Βασιλική του Έρεντβι
Συντεταγμένες: 42°14′54.41″N 44°2′19.07″E / 42.2484472°N 44.0386306°E
| Βασιλική του Έρεντβι | |
|---|---|
| ერედვის ბაზილიკა | |
 Η Βασιλική του Έρεντβι του Αγίου Γεωργίου | |
 | |
| Είδος | εκκλησία και θρησκευτικό κτήριο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 42°14′54″N 44°2′19″E |
| Θρήσκευμα | Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Διοικητική υπαγωγή | Περιφέρεια του Τσχινβάλ |
| Τοποθεσία | Σίντα Καρτλί |
| Χώρα | Γεωργία και Νότια Οσσετία |
| Έναρξη κατασκευής | 10ος αιώνας |
| Προστασία | Πολιτισμικά Μνημεία Εθνικής Σημασίας της Γεωργίας |
| δεδομένα (π) | |
Η Βασιλική του Έρεντβι του Αγίου Γεωργίου (γεωργιανά: ერედვის წმინდა გიორგის ბაზილიკა) είναι μια Γεωργιανή Ορθόδοξη εκκλησία του 10ου αιώνα που βρίσκεται στον ομώνυμο οικισμό στο μχάρε Σίντα Κάρτλι, στη Νότια Οσσετία, που επί του παρόντος αποτελεί αντικείμενο εδαφικής διαμάχης. Πρόκειται για μία τρίκλιτη βασιλική, η οποία, παρά τις μεταγενέστερες ανακαινίσεις, έχει διατηρήσει σε μεγάλο βαθμό τα αρχικά της αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά. Η εκκλησία είναι εγγεγραμμένη στον κατάλογο με τα Αμετακίνητα Μνημεία Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Γεωργίας.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Εκκλησία του Έρεντβι βρίσκεται στο χωριό Έρεντβι στην κοιλάδα Λέσερ Λιάχβι, 5 χλμ. βορειοδυτικά της πόλης Τσχινβάλι. Η κατασκευή του κτιρίου άρχισε το 906 και περατώθηκε τον 10ο αιώνα. Περιβάλλεται από οχυρωματικό τείχος, του οποίου οι δομές χρονολογούνται του 13ου-14ου αιώνα.
Μέχρι τον 18ο αιώνα, το φρούριο και η εκκλησία ήταν στην κατοχή των πριγκίπων των Παβλενισβίλι. Η εκκλησία λεγόταν ότι είναι «θαυματουργή» όπως ανέφερε ο πρίγκιπας Βακχούστι,[1] ενώ το Γαλλικό Παγκόσμιο Γεωγραφικό Λεξικό το 1826 την περιέγραψε ως τόπο προσέλκυσης για ετήσιο προσκύνημα. [2]
Ο οικισμός Έρεντβι, του οποίου η καταγεγραμμένη ιστορία χρονολογείται από τον 14ο αιώνα, ήταν μέρος της Αυτόνομης Περιφέρειας της Νότιας Οσσετίας στη Σ.Σ.Σ. της Γεωργίας και παρέμεινε υπό τον έλεγχο των Γεωργιανών μετά τον Πόλεμο της Νότιας Οσσετίας του 1991-92.
Το 2007 η εκκλησία του Έρεντβι αναγνωρίστηκε ως Αμετακίνητο Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Γεωργίας.[3]Η περιοχή του Έρεντβι κατακτήθηκε από τις δυνάμεις της Ρωσίας και της Νότιας Οσσετίας κατά τον Ρωσο-Γεωργιανό πόλεμο του 2008, και οι οχυρώσεις της εκκλησίας υπέστησαν μερικές ζημιές από τις εχθροπραξίες. Σύμφωνα με την έκθεση της επιτροπής του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για τη Διεθνή Ανεξιθρησκεία του 2014, οι αρχές της Νότιας Οσσετίας δεν επέτρεψαν τις λειτουργίες στις Γεωργιανές Ορθόδοξες εκκλησίες, όπως του Έρεντβι. Το 2017, το κατεστραμμένο χωριό Έρεντβι, εκκενωμένο από τον Γεωργιανό πληθυσμό του, καταστράφηκε ολοσχερώς από τις αρχές της Νότιας Οσσετίας με την υποστήριξη της Ρωσίας. Τα τηλεοπτικά κανάλια ανέφεραν, εν τούτοις, ότι η εκκλησία του Έρεντβι παρέμεινε άθικτη.
Επί του παρόντος, η εκκλησία προστατεύεται ως μέρος του ευρύτερου Μουσείου και Αποθέματος της Κοιλάδας του Λιάχβι. Η διοίκηση του μνημείου, με έδρα στη γειτονική Βερχεμπι του Γκόρι Γεωργίας, έχει ως αποστολή τη συλλογή πληροφοριών για τα Γεωργιανά πολιτιστικά μνημεία που βρίσκονται στη Νότια Οσσετία.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η βασιλική του Έρεντβι είναι μέρος ενός συγκροτήματος κτιρίων που περιλαμβάνει ένα ερειπωμένο φρούριο, με οχυρωματικό τείχος σχεδόν ορθογώνιου σχήματος και δύο πύργους στα βορειοδυτικά της. Οι πύργοι, εκ των οποίων ο ένας είναι κατεστραμμένος και ο άλλος τριώροφος, χρονολογούνται του 13ου-14ου αιώνα. ενώ το τείχος ανακατασκευάστηκε τον 18ο αιώνα. [4]
Η βασιλική, που έχει διαστάσεις 13 × 21 μέτρα, είναι χτισμένη από πελεκητές πέτρα και η οροφή της είναι καλυμμένη με κεραμίδια. [4] Είναι ένα τροποποιημένο σχέδιο τρίκλιτης εκκλησίας, ιδιόμορφο για την όψιμη μεσαιωνική Γεωργιανή αρχιτεκτονική, Ο ιστορικός τέχνης Γκιόργκι Τσουμπινασβίλι την περιέγραψε ως «τριπλή βασιλική». Δηλαδή, τα κλίτη είναι εντελώς χωρισμένα από τις νησίδες με στέρεους τοίχους, και μοιάζουν με 3 εκκλησίες στη σειρά. [5]
Ένα ασυνήθιστο χαρακτηριστικό στην εκκλησία του Έρεντβι είναι το περίστωο που την περιβάλλει και από τις 4 πλευρές, με συμπεριλαμβανόμενη την ανατολική πρόσοψη, ενώ οι εκκλησίες εκείνης της περιόδου είχαν περίστωα στις 3 πλευρές τους μόνο. [6] Ο θόλος βρίσκεται στο μεσαίο κλίτος και υποστηρίζεται από καμάρες. Η εκκλησία έχει κύρια είσοδο στα νότια, και μία επιπλέον στα δυτικά. Τα παράθυρα και οι πόρτες είναι διακοσμημένα με σκαλιστές πέτρες και σταυρούς. [4]
Γεωργιανή Επιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η βασιλική του Έρεντβι περιέχει μια χαραγμένη επιγραφή γραμμένη στα μεσαιωνικά Γεωργιανά ασομταβρούλι, που βρίσκεται στο ανώτερο μέρος μιας στρογγυλής κολόνας στο νότιο τοίχο. Είναι αναρτημένη στο όνομα του αρχιτέκτονα Τεβντόρε Ταπλαϊστζε ο οποίος έθεσε τα θεμέλια της εκκλησίας το 906. Στο κείμενο γίνεται αναφορά σε σύγχρονους λαϊκούς και κληρικούς αξιωματούχους, όπως στον Βασιλιά Κωνσταντίνο Γ 'της Αμπχαζίας, ο οποίος είχε πρόσφατα παρει την ευρύτερη περιοχή του Κάρτλι από τα χέρια των Βαγρατιδών, στον Ιβάν Τμπέλι, ένα μέλος της ευγενούς οικογένειας των Τμπέλι στο Κάρτλι, και στον επίσκοπο Στέφανο του Νικόζι, τον προστάτη της εκκλησίας. Η επιγραφή, επιπλέον, αναφέρει τη νικηφόρα εκστρατεία του Κωνσταντίνου εναντίον του Βασιλείου του Ερέτι και την κατάληψη του φρουρίου του Βεγίνι.[7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Wakhoucht, Tsarévitch (1842). Brosset, Marie-Félicité, επιμ. ღეოღრაჶიული აღწერა საქართველოჲსა. Description géographique de la Géorgie (στα Georgian και French). S.-Pétersbourg: A la typographie de l'Academie Impériale des Sciences. σελίδες 252–253.
- ↑ Kilian, A.-J., επιμ. (1826). «Eredvi». Dictionnaire géographique universel, v. 3 (στα Γαλλικά). Paris. σελ. 636.
- ↑ «List of Immovable Cultural Monuments» (PDF) (στα Γεωργιανά). National Agency for Cultural Heritage Preservation of Georgia. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Gamkrelidze, Gela, επιμ. (2013). «ერედვი [Eredvi]». (PDF) (στα Georgian). Tbilisi: Georgian National Museum. σελ. 203. ISBN 978-9941-15-896-4 http://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/41521/1/KartlisCxovrebisTopoarqeologiuriLeksikoni.pdf. Missing or empty
|title=(βοήθεια) - ↑ Myers, Bernard Samuel, επιμ. (1987). «Georgia». Encyclopedia of World Art, Vol. 17: Supplement II, New discoveries and perspectives in the world of art. New York: McGraw-Hill.
- ↑ Gengiuri, Nato (2009). «Georgian Churches Porches: Early Christian Period to High Middle Ages». Στο: Skinner, Peter. Vakhtang Beridze 1st International Symposium of Georgian Culture — Georgian art in the context of European and Asian cultures; June 21-29, 2008, Georgia (PDF). Tbilisi. σελ. 197. ISBN 978-9941-0-2005-6. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 23 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2019.
- ↑ «თეოდორე თაფლაისძე». www.qim.ge. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2019.