Αβαδδών
Με τον όρο Αβαδδών (ελληνικό αντίστοιχο Απολλύων) αποδίδεται ο τόπος ολέθρου, δηλαδή της καταστροφής, και ένας άγγελος στο εννοιολογικό πλαίσιο της Παλαιάς και της Καινής διαθήκης, όπως επίσης και των Γνωστικών Κειμένων.
Ιουδαϊσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Τμήμα μιας σειράς λημμάτων σχετικών με τον |
| Ελευθεροτεκτονισμό |
|---|
 |
Σύμφωνα με το λεξικό Μπράουν Ντράιβερ Μπριγκς το εβραϊκό abaddon (Εβραϊκά: אבדון; avadon) είναι εντατική μορφή σημιτικής προέλευσης της ρηματικής ρίζας abad (אָבַד) "απόλλυμι", και απαντάται 184 φορές στην εβραϊκή Βίβλο. Στη μετάφραση των Ο', ο αβαδδών αποδίδεται ως "απώλεια"[1], ενώ ο ελληνικός Απολλύων κατάγεται από ἀπόλλυμι, "καταστρέφω."
Χριστιανισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο ελληνικός όρος "ο Καταστροφέας" (Ἀπολλύων) είναι ενεργητική μετοχή του 'ἀπόλλυμι[2]. Ο όρος δεν χρησιμοποιείται σαν όνομα σε αρχαία ελληνικά κείμενα.[3]
Καινή Διαθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι χριστιανικές γραφές εμπεριέχουν την πρώτη γνωστή περιγραφή του Αββαδώνος ως εξατομικευμένη οντότητα και όχι ως τόπο. Στην Αποκάλυψη του Ιωάννη (Θ΄ 11 κ.ύ.) ο Αβαδδών αναφέρεται ως άγγελος της αβύσσου. Βασιλεύς τεραστίων και τρομερών ακρίδων που φέρουν ανθρώπινα πρόσωπα, μακριά γυναικεία μαλλιά, δόντια λιονταριού, στήθος θωρακισμένο, ενώ τα απαίσια φτερά τους είναι τόσο θορυβώδη όπως οι άμαξες με πολλά άλογα που τρέχουν στη μάχη. Αυτά τα φοβερά όντα, συνεχίζει ν΄ αναφέρει ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, έχουν επ΄ αυτούς βασιλέα της αβύσσου τον λεγόμενο εβραϊκά Αβαδδών και στην ελληνική απόδοση το όνομα "Απολλύων". Με το σάλπισμα δε του πέμπτου αγγέλου ανοίγει το φρέαρ της αβύσσου απ΄ όπου και ανέρχεται καπνός που σκιάζει τον Ήλιο και τον αέρα, τότε εξορμούν τα τέρατα εκείνα του Άδη και βασανίζουν επί πέντε μήνες τους ανθρώπους που δεν φέρουν στο μέτωπό τους τη σφραγίδα του Θεού[4].
Τεκτονισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Επίσης στον Ελεύθεροτεκτονισμό η ονομασία Αβαδδών αποτελεί περισπούδαστο αξίωμα, τεκτονικό βαθμό με τη σημασία του "Αγγέλου του εξολοθρευτή", που στρέφεται ενάντια της κάθε κακής κοινωνίας προκειμένου να δημιουργήσει στη συνέχεια μια νέα κοινωνία ηθική και δίκαια[5].
Δαιμονολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη δαιμονολογία που αναπτύχθηκε στο Μεσαίωνα, θιασώτες της οποίας συνεχίζουν να υπάρχουν και σήμερα, ο Αβαδδών κατέχει την ανώτατη τάξη της δαιμονικής ιεραρχίας με συνέπεια, όπως υποστηρίζεται από τη σχετική αντίληψη, να μην ισχύουν επ΄ αυτού αλλά και ούτε επί τους ομότιμούς του οι συνήθεις εξορκισμοί[5].
Μάρτυρες του Ιεχωβά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά υποστηρίζουν ότι ο Αβαδδών δεν είναι σατανικός, αλλά ότι είναι ουσιαστικά ένα άλλο όνομα του αναστημένου και ενθρονισμένου Χριστού, σημειώνοντας ότι στην Αποκάλυψη Ιωάννου 20: 1-3 ο κλειδοκράτορας της Αβύσσου εμφανίζεται ως εκπρόσωπος του Θεού από τον παράδεισο και, αντί να είναι "σατανικός", είναι εκείνος που δένει τον ίδιο τον Σατανά και τον πετάει μέσα στην άβυσσο[6][7].
Παραπομπές σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Revelation 9:1 - Johann Albrecht Bengel's Gnomon of the New Testament - Commentaries». StudyLight.org. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2014.
- ↑ «Greek Word Study Tool». Perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2014.
- ↑ «Greek Word Study Tool». Perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2014.
- ↑ «Revelation 9:7-10 NIV - The locusts looked like horses prepared». Bible Gateway. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 «Αβαδδών». Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου 1ος: 17.
- ↑ «Abaddon — Watchtower ONLINE LIBRARY». Wol.jw.org. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2014.
- ↑ Watchtower, 1 December 1961, p. 719
Σχετική βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Metzeger, Bruce M. (ed.)· Michael D. Coogan (ed.) (1993). The Oxford Companion to the Bible
. Oxford, UK: Oxford University Press. ISBN 0-19-504645-5.
- Halley, Henry H.· James E. Ruark (ed.) (2000). Halley's Bible Handbook. Grand Rapids, MI: Zondervan Publishing House. ISBN 0-310-22479-9.
- MacDonald, William· Art Farstad (ed.) (1995). Believer's Bible Commentary. Nashville, TN: Thomas Nelson Publishers. ISBN 0-8407-1972-8.
- "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τ. 1ος, σ. 17
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
