Αλγοριθμική τέχνη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
"Octopod" του Μίκαελ Χβίτφελντ Κρίστενσεν. Ένα παράδειγμα αλγοριθμικής τέχνης που παράγεται με το λογισμικό Structure Synth.[1]

Η αλγοριθμική τέχνη ή τέχνη αλγορίθμων είναι τέχνη, κυρίως εικαστική, στην οποία το σχέδιο παράγεται από έναν αλγόριθμο.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αλγοριθμική τέχνη, επίσης γνωστή ως τέχνη που παράγεται από υπολογιστή, είναι ένα υποσύνολο της δημιουργικής τέχνης (που παράγεται από ένα αυτόνομο σύστημα) και σχετίζεται με την τέχνη των συστημάτων (επηρεασμένη από τη θεωρία των συστημάτων). Η Μορφοκλασματική τέχνη είναι ένα παράδειγμα αλγοριθμικής τέχνης.[2]

Για εικόνες εύλογου μεγέθους, ακόμη και οι πιο απλοί αλγόριθμοι απαιτούν αρκετούς υπολογισμούς για να είναι πρακτική η χειροκίνητη εκτέλεσή τους, και έτσι εκτελούνται είτε σε έναν υπολογιστή είτε σε ένα σύμπλεγμα υπολογιστών. Το τελικό αποτέλεσμα εμφανίζεται συνήθως σε οθόνη υπολογιστή, εκτυπώνεται με εκτυπωτή τύπου ράστερ ή σχεδιάζεται με χρήση γραφίδας. Η μεταβλητότητα μπορεί να εισαχθεί με τη χρήση ψευδοτυχαίων αριθμών. Δεν υπάρχει συναίνεση ως προς το αν το προϊόν ενός αλγορίθμου που λειτουργεί σε μια υπάρχουσα εικόνα (ή σε οποιαδήποτε άλλη είσοδο εκτός από ψευδοτυχαίους αριθμούς) μπορεί να θεωρηθεί τέχνη που παράγεται από υπολογιστή, σε αντίθεση με την τέχνη που υποβοηθείται από υπολογιστή.[2]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ισλαμικά γεωμετρικά μοτίβα όπως αυτό το πλακάκι Γκιρίχ στο ιερό Νταρμπ-ε Ιμάμ στο Ισφαχάν, είναι πρόδρομοι της αλγοριθμικής τέχνης.[3]

Ο Ρομάν Βερόστκο υποστηρίζει ότι τα ισλαμικά γεωμετρικά μοτίβα κατασκευάζονται με τη χρήση αλγορίθμων, όπως και οι ιταλικοί αναγεννησιακοί πίνακες που χρησιμοποιούν μαθηματικές τεχνικές, ιδίως τη γραμμική προοπτική και την αναλογία.[3]

Μερικά από τα πρώτα γνωστά παραδείγματα αλγοριθμικής τέχνης που δημιουργήθηκε από υπολογιστή δημιουργήθηκαν από τους Γκέοργκ Νέες, Φρίντερ Νάκε, Α. Μάικλ Νολ, Μάνφρεντ Μορ και Βέρα Μόλναρ στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Αυτά τα έργα τέχνης υλοποιήθηκαν από μια γραφίδα που ελεγχόταν από υπολογιστή, και ως εκ τούτου αποτελούσαν τέχνη παραγόμενη από υπολογιστή, αλλά όχι ψηφιακή τέχνη. Η πράξη της δημιουργίας έγκειται στη σύνταξη του προγράμματος, το οποίο καθόριζε την ακολουθία των ενεργειών που έπρεπε να εκτελεστούν από τη γραφίδα. Η Σόνια Λάντι Σέρινταν δημιούργησε τα Generative Systems ως πρόγραμμα στη Σχολή του Ινστιτούτου Τέχνης του Σικάγο το 1970 ως απάντηση στην κοινωνική αλλαγή που επέφερε εν μέρει η επανάσταση των επικοινωνιών μεταξύ υπολογιστών και ρομπότ.[4] Το πρώιμο έργο της με το φωτοτυπικό και την τηλεματική τέχνη επικεντρώθηκε στις διαφορές μεταξύ του ανθρώπινου χεριού και του αλγορίθμου.[5]

Εκτός από το συνεχιζόμενο έργο του Ρομάν Βερόστκο και των συναδέλφων του αλγοριστών, τα επόμενα γνωστά παραδείγματα είναι έργα τέχνης φράκταλ που δημιουργήθηκαν στα μέσα και τέλη της δεκαετίας του 1980. Αυτά είναι σημαντικά για το θέμα αυτό επειδή χρησιμοποιούν ένα διαφορετικό μέσο εκτέλεσης. Ενώ η πρώτη αλγοριθμική τέχνη «σχεδιάστηκε» από μια γραφίδα, η τέχνη των φράκταλ δημιουργεί απλώς μια εικόνα στη μνήμη του υπολογιστή- είναι επομένως ψηφιακή τέχνη. Η εγγενής μορφή ενός έργου τέχνης φράκταλ είναι μια εικόνα αποθηκευμένη σε έναν υπολογιστή -αυτό ισχύει επίσης για το σύνολο σχεδόν της τέχνης των εξισώσεων και γενικά για την πιο πρόσφατη αλγοριθμική τέχνη. Ωστόσο, υπό μια αυστηρότερη έννοια, η «τέχνη των φράκταλ» δεν θεωρείται αλγοριθμική τέχνη, επειδή ο αλγόριθμος δεν επινοείται από τον καλλιτέχνη.[2]

Με βάση αυτές τις συνεχιζόμενες εξελίξεις, ο πρωτοπόρος αλγοριθμικός καλλιτέχνης Έρνεστ Έντμοντς κατέγραψε τον συνεχιζόμενο προφητικό ρόλο της τέχνης στις ανθρώπινες υποθέσεις, ανιχνεύοντας τη σύνδεση της τέχνης με τον υπολογιστή στις αρχές της δεκαετίας του 1960 μέχρι σήμερα, όπου ο αλγόριθμος αναγνωρίζεται πλέον ευρέως ως έννοια-κλειδί για την κοινωνία στο σύνολό της.[6]

Ρόλος του αλγορίθμου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Letter Field του Τζάντσον Ρόουζμπους, 1978.

Από μια άποψη, για να θεωρηθεί ένα έργο τέχνης αλγοριθμική τέχνη, η δημιουργία του πρέπει να περιλαμβάνει μια διαδικασία βασισμένη σε έναν αλγόριθμο που επινοήθηκε από τον καλλιτέχνη. Εν προκειμένω, ένας αλγόριθμος είναι απλώς μια λεπτομερής περιγραφή του σχεδιασμού και ενδεχομένως της εκτέλεσης ενός έργου τέχνης, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει κώδικα υπολογιστή, συναρτήσεις, εκφράσεις ή άλλες εισροές που τελικά καθορίζουν τη μορφή που θα λάβει η τέχνη.[3] Αυτή η είσοδος μπορεί να είναι μαθηματικής, υπολογιστικής ή γενετικής φύσης. Δεδομένου ότι οι αλγόριθμοι τείνουν να είναι ντετερμινιστικοί, δηλαδή ότι η επαναλαμβανόμενη εκτέλεσή τους θα έχει πάντα ως αποτέλεσμα την παραγωγή πανομοιότυπων έργων τέχνης, συνήθως εισάγεται κάποιος εξωτερικός παράγοντας. Αυτός μπορεί να είναι είτε μια γεννήτρια τυχαίων αριθμών κάποιου είδους, είτε ένα εξωτερικό σώμα δεδομένων (το οποίο μπορεί να κυμαίνεται από καταγεγραμμένους καρδιακούς παλμούς έως καρέ μιας ταινίας). Σύμφωνα με αυτόν τον ορισμό, τα φράκταλ που δημιουργούνται από ένα πρόγραμμα φράκταλ δεν είναι τέχνη, καθώς δεν εμπλέκονται άνθρωποι. Ωστόσο, με διαφορετικό ορισμό, η αλγοριθμική τέχνη μπορεί να θεωρηθεί ότι περιλαμβάνει την τέχνη των φράκταλ, καθώς και άλλες ποικιλίες, όπως αυτές που χρησιμοποιούν γενετικούς αλγορίθμους. Ο καλλιτέχνης Κέρι Μίτσελ δήλωσε το 1999 στο μανιφέστο του Fractal Art Manifesto:[7][8]

Η τέχνη των φράκταλ δεν είναι... τέχνη με υπολογιστή, με την έννοια ότι ο υπολογιστής κάνει όλη τη δουλειά. Το έργο εκτελείται στον υπολογιστή, αλλά μόνο υπό την καθοδήγηση του καλλιτέχνη. Ανοίξτε έναν υπολογιστή και αφήστε τον ήσυχο για μια ώρα. Όταν επιστρέψετε, δεν θα έχει δημιουργηθεί καμία τέχνη.[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Hvidtfeldt Christensen, Mikael. «Hvitfeldts.net». Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2022. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Approximating Reality with Interactive Algorithmic Art». University of California Santa Barbara. 7 Ιουνίου 2001. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2022. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Verostko, Roman (1999) [1994]. «Algorithmic Art». Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2022. 
  4. ↑ Sheridan, Sonia Landy (21/1983). «Generative Systems versus Copy Art: A Clarification of Terms and Ideas». Leonardo 16 (2): 103. doi:10.2307/1574794. https://www.jstor.org/stable/1574794?origin=crossref. 
  5. ↑ Flanagan, Mary. "An Appreciation on the Impact of the work of Sonia Landy Sheridan." The Art of Sonia Landy Sheridan. Hanover, NH: Hood Museum of Art, 2009, σσ. 37–42.
  6. ↑ Ernest Edmonds (15 January 2018). «Algorithmic Art Machines». Arts 7: 3. doi:10.3390/arts7010003. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Mitchell, Kerry (24 Ιουλίου 2009). Selected Works. Lulu.com. σελίδες 7–8. ISBN 978-0-557-08398-5. 
  8. ↑ Mitchell, Kerry (1999). «The Fractal Art Manifesto». fractalus.com. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2022. 

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αλγοριθμική_τέχνη&oldid=10378469"