Βίγια Γκεσέλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βίγια Γκεσέλ
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Βίγια Γκεσέλ
37°15′20″S 56°58′5″W
ΧώραΑργεντινή
Διοικητική υπαγωγήVilla Gesell Partido
Υψόμετρο1 μέτρο
Πληθυσμός29.593 (2010)[1]
Ταχ. κωδ.B7165
Ζώνη ώραςUTC−03:00
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Βίγια Γκεσέλ (ισπανικά: Villa Gesell‎‎) είναι παραθαλάσσιο θέρετρο, στην επαρχία του Μπουένος Άιρες, στην Αργεντινή. Ιδρύθηκε το 1931, με σκοπό να μετατρέψει έναν αμμόλοφο σε φυτεία ξυλείας.[2] Η ανάπτυξη της πόλης της επέτρεψε να προσαρτήσει τις κοντινές πόλεις Μαρ ντε λας Πάμπας, Λας Γκαβιότας και Μαρ Αζούλ.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κάρλος Ιντάχο Γκεσέλ, ιδρυτής της Βίγια Γκεσέλ

Η πόλη πήρε το όνομά της από τον Κάρλος Ιντάχο Γκεσέλ (1891–1979), τον γιο του Γερμανού οικονομολόγου Σίλβιο Γκεσέλ. Ο Κάρλος Γκεσέλ αγόρασε ξύλα στο Τίγκρε για την επιχείρησή του και ήθελε να φυτέψει πεύκα κάπου κοντά στη Μαρ ντελ Πλάτα για να μειώσει το κόστος. Ο Γκεσέλ δεν σχεδίαζε να σχεδιάσει μια πόλη σε εκείνο το σημείο.[3] Ο Έκτορ Γκερέρο, ιδιοκτήτης των περισσότερων εκτάσεων στην περιοχή, του ανέφερε τα 16,48 τετραγωνικά χιλιόμετρα αμμόλοφων προς πώληση για 28.000 πέσος και ο Γκεσέλ τους αγόρασε το 1931 όταν έλεγξε για την ύπαρξη υπόγειων υδάτων στην περιοχή. Η ακτογραμμή είχε μήκος 10 χιλιομέτρων. Αμέσως άρχισε να δασώνει την περιοχή και έχτισε ένα σπίτι για τον εαυτό του το 1932. Αυτό το σπίτι είναι πλέον δημοτικό μουσείο.[2]

Οι δασικές εργασίες δεν προχώρησαν όπως αναμενόταν: οι ισχυροί υφάλμυροι άνεμοι μετακινούσαν την άμμο και έβλαψαν τα φυτά, εκθέτοντας και στεγνώνοντας τις ρίζες τους. Ο Γκεσέλ προσέλαβε τον Γερμανό γεωπόνο Κάρλος Μπόντεσχαϊμ το 1934, ο οποίος δεν μπορούσε να βρει λύση. Στη συνέχεια υλοποίησε δύο νέες ιδέες. Αρχικά, φύτεψε μεγάλο αριθμό ωφέλιμων φυτών, ικανών να επιβιώσουν στους αμμόλοφους, ώστε να αγκιστρωθούν στην άμμο στη θέση τους. Φύτεψε δέντρα με σωληνοειδείς ρίζες, ώστε οι ρίζες να αναζητούν νερό πιο βαθιά στο έδαφος και να μην τις κόβει ο αέρας. Οι απώλειες ήταν ακόμα μεγάλες, αλλά μειώνονταν. Το 1938 έμαθε για την αυστραλιανή Acacia longifolia, η οποία ήταν καλά προσαρμοσμένη στην άμμο και τους αλμυρούς ανέμους και αύξησε την αναλογία στερέωσης αζώτου. Η ακακία ήταν επιτυχημένη και προστάτευε τα πεύκα από τον άνεμο.[2]

Ο Κάρλος Γκεσέλ ζούσε μόνιμα στην περιοχή από το 1937 και μετά. Άρχισε να ξεμένει από χρήματα το 1940, έτσι έχτισε μια μικρό ξενοδοχείο με όνομα «La Golondrina». Οι πρώτοι τουρίστες ήταν οι Σταρκ. Ο κ. Σταρκ ήταν διευθυντής του τοπικού υποκαταστήματος της εταιρείας Siemens. Οι Σταρκ διαφήμισαν την πόλη στο Μπουένος Άιρες και χτίστηκαν περισσότερα τουριστικά καταλύματα. Η πόλη συνδέθηκε με την Επαρχιακή Οδό 11 το 1943.[2]

Με νέα σπίτια για τους τουρίστες και τον ντόπιο πληθυσμό, η περιοχή μετατράπηκε σε αστικό οικισμό, και έτσι ο Γκεσέλ άρχισε να αναζητά τις απαραίτητες αστικές υπηρεσίες, όπως η παροχή τροφίμων, ηλεκτρικής ενέργειας, βενζίνης και συνεργείου αυτοκινήτων. Απαγόρευσε τα αλκοολούχα ποτά, τα τσιγάρα και ό,τι άλλο θεωρούσε ως αμαρτία. Αντιτάχθηκε σθεναρά στην ίδρυση ενός καζίνο, το οποίο τελικά ιδρύθηκε στην κοντινή πόλη Πιναμάρ. Στην πόλη μετανάστευσαν πολλοί Ευρωπαίοι κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι οποίοι έχτισαν τα πρώτα ξενοδοχεία και θεματικά εστιατόρια. Οι περισσότεροι Ιταλοί δούλευαν ως εργάτες οικοδομής και οι περισσότεροι Ισπανοί διαχειρίζονταν τα καταστήματα και τα ξενοδοχεία. Η αστική ανάπτυξη αυξήθηκε ακόμη περισσότερο τη δεκαετία του 1960, καθώς σε άτομα που αγόρασαν γη και έχτισαν σπίτια σε έξι ή λιγότερους μήνες επιστράφηκαν το μισό της αρχικής τιμής της γης.[2]

Ο οικισμός σταδιακά επεκτάθηκε κατά μήκος της ακτογραμμής και σήμερα συνεχίζει την ανάπτυξή του και έχει προσαρτήσει άλλα τρία θέρετρα στα νότια, συγκεκριμένα, Μαρ ντε λας Πάμπας, Λας Γκαβιότας και Μαρ Αζούλ. Η Βίγια Γκεσεσέλ έγινε δημοφιλής τουριστικός προορισμός από τη δεκαετία του 1940.[2]

Τα τελευταία χρόνια η Βίγια Γκεσέλ ήταν γνωστή ως τουριστικός προορισμός για εφήβους, αλλά οι σημερινές διοικήσεις επιδιώκουν να το αλλάξουν αυτό και αντ' αυτού στοχεύουν σε ώριμους τουρίστες. Το "Gesell Rock", ένα ετήσιο φεστιβάλ ροκ μουσικής, δεν πραγματοποιείται πια, και αντικαθίσταται από οικογενειακά μουσικά σόου.[4]

Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βίγια Γκεσεσέλ έχει ωκεάνιο κλίμα (Cfb στην κλιματική ταξινόμηση Κέππεν).

Κλιματικά δεδομένα Βίγια Γκεσέλ (2011–2018, ακραίες τιμές 1942–σήμερα)
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) 40.4 41.2 39.4 35.8 30.6 27.3 32.5 30.1 33.1 33.9 35.3 40.4 41,2
Μέση Μέγιστη °C (°F) 27.4 26.5 25.0 21.1 17.1 13.8 13.2 14.3 16.6 19.8 22.7 26.1 20,30
Μέση Μηνιαία °C (°F) 21.6 21.1 19.7 15.6 11.8 8.9 8.1 8.8 11.1 14.2 16.9 20.0 14,82
Μέση Ελάχιστη °C (°F) 16.0 16.0 14.7 10.8 7.3 4.2 3.4 3.9 5.9 8.8 11.0 13.9 9,66
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) 4.6 3.4 2.1 −2.8 −4.6 −6.5 −7.8 −6.9 −5.4 −2.7 −0.3 1.2 −7,8
Υετός mm (ίντσες) 101,3 93,6 97 83,4 72,5 54,7 54,9 50,3 62,8 95,2 93,1 99,2 958
[εκκρεμεί παραπομπή]

Τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραλία της Βίγια Γκεσέλ.
Αμμόλοφοι στη Βίγια Γκεσέλ.

Ως παραθαλάσσια πόλη, το κύριο τουριστικό αξιοθέατο στη Βίγια Γκεσέλ είναι η παραλία.[5] Η παραλία έχει μήκος 10 χιλιόμετρα, με ελαφριά κλίση και πληθώρα από πισίνες δίπλα. Οι προσαρτημένες πόλεις Μαρ ντε λας Πάμπας, Λας Γκαβιότας και Μαρ Αζούλ επεκτείνουν την παραλία στα 21 χλμ.[6]

Υπάρχει φάρος 30 χλμ. προς τα νότια, που περιβάλλεται από δάσος, το οποίο είναι επίσης το επίκεντρο των περιηγήσεων περιπέτειας. Είναι ο δεύτερος ψηλότερος φάρος στην ακτή της επαρχίας του Μπουένος Άιρες, μετά από αυτόν της Μπαΐα Μπιάνκα.[7] Η περιοχή γύρω από το φάρο λειτουργεί και ως φυσικό καταφύγιο.[8]

Η πόλη διαθέτει ζωολογικό κήπο, γήπεδο γκολφ, αγορά χειροτεχνιών και πολλές ντίσκο.[9]

Αστικό τοπίο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βίγια Γκεσέλ είναι χτισμένη παράλληλα με την ακτογραμμή, κατά μήκος μιας κεντρικής λεωφόρου. Η αρχιτεκτονική έχει μικτό ύφος, με κτίρια διαφορετικών μεγεθών, σχημάτων και χρωμάτων.[10] Η αστική ανάπτυξη στις παραλίες αποδείχτηκε επιβλαβής για το περιβάλλον, καθώς η παραλία γινόταν σταδιακά μικρότερη κάθε χρόνο. Τα κτίρια που ήταν κατασκευασμένα με τούβλα και σκυρόδεμα κατεδαφίστηκαν και αντικαταστάθηκαν με μικρότερα κτίρια από ξύλο. Η κυκλοφορία των αυτοκινήτων απαγορεύτηκε δίπλα στην παραλία και σε κάθε μίσθωση παραλίας επιτρεπόταν το πολύ 80 σκηνές.[10]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ www.estadistica.ec.gba.gov.ar/dpe/images/Revista%20Poblacio%CC%81n%20III.pdf.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 «Villa Gesell, Alquileres Hoteles Precios para tus vacaciones Turismo». VoyaGesell (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2022. 
  3. ↑ «Villa Gesell Don Carlos». www.cnagirasoles.com.ar. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2022. 
  4. ↑ «Villa Gesell, la playa de los jóvenes». LA NACION (στα Ισπανικά). 5 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2022. 
  5. ↑ La Playa Αρχειοθετήθηκε 2011-05-31 στο Wayback Machine.
  6. ↑ Paseos y excursiones Αρχειοθετήθηκε 2011-05-31 στο Wayback Machine.
  7. ↑ Faro Querandí Αρχειοθετήθηκε 2011-05-31 στο Wayback Machine.
  8. ↑ La Reserva Αρχειοθετήθηκε 2011-05-31 στο Wayback Machine.
  9. ↑ «Villa Gesell | Hoteles y alojamiento en Villa Gesell». Welcome Argentina (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2022. 
  10. ↑ 10,0 10,1 «Menos cemento, más madera y arena». LA NACION (στα Ισπανικά). 12 Νοεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Villa Gesell στο Wikimedia Commons


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βίγια_Γκεσέλ&oldid=9783674"