Γιούρι Μπορζακόφσκι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιούρι Μπορζακόφσκι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση
Ύψος181 cm Edit this on Wikidata
Βάρος70 kg Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά
Πληροφορίες ασχολίας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα της Φιλίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Γιούρι Μπορζακόφσκι (ρωσικά: Юрий Михайлович Борзаковский, 12 Απριλίου 1981) είναι Ρώσος πρώην αθλητής στίβου που διακρίθηκε στο αγώνισμα των 800 μέτρων. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του πέτυχε σημαντικές διακρίσεις που περιλαμβάνουν το 2004 χρυσό μετάλλιο στους Αγώνες της Αθήνας, ενώ κατέκτησε και άλλα σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό επίπεδο. Το 2016 τοποθετήθηκε στη θέση του αντιπροέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας Στίβου.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1981 στο Κράτοβο της Ρωσίας (τότε έδαφος της Σοβιετικής Ένωσης) και πήρε το όνομά του από τον Ρώσο κοσμοναύτη Γιούρι Γκαγκάριν[1]. Το 1998 αναδείχτηκε τρίτος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων με χρόνο 1:47,71 και το επόμενο έτος αναδείχθηκε νικητής στον αγώνα των 800 μ. στο πλαίσιο της διοργάνωσης του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Στίβου με 1:48,53.

To 2000, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ έφτασε μέχρι τον τελικό, όπου κατετάγη έκτος, ενώ το 2001 ο Ρώσος δρομέας κέρδισε τον πρώτο του μεγάλο τίτλο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου. Το ίδιο έτος κατέκτησε την πρώτη θέση σε αγώνα της σειράς του Golden League της IAAF που πραγματοποιήθηκε στο Βέλγιο, πραγματοποιώντας τον καλύτερο χρόνο παγκοσμίως για εκείνη τη χρονιά (1:42,47), καταρρίπτοντας παράλληλα το ρωσικό και ευρωπαϊκό ρεκόρ κάτω των 23 ετών[2][3]. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο αγώνισμα των 800 μέτρων, σημειώνοντας στον τελικό, χρόνο 1:44,45[3], επίδοση που τον έφερε μπροστά από τον Κενυάτη Μπουλαενί Μουλαουτζί και τον Δανό Γουίλσον Κίπκετερ[4].

Τον επόμενο χρόνο συμμετείχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου του Ελσίνκι καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση[5], ενώ τον Μάρτιο του 2006 κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου που διεξήχθη στην πατρίδα του[6], επιτυχία που επανέλαβε το 2007 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Οζάκα[7]. Το 2008 συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, όπου δεν κατάφερε να υπερασπιστεί το χρυσό που κατείχε από την προηγούμενη διοργάνωση[8], καθώς αποκλείστηκε στους ημιτελικούς[2].

Ο Μπορζακόφσκι το 2012.

Το 2009 ο Μπορζακόφσκι διακρίθηκε στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα Κλειστού και Ανοικτού Στίβου (χάλκινο μετάλλιο[3] και τέταρτη θέση αντίστοιχα), ενώ το 2010 υπέστη σοβαρό τραυματισμό που τον άφησε εκτός δράσης για το μεγαλύτερο διάστημα της χρονιάς[2]. Επανέκαμψε το 2011 αποσπώντας το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου της Νότιας Κορέας και κερδίζοντας επιπλέον τον τίτλο του καλύτερου αθλητή της χρονιάς στη Ρωσία (από κοινού με την αθλήτρια του ύψους Άννα Τσιτσέροβα)[9]. Το επόμενο έτος συμμετείχε για τέταρτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες, ωστόσο έμεινε εκ νέου εκτός τελικού, φτάνοντας μέχρι την ημιτελική σειρά.

Σε εγχώριο επίπεδο, κυριάρχησε επί σειρά ετών στο αγώνισμα των 800 μέτρων, επιτυγχάνοντας να αναδειχθεί 7 φορές πρωταθλητής Ρωσίας στον ανοικτό στίβο και άλλες τρεις στην αντίστοιχη διοργάνωση του κλειστού στίβου[3].

Μετά την αποχώρησή του από την ενεργή δράση, ανέλαβε την αντιπροεδρία της Ρωσικής Ομοσπονδίας Στίβου[10].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ David Wallechinsky, Jaime Loucky, The Complete Book of the Olympics 2012 Edition, Aurum Press. London 2012, σελ. 100.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Burke, Sam. «From the Clouds: The Career of Yuriy Borzakovskiy». runnerstribe.com (στα Αγγλικά). Runner's Tribe. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2019. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Yuriy Borzakovskiy». iaaf.org (στα Αγγλικά). International Association of Athletics Federations. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2019. 
  4. ↑ «Ξεχώρισε ο Ελ Γκερούζ». rizospastis.gr. Ριζοσπάστης. 31 Αυγούστου 2004. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2019. 
  5. ↑ «Επέστρεψε στην κορυφή η Ράντκλιφ με το χρυσό στο Ελσίνκι». in.gr. In.gr. 14 Αυγούστου 2005. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2019. 
  6. ↑ «Στην όγδοη θέση Πιλάτου και Τσιάμης στο μήκος και το τριπλούν αντίστοιχα». in.gr. In.gr. 12 Μαρτίου 2006. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2019. 
  7. ↑ Κουτσούμπου, Ανθή (12 Σεπτεμβρίου 2007). «Στη λίστα για τον κορυφαίο Ευρωπαίο του 2007 ο Γκούσης». contra.gr. Contra. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2019. 
  8. ↑ Παναγιώτας, Π. (22 Αυγούστου 2008). «Βατερλό των ΗΠΑ στις σκυταλοδρομίες». tovima.gr. Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2019. 
  9. ↑ «Τσιτσέροβα και Μπορζακόφσκι κορυφαίοι του 2011 στη Ρωσία». novasports.gr. Novasports. 3 Νοεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2019. 
  10. ↑ Χολίδης, Κώστας (20 Οκτωβρίου 2017). «Συνάντηση Παναγόπουλου- Μπορζακόφσκι». sport24.gr. Sport24. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2019. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γιούρι_Μπορζακόφσκι&oldid=9676224"