Αυτοκρατορία της Βόρειας Θάλασσας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι κτήσεις του Κανούτου του Μέγα σε Αγγλία, Δανία και Νορβηγία.

Η Αυτοκρατορία της Βόρειας Θάλασσας (Αγγλικα: North Sea Empire), ή αλλιώς Αγγλο-σκανδιναβική Αυτοκρατορία,[α] ήταν η προσωπική ένωση των βασιλείων της Αγγλίας, της Δανίας και της Νορβηγίας για το μεγαλύτερο διάστημα της περιόδου από το 1013-1042 κατά το τέλος της εποχής των Βίκινγκ.[1] H εφήμερη αυτοκρατορία ήταν μια θαλασσοκρατία, με τα μέρη της να βρίσκονται σε σύνδεση και εξάρτηση αποκλειστικά μέσω της θάλασσας.

Ο πρώτος βασιλιάς που ένωσε τα βασίλεια ήταν ο Σβεν Α΄, βασιλιάς της Δανίας από το 986 και της Νορβηγίας από το 1000, όταν κατέκτησε την Αγγλία το 1013. Πέθανε το επόμενο έτος και οι κτήσεις του διαιρέθηκαν. Ο γιός του, Κανούτος ο Μέγας, κατέλαβε την Αγγλία το 1016, τη Δανία το 1018 και τη Νορβηγία το 1028. Ο Κανούτος πέθανε το 1035 και η αυτοκρατορία διαιρέθηκε ξανά. Ο διάδοχός του στη Δανία, Αρθακανούτος, κληρονόμησε την Αγγλία το 1040 και την κυβέρνησε έως τον θάνατό του το 1042. Στο απόγειο της ισχύος του, ο Κανούτος, όταν κυβερνούσε τα τρία βασίλεια (1028-1035), ήταν ο ισχυρότερος ηγεμόνας στη δυτική Ευρώπη μετά τον αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.[2]

Το λάβαρο του κορακιού που χρησιμοποιήθηκε από τον Κανούτο και άλλους Σκανδιναβούς ηγεμόνες.

Ο όρος «Αυτοκρατορία της Βόρειας Θάλασσας» άρχισε να χρησιμοποιείται από ιστορικούς στις αρχές του 20ου αιώνα,[3][4] αν και η αντίληψη των κτήσεων του Κανούτου ως αυτοκρατορίας εντοπίζεται ήδη από το 1623 στο Histoire of Great Britain («Ιστορία της Μεγάλης Βρετανίας») του Τζον Σπιντ. Ιστορικά, η ένωση αναφερόταν από τα επιμέρους μέρη της ως τα βασίλεια της Δανίας, της Νορβηγίας και της Αγγλίας.[5]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Αγγλικα: Anglo-Scandinavian Empire
  1. Boldt, Andreas D. (2017). Historical Mechanisms: An Experimental Approach to Applying Scientific Theories to the Study of History. Routledge. pp. 125, 196.
  2. Larson, Laurence Marcellus (1912). Canute the Great: 995 – c. 1035 and the Rise of Danish Imperialism During the Viking Age. New York: Putnam. p. 257. OCLC 223097613.
  3. Westergaard, Waldemar (1917). The Danish West Indies Under Company Rule (1671–1754): With a Supplementary Chapter, 1755–1917. Macmillan. Archived from the original on 19 January 2023. Retrieved 19 January 2023.
  4. Belloc, Hilaire (1925). A History of England. Methuen. Archived from the original on 19 January 2023. Retrieved 19 January 2023.
  5. In the probably later heading to a 1027 letter sent to his English subjects: Rex totius Angliæ et Denemarciæ et Norreganorum et partis Suanorum, "King of all England and Denmark and Norway and part of Sweden". Freeman, p. 479, note 2 Archived 14 April 2023 at the Wayback Machine.