Αρσινόη (μυθολογία)
Στην ελληνική μυθολογία, Αρσινόη (αρχαία ελληνικά: Ἀρσινόη), ήταν το όνομα των παρακάτω ατόμων.
- Αρσινόη, μια από τις Νυσιάδες (Δωδωνίδες), τροφούς του βρέφους Διόνυσου στο όρος Νύσα. [1]
- Αρσινόη, κόρη του Λεύκιππου και πιθανώς της Φιλοδίκης. [2] Ήταν επίσης αδελφή της Ιλάειρας και της Φοίβης, που απήχθησαν από τους Διόσκουρους. Από τον θεό Απόλλωνα, η Αρσινόη γέννησε τον Ασκληπιό, «αρχηγό των ανθρώπων» [3] και την Εριόπη «με τα υπέροχα μαλλιά». [4] Σε άλλη εκδοχή, η μητέρα του Ασκληπιού ονομαζόταν Κορώνη, κόρη του Φλεγύα, επειδή λέγεται ότι ο Ασκληπιός, γιος της Αρσινόης, ήταν μια μυθοπλασία που επινόησε ο Ησίοδος ή ένας από τους παρεμβολείς του Ησίοδου, για να ευχαριστήσει τους Μεσσήνιους. [5] Στη Σπάρτη είχε ιερό και λατρευόταν ως ηρωίδα. [6]
- Η Αρσινόη, μια από τις Μινυάδες, κατά τον Πλούταρχο. Αυτέ οι κόρες του Μινύα χτυπήθηκαν από τρέλα και έχοντας συλλάβει μια άπληστη όρεξη για ανθρώπινη σάρκα, έριξαν κλήρο για τα παιδιά τους για να δουν ποιο θα φάνε. Τότε έπεσε στην κλήρο της Λευκίππης να κάνει τον γιο της Ίππασο κομμάτια. [7]
- Αρσινόη ή Αλφεσίβοια, κόρη του Φηγέα, βασιλιά της Ψοφίδος στην Αρκαδία και αδελφή του Προνόου και του Αγήνορα. Ήταν σύζυγος του Αλκμαίωνα, αρχηγού των Επιγόνων από τον οποίο γέννησε ένα γιο, τον Κλύτιο. [8] Αφού ο Αλκμαίων εξαγνίστηκε από την ενοχή του αίματος από τον Φηγέα για τη δολοφονία της μητέρας του Εριφύλης, η Αρσινόη παντρεύτηκε τον ήρωα, που έλαβε από αυτόν το περιδέραιο της Αρμονίας. Αργότερα, τα αδέλφια της, Πρόνοος και Αγήνορας σκότωσαν τον Αλκμαίωνα, μετά από παρότρυνση του πατέρα τους. Όταν η Αρσινόη τους καταδίκασε για την πράξη, την έκλεισαν σε ένα κιβώτιο και την μετέφεραν στην Τεγέα. Εκεί την έδωσαν ως σκλάβα στον Αγαπήνορα, κατηγορώντας την ψευδώς για τον φόνο του συζύγου της. Τελικά, η ανταπόδοση ήρθε, όταν οι γιοι του Αλκμαίωνα, ο Αμφότερος και ο Ακαρνάν σκότωσαν τους δολοφόνους τού πατέρα τους, αλλά και τον Φηγέα και τη γυναίκα του. [9]
- Η Αρσινόη, τροφός του Ορέστη, που τον έσωσε από τα χέρια της μητέρας του Κλυταιμνήστρας και τον μετέφερε στον ηλικιωμένο Στρόφιο, τον πατέρα του Πυλάδη. [10] Άλλη εκδοχή αναφέρει αυτή την τροφό ως Λαοδάμεια. [11]
- Αρσινόη, κόρη του βασιλιά Νικοκρέοντα της Σαλαμίνας στην Κύπρο (απόγονος του Τεύκρη, γιου του Τελαμώνα). Αγαπήθηκε από τον Αρκεοφώντα, που την γοήτευσε, αλλά ο πατέρας της κοπέλας αρνήθηκε να δώσει την κόρη του στον Αρκεοφώντα, λόγω της φοινικικής καταγωγής του τελευταίου. Ο Αρκεοφών στενοχωρήθηκε και άρχισε να έρχεται το βράδυ στο σπίτι της Αρσινόης, ελπίζοντας να κερδίσει την καρδιά της, αλλά μάταια. Στη συνέχεια προσπάθησε να δωροδοκήσει την τροφό της Αρσινόης για να κανονίσει να συναντηθούν, αλλά η Αρσινόη το ανέφερε στους γονείς της, οι οποίοι έκοψαν τη γλώσσα, τη μύτη και τα δάχτυλα της νοσοκόμας και την έδιωξαν από το σπίτι τους. Έχοντας χάσει κάθε ελπίδα, ο Αρκεόφών αυτοκτόνησε, λιμοκτονώντας τον εαυτό του από την πείνα. Οι συμπολίτες λυπήθηκαν για το τέλος του και τον έθαψαν με τιμές. Όταν η Αρσινόη έγειρε από το παράθυρο για να ρίξει μια ματιά στην τελετή της κηδείας, η θεά του έρωτα Αφροδίτη, την έκανε πέτρα. [12]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Hyginus, Fabulae 182
- ↑ Apollodorus, 3.10.3; Scholia ad Pindar, Pythian Ode 3.14
- ↑ Pausanias, 2.26.6; Cicero, De Natura Deorum 3.22
- ↑ Hesiod, Ehoiai 63; Scholia ad Pindar, Pythian Ode 3.14
- ↑ Pausanias, 2.26.6
- ↑ Pausanias, 3.12.7
- ↑ Plutarch, Quaestiones Graecae 38
- ↑ Pausanias, 6.17.6
- ↑ Apollodorus, 3.7.5-6
- ↑ Pindar, Pythian Ode 11.17
- ↑ Scholia ad Pindar, 1.c.
- ↑ Antoninus Liberalis, 39
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Antoninus Liberalis, The Metamorphoses of Antoninus Liberalis μετάφραση Francis Celoria (Routledge 1992). Online έκδοση στο Topos Text Project.
- Apollodorus, The Library with an English Translation by Sir James George Frazer, FBA, FRS σε 2 τόμους, Cambridge, MA, Harvard University Press; Λονδίνο, William Heinemann Ltd. 1921. ISBN 0-674-99135-4 . Ηλεκτρονική έκδοση στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Περσέα. Ελληνικό κείμενο διαθέσιμο από τον ίδιο ιστότοπο .
- Gaius Julius Hyginus, Fabulae from The Myths of Hyginus σε μετάφραση και επιμέλεια Mary Grant. University of Kansas Publications in Humanistic Studies. Online έκδοση στο Topos Text Project.
- Ησίοδος, Κατάλογος Γυναικών από Ομηρικούς Ύμνους, Επικός Κύκλος, Ομηρική μετάφραση Έβελιν-Γουάιτ, Κλασική Βιβλιοθήκη H G. Loeb Τόμος 57. Λονδίνο: William Heinemann, 1914. Online έκδοση στο theio.com
- Lucius Mestrius Plutarcus, Moralia με αγγλική μετάφραση από τον Frank Cole Babbitt. Cambridge, MA. Harvard University Press. Λονδίνο. William Heinemann Ltd. 1936. Ηλεκτρονική έκδοση στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Περσέα . Ελληνικό κείμενο διαθέσιμο από τον ίδιο ιστότοπο .
- Marcus Tullius Cicero, Nature of the Gods from the Treatises of MT Cicero, μετάφραση Charles Duke Yonge (1812-1891), έκδοση Bohn του 1878. Online έκδοση στο Topos Text Project.
- Marcus Tullius Cicero, De Natura Deorum. Ο. Plasberg. Λειψία. Teubner. 1917. Λατινικό κείμενο διαθέσιμο στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη του Περσέα .
- Παυσανίας, Περιγραφή της Ελλάδας με αγγλική μετάφραση από τον WHS Jones, Litt. D., and HA Ormerod, MA, σε 4 τόμους. Cambridge, MA, Harvard University Press; Λονδίνο, William Heinemann Ltd. 1918. Ηλεκτρονική έκδοση στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Perseus
- Παυσανίας, Graeciae Descriptio. 3 τόμοι . Λειψία, Teubner. 1903. Ελληνικό κείμενο διαθέσιμο στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Περσέα .
- Πίνδαρος, Ωδές μετάφραση Diane Arnson Svarlien. 1990. Ηλεκτρονική έκδοση στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Perseus.
- Πίνδαρος, Οι Ωδές του Πίνδαρου συμπεριλαμβανομένων των Κύριων Θραυσμάτων με Εισαγωγή και Αγγλική Μετάφραση από τον Sir John Sandys, Litt. D., FBA. Cambridge, MA., Harvard University Press; Λονδίνο, William Heinemann Ltd. 1937. Ελληνικό κείμενο διαθέσιμο στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Περσέα .