Αίσα

Η Αίσα θεωρείται ότι είναι μία από τις θεές της τύχης. Άλλοι τη θεωρούσαν σαν θέα της ανθρώπινης μοίρας δηλαδή της αρχαίας ελληνικής αντίληψης για τη τύχη την οποία δημιουργεί ο άνθρωπος μοναχός του.

Η Αίσα (Αἶσα) ήταν κατά την αρχαία ελληνική θρησκεία "σύνθρονη" του Διός, δηλαδή ήταν τόσο ισχυρή, ώστε μοιραζόταν τον θρόνο του, ως ηγέτη των θεών του Ολύμπου. Ο Όμηρος την αποκαλεί και Μοίρα. Η Αίσα αποφάσιζε την τύχη των ανθρώπων και οι άλλοι θεοί δεν είχαν δικαίωμα να παρεμβαίνουν σε αυτό, αν και είχαν την δύναμη να το κάνουν. Στην αρχαία ελληνική γραμματεία της αποδίδονται τα επίθετα Πάνδωρος (αυτή που φέρνει όλα τα δώρα), πολύστονος (αυτή που πολὺ στενάζει, πενθεί), πολύτροπος (η πολυταξιδεμένη, η εύστροφη, η δόλια, η ευμετάβλητη), λυγρή (ολέθρια, θλίβουσα, γήρας), ατάσθαλος (ηθικά μεμπτή, αυτή που κάνει να αφθονούν οι συμφορές).

Ετυμολογία: Από το ρήμα δαίσω (διαμοιράζω) Ρηματικὸ όνομα δαίσα (αυτή που μοιράζει) με αποβολὴ τοῦ <δ> αίσα.

Παράγωγο: αίσιος < αρχαία ελληνική αἴσιος < αἶσα, μοίρα αίσιος επιτυχής, θετικός, ευτυχής ευμενής ευνοϊκός ευοίωνος. Αντίθετο: απαίσιος.

Πηγές

• ΖΑΜΑΡΟΦΣΚΥ, ΒΟΪΤΕΧ (1978). ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ(ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ). ΑΘΗΝΑ. σελ. 56.