Βένριχ του Τριρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βένριχ του Τριρ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση11ος αιώνας
Θάνατος1081[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταθεολόγος[1]
φιλόσοφος[1]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαεπίσκοπος

Ο Βένριχ του Τριρ ήταν Γερμανός εκκλησιαστικoπολιτικός συγγραφέας του ενδέκατου αιώνα.

Τίποτα δεν είναι γνωστό για τον τόπο καταγωγής ή γέννησής του, ούτε πληροφορίες για την πνευματική ή εκκλησιαστική του συγκρότηση.[2]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ιερέας στο Βερντέν και στη συνέχεια σχολαστικός στο Τρίρ. Ο Σιγκεμπέρτος του Γκεμπλού (Patrologia Latina, CXL, 584 sq.) τον αποκαλεί επίσης Επίσκοπο του Βερτσέλλι, αλλά τα πρώτα έγγραφα της επισκοπής δεν τον κατατάσσουν στον κατάλογο των επισκόπων.

Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βένριχ είναι ο συγγραφέας μιας αμφιλεγόμενης πραγματείας για λογαριασμό του αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Ερρίκου Δ' κατά τη διάρκεια της αντιμαχείας του με τον Πάπα Γρηγόριο Ζ' (Έριδα της Περιβολής). Πιθανότατα γράφτηκε το καλοκαίρι του 1081, κατόπιν κατεπείγοντος του επισκόπου Ντίτριχ του Βερντέν, στον οποίο έχει επίσης αποδοθεί.

Η μορφή είναι ανοιχτής επιστολής προς τον πάπα. Ο τόνος είναι φιλικός, παρόλο που ήταν οδυνηρό αυτό που είχε να πει για τον συγγραφέα. Ο Βένριχ αμφισβητεί την αποτελεσματικότητα του αφορισμού του αυτοκράτορα (1080), εναντιώνεται στους νόμους της αγαμίας που εξέδωσε ο πάπας, καταδικάζει την υποκίνηση του λαού εναντίον του αυτοκράτορα, υπερασπίζεται τις περιβολές με κείμενα της Γραφής και την ιστορία της Εκκλησίας, επιπλήττει τον Γρηγόριο ότι είναι συνεργός στη συγκρότηση ενός αντίπαλου βασιλιά και υπενθυμίζει στον πάπα ότι ο ίδιος έχει κατηγορηθεί για σιμωνία, και για χρήση βίας για την επίτευξη των σκοπών του. Μια απάντηση γράφτηκε από τον Μάνεγκολντ του Λάουτενμπαχ.[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

a. fliche, La Réforme grégorienne, 3 v. (Louvain 1924–37), Index. É. amann, Dictionnaire de théologie catholique 15.2:3528–29. a. hauck, Kirchengeschichte Deutschlands 3:828, 852.