Όθωνας Έσσλιν
| Όθωνας Έσσλιν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 15ιουλ. / 27 Νοεμβρίου 1880γρηγ. Αθήνα |
| Θάνατος | 13ιουλ. / 26 Δεκεμβρίου 1913γρηγ. Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Αριστείδης Έσσλιν και Μαρία Νοταρά |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Μακεδονικός Αγώνας |
Ο Όθωνας Έσσλιν (Αθήνα, 1880 - Αθήνα, 1913) ήταν Βαυαροέλληνας μακεδονομάχος.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Έσσλιν γεννήθηκε στην Αθήνα στις 3 Δεκεμβρίου του 1880. Ήταν το νεότερο από τα οκτώ παιδιά του βαυαρικής καταγωγής μηχανικού Αριστείδη Έσσλιν και της Μαρίας Νοταρά, εγγονής του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη και ήταν ρωμαιοκαθολικού δόγματος[1]. Στις αρχές του 1906 εισήλθε στον Μακεδονικό Αγώνα ηγούμενος ενός μικρού ένοπλου σώματος το οποίο έδρασε στις περιοχές του Περιστερίου και του Μοριχόβου, σε συνεργασία με άλλους οπλαρχηγούς όπως οι Νικολούδης, Φωτάκης, Καραβίτης, Ρακοβίτης κ.ά[2][3]. Στις 23 Απριλίου του 1906 ο Έσσλιν συμμετείχε από κοινού με άλλους οπλαρχηγούς σε μάχη με οθωμανικά αποσπάσματα στο Έλοβο Φλώρινας[4] και λίγο αργότερα επανήλθε στην Ελλάδα[5].
Επανήλθε στη Μακεδονία στα μέσα του 1907 ως στέλεχος στο σώμα του ανθυπολοχαγού πεζικού Δημητρίου Παπαβιέρου (καπετάν Γκούρα) το οποίο έδρασε στη βορειοδυτική πλευρά του Βόρα[1]. Στις 14 Ιουνίου, έλαβε μέρος σε πολύνεκρη μάχη με οθωμανικές δυνάμεις μεταξύ των χωριών Ζαγοριτσάνης (νυν Βασιλειάδα) και Λεχόβου. Η δεύτερη παρουσία του στη Δυτική Μακεδονία ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους όταν το απόσπασμα στο οποίο συμμετείχε επέστρεψε στην Ελλάδα λόγω ασθένειας του επικεφαλής του, Παπαβιέρου.
Ο Όθωνας Έσσλιν απεβίωσε λίγα χρόνια αργότερα, στη γενέτειρά του, Αθήνα, στις 30 Νοεμβρίου του 1913[1].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Μακεδονομάχος Όθων Έσσλιν». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Συλλογικό έργο, Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα 13 - Η ελληνική αντεπίθεση στη Μακεδονία (1905 - 1906). 100 έγγραφα από το αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδος, Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα, Θεσσαλονίκη 1997, σ. 258.
- ↑ Παύλου Λ. Τσάμη, Μακεδονικός Αγών, ΕΜΣ, θεσσαλονίκη 1975, σ. 328.
- ↑ Η ελληνική αντεπίθεση στη Μακεδονία (1905 - 1906), 1997, σ. 263.
- ↑ Παύλου Λ. Τσάμη, 1975, σ. 329.
Βιβλιογραφια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Πηνελόπη Δέλτα, Αρχείο Μακεδονικού Αγώνος, 1959.
- Γεώργιος Χ. Μόδης, Ο Μακεδονικός Αγών και η νεώτερη μακεδονική ιστορία, 1967.
- Παύλου Λ. Τσάμη, Μακεδονικός Αγών, ΕΜΣ, θεσσαλονίκη 1975.
- Συλλογικό έργο, Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα 13 - Η ελληνική αντεπίθεση στη Μακεδονία (1905 - 1906). 100 έγγραφα από το αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδος, Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα, Θεσσαλονίκη 1997.
- Hartmut von Hösslin, Hösslin Daten aus 5 Jahrhunderten. ISBN 978-3-89639-087-5.
