Βαλδουίνος ΦιτςΓκίλμπερτ
| Βαλδουίνος ΦιτςΓκίλμπερτ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Baldwin FitzGilbert (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 11ος αιώνας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Robert de Meules William FitzBaldwin Richard FitzBaldwin d:Q104849342 Emma de Brionne d:Q104849394 |
| Γονείς | Γιλβέρτος του Μπριόν |
| Αδέλφια | Ριχάρδος Φιτς Γκίλμπερτ |
Ο Βαλδουίνος ΦιτςΓκίλμπερτ, αγγλ.: Baldwin FitzGilbert (απεβ. 1086-1091), αλλιώς Bαλδουίνος ο Σερίφης, Bαλδουίνος του Έξετερ, Bαλδουίνος ντε Μέγ (Meulles/Moels) και Βαλδουίνος ντυ Σαπ, από τον Οίκο της Νορμανδίας-Κλερ ήταν Νορμανδός μεγιστάνας και ένας από τους 52 ιδιοκτήτες του Ντέβον στο Domesday Book του βασιλιά Γουλιέλμου Α΄ του Κατακτητή, από τον οποίο έλαβε το μεγαλύτερο φέουδο στο Ντέβον, αποτελούμενο από 176 εκμεταλλεύσεις ή φέουδα. Ήταν φεουδάρχης βαρόνος του Όκαμπτον, [1] με έδρα το κάστρο Όκαμπτον στο Ντέβον.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Καταγόταν από το Mελ (Μeulles) ή το κοντινό Λε Σαπ, στο Καλβαντός της Νορμανδίας. Ήταν νεότερος γιος του Γιλβέρτου, κόμη του Μπριόν (Brionne) και του E (Εu), στη Νορμανδία.
Μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Ριχάρδο ΦιτςΓκίλμπερτ, το 1066 ο Bαλδουίνος συμμετείχε στην Νορμανδική κατάκτηση της Αγγλίας. [2]
Μετά την επιτυχή πολιορκία της σαξονικής πόλης του Έξετερ, ο Γουλιέλμος Α΄ ο Κατακτητής διόρισε τον Βαλδουίνο καστελάνο του νεόκτιστου βασιλικού κάστρου εκεί, του Κάστρου Ρουζεμόν. Τον διόρισε επίσης κληρονομικό Σερίφη του Ντέβον, θέση που κράτησε μέχρι το τέλος του. Το κάστρο του Έξετερ ήταν από τότε η επίσημη έδρα του Σερίφη του Ντέβον. Ο βασιλιάς Γουλιέλμος Α' του παραχώρησε επίσης την πολύ μεγάλη φεουδαρχική βαρονία του Όκαμπτον στο Ντέβον, ως κεφαλή της οποίας έκτισε το κάστρο του Όκαμπτον.
Αγγλικά κτήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το φέουδο του Bαλδουίνου στο Ντέβον ήταν το μεγαλύτερο σε εκείνη την κομητεία, [3] που καταγράφεται στο Domesday Book του 1086, περιλαμβάνοντας 176 κτήσεις, κυρίως χωροδεσποτείες (ενορίες) ή ιδιοκτησίες, εκτός από τις δύο πρώτες εισηγμένες κτήσεις που αποτελούνταν από ομάδες σπιτιών στο Έξετερ και στο Μπάρνσταπλ. [4] Καταγράφεται στο Domesday Book ως "Baldvinus Vicecomes", που κυριολεκτικά μεταφράζεται ως "Bαλδουίνος ο υποκόμης", ένας νορμανδικός τίτλος που σημαίνει ότι είχε διοικητική ευθύνη στην κομητεία του Ντέβον, το αξίωμα του οποίου είχε γίνει σχεδόν συνώνυμο με τον Σερίφη του Ντέβον, ένα αγγλοσαξονικό αξίωμα. Για το λόγο αυτό ο Βαλδουίνος είναι κοινώς γνωστός ως «Βαλδουίνος ο Σερίφης». [5] Αυτές οι γαιοκτησίες αποτελούσαν τη φεουδαρχική βαρωνία του Όκαμπτον, που αργότερα κατείχε η οικογένεια Κουρτεναί, αργότερα επίσης φεουδαρχικοί βαρόνοι του Πλύμπτον και κόμητες του Ντέβον.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πρώτη του σύζυγος ονομαζόταν Aλμπρέντα, την οποία ο Oρντέρικ Βιτάλις αναφέρει ως κόρη της θείας του Γουλιέλμου Α΄ του Κατακτητή, πιθανώς ανιψιάς της μητέρας του Ερλέβας. Στο Domesday Book, η γυναίκα του εμφανίζεται ως Έμμα. [6] Είχε τρεις γιους, που παπεβίωσαν όλοι άτεκνοι, και δύο κόρες: [6]
- Ρόμπερτ ΦιτςΜπάλντουιν, κληρονόμος του Bαλδουίνου στη Νορμανδία.
- Γουίλιαμ ΦιτςΜπάλντουιν, κληρονόμησε τα αγγλικά εδάφη του Bαλδουίνου.
- Ρίτσαρντ ΦιτςΜπάλντουιν.
- Αντελίζα ΦιτςΜπάλντουιν, κληρονόμος των τριών αδελφών της, απεβίωσε άτεκνη.
- (;Ματίλντα) ΦιτςΜπάλντουιν, σύζυγος διαδοχικά των Γουλιέλμου ΦιτςΓουίμουντ και Ράνουλφ Άβενελ. Ο Γουλιέλμος ΦιτςΓουίμουντ καταγράφεται στο Domesday Book του 1086 ως κάτοχος γης στο Ντόλτον, Ντέβον στο Nορθ Τάουτον Χάντρεντ, από τον πεθερό του Bαλδουίνο. [6]
Ο Bαλδουίνος είχε επίσης ένα νόθο παιδί, τον Γουίγκερ, μοναχό στο Μπεκ. [6]
Το τέλος και η διαδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Bαλδουίνος ζούσε το 1086. Είχε αποβιώσει το 1091 σύμφωνα με τον Oρντέρικ. [7] Μετά το τέλος των τριών γιων του χωρίς κληρονόμους, η κόρη του Αντελίζα ήταν η απόλυτη κληρονόμος του.
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Sanders, I.J. English Baronies: A Study of their Origin and Descent 1086-1327, Oxford, 1960, p.69
- ↑ William Rufus (1983), p. 162, confirming his father and brother
- ↑ Thorn & Thorn, part 2 (notes), chap.16
- ↑ Thorn, Caroline & Frank, (eds.) Domesday Book, (Morris, John, gen.ed.) Vol. 9, Devon, Parts 1 & 2, Phillimore Press, Chichester, 1985, part 1, chapter 16: 1-176
- ↑ The heading at the start of the listing of his Devon lands is Terra(e) Baldvini Vicecomitis ("lands of Baldwin the Viscount" (genitive case))
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Keats-Rohan, K. S. B. (1999). Domesday People: A Prosopography of Persons Occurring in English Documents, 1066–1166: Domesday Book. Ipswich, UK: Boydell Press. σελ. 162. ISBN 9780851157221.
- ↑ Ormerod, George, 1861, "Descent of the Anglo-Norman Lords of Strugil", Strigulensia: Archæological Memoirs Relating to the District Adjacent to the Confluence of the Severne and the Wye, pp. 62-63, citing Ordericus