Αλκυονέας (Γίγαντας)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλκυονέας (Γίγαντας)
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΤέκναΑλκυονίδες
Asteria
Anthe
Chthonia
Methone
Alcippa
Drimo
ΓονείςΟυρανός και Γαία (μυθολογία)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Στην ελληνική μυθολογία, ο γίγαντας Αλκυονέας ήταν γιος είτε του Ουρανού και της Γαίας,[1] είτε του Ταρτάρου και της Γαίας. Ο Αλκυονέας ήταν ο πατέρας των εφτά Αλκυονίδων.[2] Τον θεωρούσαν τον «πρεσβύτερον Γιγάντων» και «μεγέθει μεν σώματος ανυπέρβλητον, δυνάμει δε ακαταγώνιστον».[1]

Γιγαντομαχία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη Γιγαντομαχία ο Αλκυονέας αγωνίσθηκε στο πλευρό του γίγαντα Πορφυρίωνα. Ο Ηρακλής, με την προτροπή και τις οδηγίες της θεάς Αθηνάς, κατάφερε και σκότωσε τον Αλκυονέα έχοντας μαζί του τον Τελαμώνα, όπως αναφέρει ο Πίνδαρος.[3] Προηγουμένως, ο Αλκυονέας είχε συντρίψει 12 άρματα και 24 συντρόφους του Ηρακλή με ένα μεγάλο λιθάρι. Λέγεται μάλιστα ότι το λιθάρι αυτό το είχε ρίξει και εναντίον του Ηρακλή, αλλά ο ήρωας το απέκρουσε με το ρόπαλό του. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι το μυθικό αυτό λιθάρι βρισκόταν ακόμα κάπου στον Ισθμό της Κορίνθου.

Η μάχη του Ηρακλή με τον Αλκυονέα κατά τη Γιγαντομαχία απεικονίζεται σε διάφορα αγγεία, με τον Ηρακλή όρθιο και στο πλάι του την Αθηνά να τον καθοδηγεί. Ο Ηρακλής σημαδεύει με το τόξο του τον Αλκυονέα. Ο Γίγαντας παριστάνεται να πέφτει ανάσκελα, να του φεύγει από το χέρι ένα ρόπαλο που κρατούσε, ενώ τον κυριεύει ο Ύπνος, που εικονίζεται ως φτερωτός δαίμονας να του δένει τα μέλη του σώματός του.

Ο Πίνδαρος αποκαλεί τον Αλκυονέα «Βουβότα»,[4] δηλαδή βουκόλο. Το επίθετο αυτό ίσως να σχετίζεται με την αρπαγή των βοδιών του θεού Ηλίου και της Ερυθείας. Σύμφωνα με την ερμηνεία του μύθου από τον Λούντβιχ Πρέλερ,[5] ο Αλκυονέας παριστάνει τον χειμώνα που καταδικάζεται σε αδυναμία και τελικώς πληγώνεται θανάσιμα από τον ηλιακό ημίθεο Ηρακλή.


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Βιβλιοθήκη/Α - Βικιθήκη». el.wikisource.org. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2023. 
  2. «ALCYONEUS (Alcyoneus) - King of the Thracian Giants of Greek Mythology». www.theoi.com. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2023. 
  3. Νεμεόν. Δ 27-40, Ισθμιόν. 6(5) 32
  4. Νεμεόν. Δ 85
  5. Griech.Mythol. II, 207

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδοτ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969