Αγκμπεγιομέ Κοτζό
| Αγκμπεγιομέ Κοτζό | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 12 Οκτωβρίου 1954 Tokpli |
| Θάνατος | 3 Μαρτίου 2024[1] Παρίσι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Τόγκο |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Rally of the Togolese People |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Prime Minister of Togo (2000–2002) President of the National Assembly of Togo (1999–2000)[2] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
O Αγκμπεγιομέ Κοτζό (Messan Agbéyomé Gabriel Kodjo 12 Οκτωβρίου 1954 – 3 Μαρτίου 2024) ήταν Τογκολέζος πολιτικός που υπηρέτησε ως πρωθυπουργός του Τόγκο από τις 29 Αυγούστου 2000 έως τις 27 Ιουνίου 2002.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρώτα χρόνια και σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κοτζό γεννήθηκε στο Tοκπλί, στο σημερινό νομό Γιοτό του Τόγκο, στις 12 Οκτωβρίου 1954, από τον Ντοσού Κοτζό και την Κετζέ Φλόρα Ντοσέ.[3] Έλαβε πτυχίο οργανωτικής διαχείρισης από το Πανεπιστήμιο του Πουατιέ στη Γαλλία τον Ιανουάριο του 1983.
Υπουργός και βουλευτής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Επιστρέφοντας στο Τόγκο, ο Κοτζό ήταν εμπορικός διευθυντής της SONACOM από το 1985 έως το 1988, πριν ο πρόεδρος Γκνασινγκμπέ Εγιαντεμά τον διορίσει στην κυβέρνηση ως υπουργό Νεολαίας, Αθλητισμού και Πολιτισμού στις 19 Δεκεμβρίου 1988. Παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1991, όταν ανέλαβε καθήκοντα μια μεταβατική κυβέρνηση με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Ζοζέφ Κοκού Κοφιγκό. Τον Σεπτέμβριο του 1992 διορίστηκε υπουργός Εδαφικής Διοίκησης και Ασφάλειας, αλλά ο Κοφιγκό τον απέλυσε, μαζί με ένα άλλο μέλος του Συνασπισμού του Λαού του Τόγκο (RPT), τον υπουργό Επικοινωνιών και Πολιτισμού Μπενζαμέν Αγκμπεκά, στις 9 Νοεμβρίου 1992. Ο Κοτζό και ο Αγκμπεκά, με την υποστήριξη του Εγιαντεμά, αρνήθηκαν να αποχωρήσουν από την κυβέρνηση, παρά τις διαμαρτυρίες και την πρόθεση του Κοφιγκό να προσφύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο- ο Κοτζό παρέμεινε στη θέση του μέχρι τον Φεβρουάριο του 1993, όταν ανέλαβε γενικός διευθυντής του Αυτόνομου Λιμένα της Λομέ.
Ο Κοτζό υπηρέτησε για περισσότερα από έξι χρόνια ως γενικός διευθυντής του αυτόνομου λιμανιού της Λομέ. Στις βουλευτικές εκλογές του Μαρτίου 1999, εξελέγη στην Εθνοσυνέλευση ως υποψήφιος του RPT στην τρίτη εκλογική περιφέρεια του νομού Γιοτό- ήταν ο μοναδικός υποψήφιος και έλαβε το 100% των ψήφων.
Πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης και πρωθυπουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά τις εκλογές, εξελέγη πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης τον Ιούνιο του 1999.[4] Έπειτα από λίγο περισσότερο από ένα χρόνο στη θέση αυτή, ο πρόεδρος Εγιαντεμά διόρισε τον Κοτζό ως πρωθυπουργό στις 29 Αυγούστου 2000, αντικαθιστώντας τον Εζέν Κόφι Αντομπολί μετά την ήττα του Αντομπολί σε ψηφοφορία δυσπιστίας.
Ο Κοτζό δήλωσε στις 30 Αυγούστου 2001 ότι το Σύνταγμα πρέπει να αλλάξει ώστε να μπορέσει ο Εγιαντεμά να διεκδικήσει τρίτη θητεία το 2003. Παρόλο που ο Κοτζό εικάζεται ευρέως ότι θα ήταν ο προβλεπόμενος διάδοχος του Εγιαντεμά μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας, ο ίδιος και ο Εγιαντεμά ήρθαν σε σύγκρουση και ο Εγιαντεμά τον απέπεμψε από την πρωθυπουργία στις 27 Ιουνίου 2002, σύμφωνα με πληροφορίες, λόγω διαφορών εντός του RPT. Σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Le Scorpion στις 28 Ιουνίου, επέκρινε τον Εγιαντεμά.[5] Αμέσως εγκατέλειψε το Τόγκο και στις αρχές Ιουλίου 2002 κηρύχθηκε καταζητούμενος από δικαστήριο για δήθεν ατίμωση του προέδρου και διατάραξη της δημόσιας τάξης. Στις 6 Αυγούστου 2002 η Κεντρική Επιτροπή του RPT ψήφισε ομόφωνα να διαγράψει τον Κοτζό από το κόμμα, μαζί με τον πρώην πρόεδρο της Εθνοσυνέλευσης Νταϊκού Περέ, για εσχάτη προδοσία- στις 18 Ιουλίου διαγράφηκε επίσης από το διάσημο Τάγμα του Μονό.
Αυτοεξορία στη Γαλλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αφού έφυγε από το Τόγκο, ο Κοτζό έζησε εξόριστος στη Γαλλία και από εκεί συνέχισε την κριτική του στον Εγιαντεμά. Η κυβέρνηση του Τόγκο εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης για τον Κοτζό στα μέσα Σεπτεμβρίου 2002, κατηγορώντας τον ψευδώς για διαφθορά και λέγοντας ότι είχε φύγει από το Τόγκο για να αποφύγει τη δίωξη γι' αυτό. Η κυβέρνηση διαμαρτυρήθηκε επίσης για τη μετάδοση από το Radio France Internationale μιας συνέντευξης με τον Κοτζό τον Σεπτέμβριο, την οποία το RFI είχε κάνει παρά τις κυβερνητικές πιέσεις. Κατήγγειλε την τροπολογία για την κατάργηση των ορίων της προεδρικής θητείας, λέγοντας ότι ο Φαμπαρέ Ουαταρά Νατσαμπά έκανε αρχικά δημόσια αυτή την πρόταση και υποστήριξε την πρόταση για εσωτερικούς λόγους του RPT.
Προεδρικές εκλογές 2003[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά τις αμφισβητούμενες προεδρικές εκλογές του Ιουνίου 2003[6], ο Κοτζό δήλωσε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Motion d'information ότι ο Εγιαντεμά είχε χάσει τις εκλογές σε αντίθεση με τα επίσημα αποτελέσματα. Κατηγορώντας τον Εγιαντεμά ότι παρέμεινε στην εξουσία μέσω της βίας, ο Κοτζό είπε ότι ο Εγιαντεμά θα έπρεπε να παραδεχτεί την ήττα του και να εγκαταλείψει την πολιτική για να επιλύσει τα πολιτικά προβλήματα της χώρας και να αποτρέψει τον εμφύλιο πόλεμο.
Ο Κοτζό έθεσε αργότερα υποψηφιότητα για τη θέση του προέδρου της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας του Τόγκο, αλλά στο έκτακτο συνέδριό της στις 9 Ιανουαρίου 2007, κατέλαβε τη δεύτερη θέση πίσω από τον Αβλεσί Ανταλιό Τατά, λαμβάνοντας 14 ψήφους από τους αντιπροσώπους έναντι 24 ψήφων για τον Τατά- τοποθετήθηκε μπροστά από τον γιο του Εγιαντεμά, Ροκ Γκνασινγκμπέ, ο οποίος ήταν ο εν ενεργεία πρόεδρος της Ομοσπονδίας και έλαβε οκτώ ψήφους.
Προεδρικές εκλογές 2010[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κοτζό ανακοίνωσε στις αρχές Αυγούστου του 2008 ότι θα είναι υποψήφιος ενός νέου κόμματος, της Οργάνωσης για τη δημιουργία μιας αλληλέγγυας ένωσης του Τόγκο (OBUTS), στις προεδρικές εκλογές του 2010. Υπέβαλε επίσημα την υποψηφιότητά του στις 14 Ιανουαρίου 2010. Παρόλο που η προθεσμία για την υποβολή υποψηφιοτήτων έληγε στις 15 Ιανουαρίου, ο Κοτζό ήταν ο πρώτος που υπέβαλε επίσημα την υποψηφιότητά του. Όταν έμαθε ότι ήταν πρώτος, ο Κοτζό δήλωσε ότι αυτό ήταν "ένα πολύ καλό σημάδι" και ότι θα ήταν επίσης "ο πρώτος" που θα ανακηρυσσόταν νικητής των εκλογών.[7]
Προεδρικές εκλογές 2020[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κοτζό ανακοίνωσε ότι θα είναι υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του 2020. Έχασε, λαμβάνοντας το 18% των ψήφων. Μετά τις εκλογές, η Εθνοσυνέλευση τον κατηγόρησε ότι σχεδίαζε πραξικόπημα, γεγονός που αμφισβητήθηκε.
Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κοτζό πέθανε από καρδιακή προσβολή στην Γκάνα στις 3 Μαρτίου 2024, σε ηλικία 69 ετών.[8]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ www
.rfi .fr /fr /afrique /20240304-l-opposant-togolais-en-exil-gabriel-messan-agb%C3%A9yom%C3%A9-kodjo-est-mort. - ↑ Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2022.
- ↑ "Yamgnane recalé" Αρχειοθετήθηκε 2010-02-05 στο Wayback Machine., Republicoftogo.com, 2 February 2010 (Γαλλικά).
- ↑ Les Anciens Présidents de l'Assemblée Nationale - ..::Assemblée Nationale Togolaise::
- ↑ Κείμενο επιστολής που έστειλε ο Κοτζό στον Τύπο στις 27 Ιουνίου 2002.
- ↑ Togolese Republic presidential election of 1 June 2003 Adam Carr
- ↑ Kodjo super optimiste Αρχειοθετήθηκε 17 February 2010 στο Wayback Machine. Republicoftogo.com, 14 January 2010 (Γαλλικά)
- ↑ «Απεβίωσε ο πρώην πρωθυπουργός του Τόγκο Agbeyomé Kodjo». iciLome. 4 Μαρτίου 2024. https://icilome.com/2024/03/togos-former-prime-minister-agbeyome-kodjo-passes-away/. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2024.