Αλεξάνδρεια η επί του Ινδού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Αλεξάνδρεια (αρχαία ελληνικά: Ἀλεξάνδρεια) είναι πόλη η οποία αναφέρεται από τον Κόιντο Κούρτιο Ρούφο[α] και τον Διόδωρο Σικελιώτη[β].[1] Εικάζεται ότι είναι η ίδια πόλη με αυτή που αναφέρει ο Αρριανός,[γ] χωρίς να την κατονομάζει, οτι διέταξε ο Αλέξανδρος ο Μέγας τον Φίλιππο, γιο του Μαχάτα, να οικοδομήσει στη συμβολή των ποταμών Ινδού και του Ακεσίνη.[1] Η ύπαρξη της πόλης αμφισβητείται.[1] Η θέση της, αν υποτεθεί ότι υπήρξε δεν είναι γνωστή. Έχει υποτεθεί ότι βρίσκονταν στη θέση Ουτς του Πακιστάν.[1]


Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. His in fidem acceptis ad alias deinde gentes quarto die pervenit. Nihilo plus animi his fuit quam ceteris fuerat. Itaque oppido ibi condito quod Alexandream appellari iusserat, fines eorum qui Musicani appellantur intravit., Quintus Curtius Rufus, Historia Alexandri Magni regis Macedonum 9.8.8,[1]
  2. ὁ δὲ βασιλεὺς ἐπαινέσας τοὺς ἄνδρας καὶ συγχωρήσας τὴν εἰρήνην δωρεαῖς τε μεγάλαις καὶ τιμαῖς ἡρωικαῖς ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων ἐτιμήθη. μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς παρὰ τὸν ποταμὸν ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν κατοικοῦντας, ὀνομαζομένους δὲ Σόδρας καὶ Μασσανούς, προσηγάγετο. περὶ δὲ τούτους τοὺς τόπους ἔκτισε πόλιν Ἀλεξάνδρειαν κατὰ τὸν ποταμόν, μυρίους καταλέξας οἰκήτορας., Διόδωρος Σικελιώτης, Ιστορική Βιβλιοθήκη 17.102.4,[1]
  3. Φιλίππῳ μὲν δὴ τῆς σατραπείας ὅρους ἔταξε τὰς συμβολὰς τοῦ τε Ἀκεσίνου καὶ Ἰνδοῦ καὶ ἀπολείπει ξὺν αὐτῷ τούς τε Θρᾷκας πάντας καὶ ἐκ τῶν τάξεων ὅσοι ἐς φυλακὴν τῆς χώρας ἱκανοὶ ἐφαίνοντο, πόλιν τε ἐνταῦθα κτίσαι ἐκέλευσεν ἐπ´ αὐτῇ τῇ ξυμβολῇ τοῖν ποταμοῖν, ἐλπίσας μεγάλην τε ἔσεσθαι καὶ ἐπιφανῆ ἐς ἀνθρώπους, καὶ νεωσοίκους ποιηθῆναι. Φλάβιος Αρριανός,Αλεξάνδρου Ανάβασις, 6.15.2[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Cohen 2013, σελίδες 291-293.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Cohen, Getzel (2013). The Hellenistic settlements in the East from Armenia and Mesopotamia to Bactria and India. Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0-520-27382-5. OCLC 843532247.