Βαραζτιρότς Β΄ Βαγρατιδών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βαραζτιρότς Β΄ Βαγρατιδών
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση590
Θάνατος645[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΑυτοκρατορία των Σασσανιδών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηγεμόνας
Οικογένεια
ΤέκναΣμπατ Ε΄ Μπαγκρατουνί[2]
ΓονείςΣεμπάδ Δ΄ ο Βαγρατίδης[2]
ΟικογένειαΔυναστεία των Μπαγκρατουνί

Βαραζτιρότς Β΄ αρμενικά: Վարազ-Տիրոց Բ Բագրատունի‎‎ Varaztirots II Bagratuni, (π. 590 – 645) από τον Οίκος των Βαγρατιδών ήταν Αρμένιος πρίγκιπας (nakharar), γιος του Σμπατ Δ΄. Ήταν περιφερειάρχης (marzpan) της Αρμενίας π. 628, κατέφυγε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία αμέσως μετά και εξορίστηκε για αρκετά χρόνια στην Αφρική για τη συμμετοχή του σε συνωμοσία κατά του Ηρακλείου. Κατά την επιστροφή του περί το 645/6, ονομάστηκε κουροπαλάτης και προεδρεύων πρίγκιπας της Αρμενίας, αλλά απεβίωσε πριν περιβληθεί επίσημα το αξίωμα.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βαραζτιρότς ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Σμπατ Δ΄. Μαζί με τον αδελφό του Γκαριχπέτ, μεγάλωσε στην Περσική αυλή των Σασσανιδών του Χοσράοη Β΄ (βασ. 591–628). Μετά την ήττα της εξέγερσης του Βιστάμ, στην οποία ο πατέρας του έπαιξε καθοριστικό ρόλο, ο Βαραζτιρότς ονομάστηκε βασιλικός οινοχόος. Σε εκείνο το σημείο, ή μετά τη νίκη του Smbat επί των Εφθαλιτών το 608, έλαβε επίσης το τιμητικό όνομα Αιώνιος Χοσρόης (Javitean Khosrow). [3] [4]

Το 628, ο Χοσρόης Β΄ ανατράπηκε μετά από μία συνωμοσία, στην οποία συμμετείχαν πολλοί ευγενείς Οίκοι, συμπεριλαμβανομένων των Βαραζτιρότς. Ως ανταμοιβή, ο νέος Πέρσης σάχης, Kαβάδης Β΄, διόρισε τον Βαραζτιρότς ως διοικητή (marzban) της Αρμενίας, με τον βαθμό του ιλάρχου (aspet). [3] [5] Ωστόσο σύντομα μάλωσε με τον Πέρση κυβερνήτη του γειτονικού Αζερμπαϊτζάν και κατέφυγε με την οικογένειά του στον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Ηράκλειο, ο οποίος, μετά το τέλος του Βυζαντινο-Σασανιδικού πολέμου τού 602-628, διέμενε στην Αυλή του στη βόρεια Μεσοποταμία. Σύμφωνα με τον Αρμένιο χρονικογράφο Σεβεό, ο Ηράκλειος τον υποδέχθηκε με μεγάλες τιμές, του έδωσε πολύτιμα δώρα και «τον εξύψωσε πάνω από όλους τους πατρικίους του βασιλείου του». [3] Όμως το 635 ή το 637 ο Βαραζτίροτς ενεπλάκη σε συνωμοσία αρκετών Αρμένιων μεγιστάνων, για να ανατρέψουν και να δολοφονήσουν τον Ηράκλειο και να τον αντικαταστήσουν με τον γιο του, Ιωάννη Αθαλάριχο. Η συνωμοσία αποκαλύφθηκε και ο Βαραζτιρότς εξορίστηκε στην Αφρική. Η μεταχείριση που έλαβε ήταν πιο φιλεύσπλαχνη από αυτή των συνωμοτών του, καθώς είχε αντιταχθεί στη δολοφονία του Αυτοκράτορα. [3]

Στην επιθανάτιο κλίνη του το 641, ο Ηράκλειος έδωσε χάρη στον Βαραζτιρότς και έβαλε τον διάδοχό του, Κωνσταντίνο Γ΄ να ορκιστεί, ότι θα ανακαλούσε αυτόν και την οικογένειά του από την εξορία και θα αποκαταστήσει τις τιμές τους. Στην περίπτωση αυτή, ο Βαραζτιρότς ανακλήθηκε μόλις το 645/6, από τον Κώνστα Β' μετά από προτροπή του Θεόδωρου Ρστόνι. Ο Βαραζτιρότς κατέφυγε γρήγορα από την Κωνσταντινούπολη στην Αρμενία, αλλά μετά από διαβεβαιώσεις πίστης, ο Κώνστας Β΄ τον διόρισε τότε κυβερνήτη της Αρμενίας με τον υψηλό βαθμό του κουροπαλάτη. Ωστόσο πριν προλάβει να περιβληθεί επίσημα το αξίωμα, αρρώστησε και απεβίωσε. Τάφηκε δίπλα στον πατέρα του στο Νταριβνκ, στο Koγκοβίτ. [3]

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Κιρίλ Τουμάνοφ: «Les dynasties de la Caucasie chrétienne de l'Antiquité jusqu'au xixe siècle» (Γαλλικά) Ρώμη. 1990. σελ. 111.
  2. 2,0 2,1 2,2 Κριστιάν Σετιπανί: «Continuité des élites à Byzance durant les siècles obscurs» (Γαλλικά) Παρίσι. 2006. σελ. 333-334. ISBN-13 978-2-7018-0226-8. ISBN-10 2-7018-0226-1.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Martindale, Jones & Morris (1992), pp. 1363–1364
  4. Pourshariati (2008), pp. 153–154
  5. Pourshariati (2008), pp. 153–154, 173–174

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]