Αλ-Τανζίμ

Η Αλ-Τανζίμ (αγγλικά: Al-Tanzim, αραβικά: حركة المقاومة اللبنانية - التنظيم‎, μετάφρ. Η Οργάνωση) ήταν μία υπερεθνικιστική μυστική οργάνωση και πολιτοφυλακή που ιδρύθηκε από ακροδεξιούς χριστιανούς ακτιβιστές στο Λίβανο στις αρχές του 1970, και η οποία πήρε μέρος στον Εμφύλιο Πόλεμο του Λιβάνου.

Προέλευση

Η Αλ-Τανζίμ σχηματίστηκε αρχικά το 1969 από μια μικρή ομάδα νεαρών αξιωματικών του Λιβανέζικου Στρατού, που αντιτιθέμενοι στη Συμφωνία του Καΐρου (συμφωνία που ρύθμιζε τους όρους παρουσίας των Παλαιστινίων στο Λίβανο) αποχώρησαν από το Κόμμα Καταέμπ ή Φαλαγγίτες στα τέλη του 1960, διαμαρτυρόμενοι για την αρχική άρνηση αυτού να προχωρήσει σε πανεθνική στρατιωτική εκπαίδευση και εξοπλισμό του λιβανέζικου πληθυσμού προκειμένου αυτός να υπερασπιστεί τη χώρα από τη θεωρούμενη απειλή των Παλαιστινίων. Υπό την ηγεσία του Ομπάντ Ζουέιν, η αποσχισθείσα ομάδα περιελάμβανε τον Αζίζ Τορμπέυ, τον Σαμίρ Νασσίφ, και τον Φαουζί Μαχφούζ (γνωστό επίσης ως Αμπού Ρόυ) - όλοι τους πρώην παραστρατιωτικοί της νεολαίας των Φαλαγγιτών και βετεράνοι της εμφύλιας κρίσης του 1958 - που αποφάσισαν να συστήσουν μια μυστική παραστρατιωτική οργάνωση προς υποστήριξη του Λιβανέζικου Στρατού για την άμυνα της χώρας.

Λίγο μετά την ίδρυσή της, η ομάδα μετακόμισε στη Βηρυττό όπου άνοιξε γραφεία στην κατά βάση ελληνορθόδοξη συνοικία Ασραφίγιε, και άρχισε να στρατολογεί πολίτες κυρίως από την ανώτερη τάξη και τη μεσαία τάξη επαγγελματιών, περιλαμβάνοντας πρώην μέλη της Μαρωνίτικης Ένωσης. Το 1970-71 ο στρατολογημένος πυρήνας πολιτών αποδείχθηκε κρίσιμος για την παροχή μιας πολιτικής δομής και προγράμματος στο κίνημα, οπότε και δημιουργήθηκε το πολιτικό σκέλος της Αλ-Τανζίμ, που ξεκίνησε τις δραστηριότητές του υπό τον συγκεκαλυμμένο τίτλο Κίνημα των Κέδρων (στα αραβικά: Χαρακάτ αλ-Αρζ).