Αλέξανδρος του Κάρτλι (γιος Μπακάρ)

Αλέξανδρος του Κάρτλι (γιος Μπακάρ)
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1726;
Θάνατος	1791; Σμολένσκ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός; στρατιωτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Darya Menshikova
Τέκνα	Γεώργιος Γρουζίνσκι; Ana Gruzinskaya Galitzine; Daria Gruzinskaya
Γονείς	Μπακάρ του Κάρτλι και Άννα Ερίστοβα
Οικογένεια	Οίκος του Μουχράνι
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Αλέξανδρος, γιος του Μπακάρ, γεωργιανά: ალექსანდრე ბაქარის ძე, ή Aλεξάντρ Μπακάροβιτς Γρουζίνσκι ρωσικά: Александр Бакарович Грузинский‎‎, (1726–1791) ήταν Γεωργιανός βασιλικός πρίγκιπας. Γεννημένος στη Ρωσία στον Οίκο τού Mουχράνι, κλάδο της γεωργιανής βασιλικής δυναστείας των Μπαγκρατιόνι, ο Αλέξανδρος είναι γνωστός για την ανεπιτυχή προσπάθειά του να διεκδικήσει ξανά το στέμμα της Γεωργίας από τους δυνάστες συγγενείς του, που κυβερνούν το Κάρτλι (κεντρική Γεωργία). Κατόπιν αιτήματος τού Ηρακλή Β΄, ο Αλέξανδρος απελάθηκε πίσω στη Ρωσία, όπου κρατήθηκε υπό περιορισμό από τις ρωσικές αρχές μέχρι το τέλος του. Στη Ρωσία, ο Αλέξανδρος έφερε το επώνυμο Γρουζίνσκι, που σημαίνει «της Γεωργίας». ^[2]

Πρόωρη ζωή και σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αλέξανδρος ήταν γιος τού Μπακάρ, τού διαδόχου που είχε ακολουθήσει τον πατέρα του Βαχτάνγκ ΣΤ΄βασιλιά τού Kάρτλι, στην εξορία στη Ρωσία το 1724. Ο Αλέξανδρος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ρωσία. Μετά από ελλιπείς σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας, γράφτηκε στο Πεζικό Σώμα και στη συνέχεια εντάχθηκε στον αυτοκρατορικό ρωσικό στρατό, λαμβάνοντας τον βαθμό τού υπολοχαγού (poruchik). ^[2]

Διεκδικητής του Γεωργιανού θρόνου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το τέλος τού Μπακάρ, ο Αλέξανδρος ανανέωσε τις αξιώσεις της οικογένειάς του για τον χαμένο θρόνο τού Κάρτλι, που τότε κρατούσαν τα εξαδέλφια του από το γειτονικό Καχέτι (ανατολική Γεωργία). Οι μη εγκεκριμένες προσπάθειες τού Αλεξάνδρου να φτάσει στη Γεωργία, σε συνδυασμό με την υποστήριξή του στον Τσάρο Πέτρο Γ΄ της Ρωσίας, οδήγησαν στην πτώση του από τη νέα Ρωσίδα Αυτοκράτειρα Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας. Το 1766 η ρωσική κυβέρνηση απελευθέρωσε τον Αλέξανδρο από την πίστη του στη Ρωσία, στερώντας του τον στρατιωτικό του βαθμό και κανόνισε το ταξίδι του στον Καύκασο . Αυτό ήρθε ένα χρόνο αφότου ο ετεροθαλής θείος τού Αλέξανδρου -ο πρίγκιπας Παάτα- εκτελέστηκε, επειδή σχεδίαζε πραξικόπημα ενάντια στην κυριαρχία των Καχετιανών Μπαγκρατιόνι.

Ο Αλέξανδρος ταξίδεψε αρχικά στο Σιράζ για να συγκεντρώσει την υποστήριξη τού ηγεμόνα τού Ιράν Καρίμ Χαν για τον σκοπό του. Απογοητευμένος από την απροθυμία τού Καρίμ να τον βοηθήσει, βρήκε καταφύγιο στην αυλή τού Σολομώντα Α΄, τού βασιλιά τού Ιμερέτι (δυτική Γεωργία) το 1779. Καθώς οι σχέσεις τού Σολομώντα με τον ανατολικό γείτονά του, τον βασιλιά Ηρακλή Β΄ τού Κάρτλι και τού Καχέτι, δεν ήταν πάντα εύκολες, ο Αλέξανδρος έγινε δεκτός στο Ιμερέτι. Από εκεί μπήκε στο Κάρτλι και επιχείρησε πραξικόπημα στην Τιφλίδα, ενώ ο Ηρακλής απουσίαζε σε εκστρατεία στο Εριβάν το 1779. Η εξέγερση κατεστάλη αμέσως και ο Αλέξανδρος, συνοδευόμενος από τον πρίγκιπα Αλεξάντερ Αμιλαχβάρι, κατέφυγε στα βουνά του Νταγκεστάν.

Ανυπομονώντας να εξαλείψει την απειλή για την κυριαρχία του, ο Ηρακλής ζήτησε από τη ρωσική κυβέρνηση να συλλάβει τον Αλέξανδρο. Μόνο αφού η Γεωργία συμφώνησε να γίνει ρωσικό προτεκτοράτο το 1783, ο Φαταλί Χαν της Κουμπά και του Ντερμπέντ πείστηκε από τη ρωσική κυβέρνηση να παραδώσει τον διεκδικητή στον γεωργιανό θρόνο. Ο πρίγκιπας απελάθηκε στο Σμολένσκ και κρατήθηκε εκεί ως το τέλος του το 1791. Έτσι, ο τελευταίος αντίπαλος τού Ηρακλή Β΄ για τον θρόνο απομακρύνθηκε από τη σκηνή. ^[2]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε την πριγκίπισσα Ντάρια Αλεξάντροβνα Μενσίκοβα (1747–1817), εγγονή τού άλλοτε ισχυρού Aleksandr Danilovich Menshikov . Είχαν τους πρίγκιπες:

Ιβάν (Ιβάν Αλεξάντροβιτς Γρουζίνσκι), για τον οποίο σχεδόν τίποτε δεν είναι γνωστό.
Γεώργιος (Γκιόργκι Αλεξάντροβιτς Γρουζίνσκι, 1762–1852). Είχε κόρη την Άννα Μπαγκρατιόν-Γρουζίνσκι Τολστόι.
Αλέξανδρος (Aέξάντρ Αλεξάντροβιτς Γρουζίνσκι, π. 1763–1823), συνταγματάρχης τού ρωσικού στρατού. Απεβίωσε άγαμος.
Άννα (Anna Aleksandrovna Gruzinskaya; π. 1763–1842). Παντρεύτηκε πρώτα τον ιππότη Αλεξάντερ Ντε Λιτζίνε (1760–1789), χωρίς απογόνους, και στη συνέχεια με τον στρατηγό Μπόρις Αντρέγιεβιτς Γκαλιτζίνε (1766–1822), με οκτώ παιδιά.
Νταρεγιάν (Ντάρια Αλεξάντροβνα Γρουζίνσκαγια, π. 1796).

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2019.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 (in ρωσική) Grebelsky, P. Kh., Dumin, S. V., Lapin, V. V. (1993), Дворянские роды Российской империи (Noble families of Russian Empire), vol. 3, p. 48. IPK Vesti

[dba3d20bfd6aa09189c1f676dfd1bd6943f18a3a-1] Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2019.

[DRRI-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 (in ρωσική) Grebelsky, P. Kh., Dumin, S. V., Lapin, V. V. (1993), Дворянские роды Российской империи (Noble families of Russian Empire), vol. 3, p. 48. IPK Vesti

[1]

[2]