Αναγραφεύς
.png)
Ο αναγραφεύς (πολυτ. ἀναγραφεύς) ήταν Βυζαντινός δημοσιονομικός υπάλληλος.
Ο τίτλος δεν εμφανίζεται στους καταλόγους των αξιωμάτων (Τακτικά), αλλά σε σε σφραγίδες και καταστατικά μοναστηριών. Η πρώτη εμφάνιση του αξιώματος καταγράφεται περί το 750 – 850 ενώ η τελευταία το 1189. Ο Φρανζ Ντόγκλερ πίστευε ότι το αξίωμα συνέχισε να υπάρχει μέχρι το 1204, όταν και αντικαταστάθηκε από τον απογραφέα.[1] Τα καθήκοντά αναγραφέα σχετίζονταν με την αναθεώρηση του κτηματολογίου. Κάθε αναγραφέας συνήθως αναλάμβανε ένα συγκεκριμένο θέμα. Σύμφωνα με το Βυζαντινό Λεξικό της Οξφόρδης, «οι αρμοδιότητές του δεν διέφεραν από τις αντίστοιχες των Εποπτών». [1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Kazhdan 1991, σελ. 84.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- (Αγγλικά) Kazhdan, Alexander, επιμ. (1991). «Anagrapheus». The Oxford Dictionary of Byzantium. Οξφόρδη και Νέα Υόρκη: Oxford University Press, σελ. 84. ISBN 0-19-504652-8.