Βερτρούδη
| Βερτρούδη | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 618[1] |
| Τόπος ταφής | Αββαείο του Σαιν-Ζερμαίν-ντε-Πρε |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | σύζυγος ηγεμόνα[1] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Χλωτάριος Β΄[1] |
| Τέκνα | Δαγοβέρτος Α΄[2] Berta[3] |
| Γονείς | Richomer[1] και Gertrud of Hamage[1] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Βερτρούδη, γαλλ.: Bertrude, comtesse de Vermandois, (περί το 582 – 618 ή 619) ήταν κόμισσα του Βερμαντουά και με τον γάμο της έγινε βασίλισσα των Φράγκων από το 613 έως το 618. Ήταν παντρεμένη με τον Χλοτάριο Β'. [4]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η προέλευσή της είναι αβέβαιη και ανεπιβεβαίωτη. Ωστόσο, είναι γνωστό ότι ο μαγιορδόμος του παλατιού Eρχινοάλδ ήταν εξάδελφος του βασιλιά Δαγοβέρτ Α΄ μέσω της μητέρας του, καθιστώντας αυτήν αδελφή της Αγ. Γερβέργας και, επομένως, κόρη του Ριχομέρ και της Αγ. Γερτρούδης τού Αμάζ (Hamage). Επειδή ο Χλοτάριος Β΄ είχε τρεις συζύγους (τις Χαλδετρούδη, Bερτρούδη και Σιχίλδη) [5] και δεν είναι γνωστό ποια ήταν η μητέρα των γιων του Δαγοβέρτ Α΄ και Χαριβέρτ Α΄, δεν είναι σαφές ότι αυτή η κόρη του Ριχομέρ ήταν η Bερτρούδη. Είναι επίσης πιθανό, η Bερτρούδη να ήταν κόρη του Βάγκον Β΄.
Σύμφωνα με το Chronique du Pseudo-Frédégaire, η Bερτρούδη αγαπούσε ειλικρινά τον Χλοτάριο Β΄. Την περιέγραψαν και ως δημοφιλή βασίλισσα. Αναφέρεται ότι αποκάλυψε -και απέτρεψε- μία απόπειρα συνωμοσίας από τον Βουργουνδό Αλήθηο, ο οποίος σχεδίαζε να σκοτώσει τον Χλοτάριο Β΄ και να αναγκάσει την Βερτρούδη να τον παντρευτεί. [5]
Η Bερτρούδη απεβίωσε κατά το 35ο έτος της βασιλείας του Χλοτάριου Β΄, είτε το 618 είτε το 619. Η κόρη τους λεγόταν Βέρθα.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 94-96. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 99. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Chronicle of Fredegar
- ↑ 5,0 5,1 Bush, Annie Forbes. Memoirs of the Queens of France, Parry & Macmillan, 1854, p. 59
Αυτό το λήμμα περιλαμβάνει κείμενο από αυτή την πηγή, που είναι κοινό κτήμα.
- Κρίστιαν Σετιπάνι . Les Ancêtres de Charlemagne, 1989.(ISBN 2-906483-28-1) .
- 2-86594-042-Χ