Βαλεντινιανός Γαλάτης
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Βαλεντινιανός Γαλάτης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 18 Ιανουαρίου 366 Γαλατία |
| Θάνατος | 369 Καισάρεια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ουάλης και Αλβία Δομινίκη |
| Αδέλφια | Anastasia |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος συγκλητικός |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βαλεντινιανός Γαλάτης (18 Ιανουαρίου 366 - π. 370) ήταν ύπατος μαζί με τον Φλάβιο Βίκτωρα.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο μόνος γιος τού Ουάλη Αυτοκράτορα των Ρωμαίων (βασ. 364-375) και της Αλβίας Δομινίκης. Μάλλον γεννήθηκε στη Γαλατία· είχε δύο αδελφές. Σε ηλικία τριών ετών ορίστηκε consul prior μαζί με τον Φλάβιο Βίκτωρα για το επερχόμενο έτος 369. Όταν ξεκίνησε το έτος, ήταν μαζί με τον πατέρα του στη Μαρκιανούπολη, καθώς ο Ουάλης περνούσε τον χειμώνα εκεί κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του εναντίον των Γότθων.
Περί το 370 ο Βαλεντινιανός Γαλάτης ασθένησε. Σύμφωνα με τον Σωκράτη της Κωνσταντινούπολης η Αλβία Δομινίκη είπε στον σύζυγό της, ότι η ασθένεια τού γιού τους ήταν θεία τιμωρία για την κακή μεταχείριση τού Βασιλείου επισκόπου Καισαρείας (μετέπειτα αγίου, που κλήθηκε Μέγας). Ο Βασίλειος είχε αντιτεθεί στον Αρειανισμό του Ουάλη. Ζητήθηκε από τον επίσκοπο να προσευχηθεί για τον νεαρό γιο του αυτοκράτορα, όμως ο Βασίλειος ζήτησε την ομολογία του Ουάλη, ότι είναι Ορθόδοξος, ως προϋπόθεση για να επιζήσει το αγόρι. Ο Ουάλης αρνήθηκε να συμμορφωθεί και βάπτισε τον γιο του Αρειανό. Ο Βασίλειος απάντησε λέγοντας, ότι θα γίνει το θέλημα του Θεού, έτσι σύντομα ο νέος απεβίωσε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας, σε ηλικία 4 ετών.
Ο φιλόσοφος και ρήτορας Θεμίστιος είχε εκφωνήσει έναν πανηγυρικό λόγο επί τη αναλήψει της υπατείας εκείνου το 369, πράγμα που υποθέτει ότι είχε οριστεί παιδαγωγός του Βαλεντινιανού Γαλάτη.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Martindale, J. R.; Jones, A. H. M, The Prosopography of the Later Roman Empire, Vol. I AD 260-395, Cambridge University Press (1971)
- Vanderspoel, John, Themistius and the Imperial Court: Oratory, Civic Duty, and Paideia from Constantius to Theodosius (1995)