937
- Αραδαφνούσα, Αλεξάνδρεια 1939[5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Αλιθέρσης Γλαύκος». polignosi.com. Polignosi - Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022.
- ↑ Παπαπολυβίου, Πέτρος (1996). Η Κύπρος και οι Βαλκανικοί Πόλεμοι. Συμβολή στην Ιστορία του κυπριακού εθελοντισμού. Θεσσαλονίκη: ΑΠΘ-Διδακτορική Διατριβή. σελ. 177-178.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Παπαπολυβίου, Πέτρος (16 Μαΐου 2015). «Γλαύκος Αλιθέρσης (1897-1965)». philenews.com. Ο Φιλελεύθερος. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2022.
- ↑ Πιλαβάκη, Κ. Α. (1967-1968). «Γλαύκος Αλιθέρσης (1897 - 1965). Το ξεκίνημά του στη λογοτεχνία και του τέλος του». Φιλολογική Κύπρος (Ελληνικός Πνευματικός Όμιλος Κύπρου): 185. https://lekythos.library.ucy.ac.cy/handle/10797/27310.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 «Αλιθέρσης Γλαύκος». ΕΚΕΒΙ.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 6,0 6,1 Νικολαΐδης, Μελής (1 Ιανουαρίου 1966). «Ο ποιητής της Κύπρου». Νέα Εστία (Αθήναι) (924): 64. http://www.ekebi.gr/magazines/showimage.asp?file=106720&code=1610&zoom=800.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Γλαύκος Αλιθέρσης (1897-1965): ο Κύπριος λυρικός ποιητής της Αλεξάνδρειας». Ελληνική Κοινότητα Αλεξάνδρειας.
- ↑ Χαντζίνης, Γιάννης (1 Ιανουαρίου 1966). «Γλαύκος Αλιθέρσης». Νέα Εστία (Αθήναι) (924): 63-64. http://www.ekebi.gr/magazines/showimage.asp?file=106719&code=8344&zoom=800.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Κωστής Παλαμάς: Στον ποιητή Γλαύκο Αλιθέρση». www.greek-language.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ «Πέθανε ο Κύπριος λογοτέχνης Γλαύκος Αλιθέρσης». Ελευθερία: 2. 2 Δεκεμβρίου 1965. http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=64&pageid=37535&id=-1&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARdASTASRASQASFASZASbASPASa&CropPDF=0.
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Καρματζός, Παναγιώτης (2011). «Ο ποιητής Γλαύκος Αλιθέρσης και η νέα Αλεξανδρινή Εποχή» (PDF). «Άνευ», τ. 40..