Γεώργιος Μαρής
| Γεώργιος Μαρής | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1882 Ηράκλειο |
| Θάνατος | 9 Μαΐου 1949 ή 1949 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κόμμα Φιλελευθέρων |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων Υπουργός Εθνικής Οικονομίας της Ελλάδας Υπουργός Γεωργίας της Ελλάδας Υπουργός Συγκοινωνιών της Ελλάδας Υπουργός Εσωτερικών της Ελλάδας Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γεώργιος Κ. Μαρής (Ηράκλειο 1882 - 9 Μαΐου 1949) ήταν Έλληνας πολιτικός του 20ου αιώνα, πολλές φορές βουλευτής και υπουργός.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1882. Η καταγωγή του ήταν από οικογένεια αγωνιστών που διακρίθηκαν στις μάχες της Κρήτης υπέρ της ανεξαρτησίας του νησιού. Πατέρας του ήταν ο οπλαρχηγός Κωνσταντίνος. Ο πατέρας του και οι θείοι του Στέφανος και Γεώργιος Μαρής είχαν πάρει μέρος ως οπλαρχηγοί.
Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με εξειδίκευση στην συνταγματολογία. Εκπατρίστηκε σε νεότατη ηλικία και έμεινε για μεγάλο διάστημα στην Αίγυπτο. Εκεί ανέπτυξε αντιβασιλική και αντικαθεστωτική δραστηριότητα και γι' αυτό διώχτηκε από τις Ελληνικές Προξενικές αρχές. Έφυγε από την Αίγυπτο και έμεινε για λίγο στο Σουδάν, και από εκεί πήγε στην Ευρώπη, για να επανέλθει στην Ελλάδα μετά την επανάσταση του 1922.
Εξελέγη βουλευτής Ηρακλείου το 1920 και το 1923, κατόπιν στις εκλογές του 1926[1] με το Κόμμα των Εθνικών Φιλελευθέρων και το 1928 , το 1932 και το 1933 με το Κόμμα Φιλελευθέρων.[2] Το 1924 έγινε υπουργός στην κυβέρνηση Σοφούλη , αναλαμβάνοντας το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Το 1925 επί της κυβέρνησης Μιχαλακόπουλου έγινε υπουργός Γεωργίας και προσωρινά Συγκοινωνίας, ενώ αργότερα στο ίδιο έτος έγινε υπουργός Εσωτερικών. Το 1928 διορίστηκε υπουργός Εσωτερικών στην Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη. Το 1928 έγινε υπουργός Οικονομικών στις κυβερνήσεις του Βενιζέλου (1928, Ιουνίου 1929, Δεκεμβρίου 1929), ενώ στις 31 Δεκεμβρίου 1929 διορίστηκε προσωρινά υπουργός Εσωτερικών. Στην Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1933 έγινε ξανά υπουργός Εσωτερικών.
Πέθανε στις 9 Μαΐου 1949 και κηδεύτηκε δύο ημέρες αργότερα από το Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών. Ήταν παντρεμένος με την Ευαγγελία Μαρή και είχαν παιδιά την Αγλαΐα, τον Κώστα, την Μαρίκα, την Τέρκα και την Μυρτώ.[3]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γεώργιος Α. Σήφακας, επιμ. (1933). Κρητικαί Μελέται : Ιστορία-Αρχαιολογία-Λαογραφία, Έτος Α΄ - Αριθ. 1-2. Αθήνα. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2010.
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ ΕΚΛΟΓΕΣ 1926 - ΟΙ 2.010 ΠΟΛΙΤΕΥΤΕΣ, 9-5-2012, ανάκτηση 21-8-2016.
- ↑ Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών 1822-1935, Αθήνα 1986, Βουλή των Ελλήνων, σελ. 122, αρ. 941 (pdf)
- ↑ Εμπρός, 10-5-1949, σελ. 2.