Αιολικός ρυθμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Αιολικό κιονόκρανο από τον Ναό της Αθηνάς στην Παλαιά Σμύρνη

Ο Αιολικός ρυθμός είναι ρυθμός της αρχαίας Ελληνικής ναοδομίας (αρχαϊκοί χρόνοι) που αναπτύχθηκε Βοριοδυτικά της Μικράς Ασίας και στη Λέσβο, αλλά απαντάται επίσης και στη Σικελία. Είναι συγγενικός του Ιωνικού ρυθμού, μόνο που στο κιονόκρανο φέρει δύο ανεξάρτητους έλικες που μιμούνται φυτά (αντί για τους Ιωνικούς κοχλίες) και στο ενδιάμεσο κενό υπάρχει ανθέμιο.

Δύο αιολικοί ναοί των Αρχαϊκών χρόνων έχουν ερευνηθεί στην ορεινή θέση της Κλοπεδής Λέσβου, που ταυτίστηκαν με το ιερό του λεγόμενου Ναπαίου Απόλλωνος. Από τα αιολικά κιονόκρανα, που βρέθηκαν στην πόλη της Μυτιλήνης, στην Ερεσό και στην αγροτική περιοχή του παραδοσιακού οικισμού της Νάπης, αποδεικνύεται η πυκνότητα των κτισμάτων αιολικού ρυθμού, που ήταν διάσπαρτα σε ολόκληρη τη Λέσβο.