Αυτή και αυτός (μυθιστόρημα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή και αυτός
Από εικονογράφηση έκδοσης του 1869.
ΣυγγραφέαςΓεωργία Σάνδη
ΤίτλοςElle et Lui
ΓλώσσαΓαλλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1859
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Αυτή και αυτός (γαλλικός τίτλος: Elle et lui) είναι αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα της Ζωρζ Σαντ που εκδόθηκε το 1859. Το μυθιστόρημα αναφέρεται σε μυθιστορηματική μορφή στη θυελλώδη σχέση της με τον Αλφρέ ντε Μυσέ από το 1833 έως το 1835.[1]

Από τον θρίαμβο του πάθους στη θλιβερή παρακμή του, το ζευγάρι ανακαλύπτει ο ένας τον άλλον, αγαπιούνται, χωρίζουν και επανασυνδέονται, κατά τη διάρκεια μιας σκοτεινής αφήγησης στην οποία η ζήλια και ο θάνατος απέχουν πολύ λίγο από το ουράνιο πάθος.

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μυθιστόρημα αφηγείται το πολυτάραχο πάθος που αναπτύσσεται μεταξύ «Αυτής», της Τερέζ Ζακ και «Αυτού», του Λωράν ντε Φωβέλ. Και οι δύο είναι ζωγράφοι, αλλά η προσωπικότητά τους είναι πολύ διαφορετική: η Τερέζ παρουσιάζεται αθώα και αφοσιωμένη, ενώ ο Λωράν εμφανίζεται σαν ένα βασανισμένο μείγμα ιδιοφυΐας και κακίας και συναισθηματικά ανώριμος. Αναζητώντας τον ιδανικό έρωτα, οι δύο εραστές κάνουν ένα ταξίδι στην Ιταλία μαζί. Ο Λωράν σταδιακά γίνεται αφόρητος: της φέρεται προσβλητικά, βίαια, σχεδόν με μίσος. Πλήττει στη Γένοβα όταν εκείνη απασχολείται με αντίγραφα πινάκων. Αρχίζει να βγαίνει μόνος του για ολόκληρες νύχτες χωρίς εκείνη να ξέρει πού είναι και μετά επιστρέφει σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Ενδιαφέρεται ξανά για αυτήν μόνο όταν αρχίζει να τη χάνει. Έτσι βιώνουν μια νοσηρή κατάσταση που καταλήγει στον οριστικό χωρισμό, η Τερέζ καταλογίζει στον Λωράν ένα μεγάλο μέρος από τα λάθη που οδήγησαν στον χωρισμό τους.[1]

Συγγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για να γράψει το μυθιστόρημα, η Ζωρζ Σαντ βασίστηκε στη θυελλώδη σχέση της με τον συγγραφέα Αλφρέ ντε Μυσέ. [2]Τη στιγμή της συγγραφής, το 1859, η ιστορία τους, που κράτησε μόνο από τον Ιούνιο του 1833 έως τον Μάρτιο του 1835, είχε τελειώσει πριν 25 χρόνια και ο Αλφρέ ντε Μυσέ είχε πεθάνει δύο χρόνια πριν, το 1857. Μέχρι εκείνη την εποχή, η Σαντ είχε αποκαλύψει πολλές λεπτομέρειες της σχέσης τους, κυρίως στα Γράμματα ενός ταξιδευτή και στην αυτοβιογραφία της: Ιστορία της ζωής μου. Όμως μ'αυτό το έργο ήθελε να δώσει μια απάντηση στο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Μυσέ, Η εξομολόγηση ενός παιδιού του αιώνα, που δημοσιεύτηκε το 1836. Η σύγκρουσή της με τον Πωλ ντε Μυσέ, αδελφό του συγγραφέα, έκανε τη Σαντ να φοβάται ότι θα έπρεπε να καταστρέψει τα γράμματα που αντάλλαξε με τον Αλφρέ και τα οποία χρησιμοποίησε για να συνθέσει το μυθιστόρημα. Αυτό την ανάγκασε να ολοκληρώσει το προσχέδιο σε χρόνο ρεκόρ: 620 σελίδες σε 25 ημέρες.[3] Ο Φρανσουά Μπουλόζ, ο οποίος επέβλεπε την προγραμματισμένη έκδοση του μυθιστορήματος, της ζήτησε να επεξεργαστεί ξανά το κείμενό της για να κάνει τις σχέσεις μεταξύ των κύριων χαρακτήρων λιγότερο θυελλώδεις.[4]

Κριτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μυθιστόρημα προκάλεσε σκάνδαλο όταν εκδόθηκε και δημοσιεύθηκαν πολλά άρθρα στον Τύπο. Προκάλεσε διαμάχη με τον Πωλ ντε Μυσέ (αδερφός του συγγραφέα) ο οποίος δημοσίευσε το 1860 μια παρωδία ως απάντηση, Αυτός και αυτή.[5]Η Λουίζ Κολέτ, που είχε σχέση με τον Μυσέ, δημοσίευσε επίσης σε απάντηση το Αυτός.

Το μυθιστόρημα έλαβε αρκετές ευνοϊκές κριτικές, κυρίως από τον συγγραφέα Ονορέ ντε Μπαλζάκ.

Αναδρομικά, ο Τιερί Μποντέν, ακαδημαϊκός με ειδίκευση στη Ζωρζ Σαντ, θεωρεί ότι το μυθιστόρημα είναι «η χωρίς πικρίες παρατήρηση του τέλους μιας χαμένης αγάπης, η ανέφικτη ρομαντική αναζήτηση του απόλυτου έρωτα».[6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]