Γάιος Νυμφίδιος Σαβίνος
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Γάιος Νυμφίδιος Σαβίνος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1ος αιώνας Ρώμη |
| Θάνατος | 68 Ρώμη |
| Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Οικογένεια | Έτος των Τεσσάρων Αυτοκρατόρων |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Έπαρχος του Πραιτωρίου (65–68) |
Ο Γάιος Νυμφίδιος Σαβίνος (περίπου 35 – 68) ήταν έπαρχος της Πραιτωριανής Φρουράς κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Αυτοκράτορα Νέρωνα από το 65 έως το τέλος του το 68. Μοιράστηκε αυτό το αξίωμα μαζί με τον Oφόνιο Τιγκελίνο, αντικαθιστώντας τον προηγούμενο συνάδελφό του Φαίνιο Ρούφο. Κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας του '60, ο Νέρων έγινε ολοένα και πιο αντιδημοφιλής με τον λαό και τον στρατό, οδηγώντας σε μία σειρά από εξεγέρσεις, που τελικά προκάλεσαν την πτώση και την αυτοκτονία του το 68. Ο Νυμφίδιος συμμετείχε στην τελική συνωμοσία εναντίον του Νέρωνα και έπεισε την πραιτωριανή φρουρά να τον εγκαταλείψει, αλλά όταν προσπάθησε να ανακηρυχθεί Αυτοκράτορας, σκοτώθηκε από τους ίδιους τους στρατιώτες του.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Νυμφίδιος Σαβίνος ήταν γιος μίας από τον αυτοκράτορα απελεύθερης γυναίκας, της Νυμφιδίας (κόρης του Γάιου Ιούλιου Καλλίστου). Ο Γάλβας καταγράφει εικασίες ότι ο πατέρας του ήταν ένας μονομάχος ονόματι Mαρτιανός, με τον οποίο έμοιαζε, αλλά φημολογείτο (μάλλον ψευδώς) ότι ήταν νόθος γιος ενός προηγούμενου Ρωμαίου Αυτοκράτορα, του Καλιγούλα.
Μετά τη συνωμοσία τού Πίσωνα εναντίον τού υποτιθέμενου εξαδέλφου του Νέρωνα το 65 μ.Χ., οι εκτελέσεις δημιούργησαν την ευκαιρία σε πολλούς να ανέλθουν στη Ρώμη σε θέσεις εξουσίας. Μεταξύ εκείνων που αναβιβάστηκαν ήταν ο Νυμφίδιος, ο οποίος έγινε συνάδελφος τού έπαρχου τού Πραιτωρίου Tιγκελίνου στην Πραιτωριανή Φρουρά, αφού ο προηγούμενος συνεργάτης του τελευταίου Fαίνιος Ρούφος, ετελεύτησε.
Ο Νυμφίδιος εδραίωσε σταδιακά κάποια εξουσία στους Πραιτωριανούς και η υπόσχεσή του για υλική ανταμοιβή αύξησε την προθυμία τους να δηλώσουν υπέρ του Γάλβα κατά τις επαρχιακές εξεγέρσεις του 68 μ.Χ.
Μεταξύ τού τέλους τού Νέρωνα και της άφιξης του Γάλβα στη Ρώμη, ο Νυμφίδιος δεν έχασε χρόνο: ενορχήστρωσε την «παραίτηση» του Τιγκελίνου και στάθηκε ως μοναδικός διοικητής της πραιτοριανής φρουράς. Ωστόσο ο Γάλβας διόρισε έναν αντικαταστάτη τού Τιγκελίνου, τον Κορνήλιο Λάκο, και έκανε πολλά περαιτέρω βήματα για να εξαλείψει πιθανούς αντιπάλους (π.χ. τη δολοφονία τού Λεύκιου Κλόδιου Μάκερ στην επαρχία της Αφρικής), τα οποία όλα πρέπει να έκαναν τον Nυμφίδιο ανήσυχο.
Μη ικανοποιημένος πλέον να βοηθά άλλους στον θρόνο, ο Νυμφίδιος δήλωσε ότι ο ίδιος ήταν νόμιμος διάδοχος του Νέρωνα —έναν ισχυρισμό που υποστήριξε με τον αμφίβολο ισχυρισμό ότι ήταν νόθος γιος τού πρώην Αυτοκράτορα Καλιγούλα.[1] Πήρε επίσης τη σύζυγο του Νέρωνα, Σπόρο, για σύζυγό του. Ο Σπόρος, ο οποίος ήταν ένας νεαρός άνδρας απελεύθερος, είχε παντρευτεί τον Νέρωνα (αφού ο Νέρων πρώτα τον είχε ευνουχίσει) και λέγεται ότι έμοιαζε με τη δεύτερη γυναίκα τού Αυτοκράτορα, την Ποππαία.[2] Οι Πραιτωριανοί αναγνώρισαν ότι η θέση του Γάλβα μετρούσε περισσότερο από την παρουσία τού Νυμφιδίου και σκότωσαν τον επίδοξο σφετεριστή, πριν φτάσει ο νέος τους Αυτοκράτορας στη Ρώμη.
Ο Νυμφίδιος είναι σημαντικός, όχι μόνο επειδή έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πτώση τού Νέρωνα, αλλά και επειδή απεικονίζει το ύψος, στο οποίο θα μπορούσαν να ανέλθουν ακόμη και οι άνθρωποι χαμηλής καταγωγής με δική τους πρωτοβουλία, καθώς και την τεράστια σημασία της πραιτωριανής πίστης για την αυτοκρατορική διαδοχή στο ταραχώδες έτος των τεσσάρων αυτοκρατόρων, που ακολούθησε την τελευτή τού Νέρωνα.