Βενιζελοκομμουνισμός
Ο όρος Βενιζελοκομμουνισμός χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από τους αντιβενιζελικούς και βασιλόφρονες την περίοδο του μεσοπολέμου. Ο Ριζοσπάστης αποκάλυψε το Σύμφωνο Σοφούλη-Σκλάβαινα μεταξύ του Παλαϊκού Μετώπου και των Φιλελευθέρων για την υπερψήφιση του αρχηγού των Φιλελευθέρων ως προέδρου της Βουλής. [1] Το Σύμφωνο Σοφούλη-Σκλάβαινα, το οποίο υπεγράφη στις 19 Φεβρουαρίου 1936 και προοριζόταν να μείνει μυστικό, ήταν μια προσπάθεια στοιχειώδους συνεννόησης ανάμεσα στους Φιλελεύθερους και στους Κομμουνιστές. Οι κομμουνιστές δεσμεύονταν να στηρίξουν την υποψηφιότητα Σοφούλη για τη θέση του προέδρου της Βουλής, με αντάλλαγμα κάποιες παραχωρήσεις που θα έκανε το κόμμα Φιλελευθέρων, όταν αυτό σχημάτιζε κυβέρνηση, οι οποίες αφορούσαν κυρίως οικονομικά και πολιτικά αιτήματα, όπως την ελάφρυνση των χρεών των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων, τη μείωση της τιμής του ψωμιού, την εφαρμογή των κοινωνικών ασφαλίσεων, την κατάργηση του περίφημου Ιδιωνύμου, όπως επίσης και της Υπηρεσίας Αμύνης του Κράτους, την παροχή γενικής πολιτικής αμνηστίας, την καταπολέμηση των φασιστικών τάσεων και των οργανώσεών τους. Η αποκάλυψη του Συμφώνου, όπως ήταν αναμενόμενο προκάλεσε την οργή των άλλων κομμάτων, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων, όχι μόνο των αντιβενιζελικών. [2]
Οι εφημερίδες της εποχής έγραφαν ότι "Η Ελλάς παραδίδεται υπό του Σοφούλη αιχμάλωτος εις τους κομμουνιστάς".
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ο ελληνικός αντικομουνισμός στον 20αιώνα, Αναστασία Μητσοπούλου, εκδόσεις επίκεντρο, σελ 83-85
- ↑ Η κατάρρευση της Ελληνικής Δημοκρατίας του Μεσοπολέμου: Από τις εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 έως την 4η Αυγούστου, ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ, Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία, Δημήτρης Ντούρος