Ίβλιν Γουό
Ο Ίβλιν Γουό (αγγλικά: Evelyn Waugh, πλήρες όνομα Arthur Evelyn St. John Waugh) (1903-1966) ήταν Άγγλος μυθιστοριογράφος, συγγραφέας βιογραφιών και ταξιδιωτικών οδηγών, με σημαντική συνεισφορά επίσης στη δημοσιογραφία και τη λογοτεχνική κριτική. Θεωρείται ως ο πιο λαμπρός σατιρικός μυθιστοριογράφος της εποχής του.[21]
Αρκετά από τα μυθιστορήματά του θεωρούνται κλασικά της αγγλικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα. Σε έρευνα του περιοδικού Time, τα Μια χούφτα σκόνη και Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ περιλαμβάνονται ανάμεσα στα καλύτερα 100 αγγλόφωνα μυθιστορήματα που εκδόθηκαν μεταξύ 1923 και 2005.[22]
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα νεανικά χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ίβλιν Γουό γεννήθηκε το 1903 στο Λονδίνο και ήταν ο μικρότερος γιος του εκδότη και συγγραφέα Άρθουρ Γουό με καταγωγή από τη Σκωτία. Σπούδασε στο κολλέγιο Λάνσινγκ στο Σάσεξ και στο Χέρτφορντ του πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Στην Οξφόρδη φοίτησε από το 1922 με υποτροφία και έζησε έντονα, οι παρέες με φίλους και οι διασκεδάσεις με κατανάλωση αλκοόλ έπαιζαν συχνά μεγαλύτερο ρόλο από τη μελέτη. Μετά την αποφοίτησή του, για μια σύντομη περίοδο εργάστηκε ως καθηγητής σε ιδιωτικό σχολείο. Τον Απρίλιο του 1927, εγκατέλειψε την καριέρα του ως καθηγητής και σκέφτηκε σοβαρά να γίνει επιπλοποιός. Τον Δεκέμβριο του 1927 αρραβωνιάστηκε την Έβελιν Γκάρντνερ, μικρότερη κόρη του αείμνηστου λόρδου Μπέργκκλερ. Ο αρραβώνας συνάντησε έντονη αντίδραση από τη μητέρα της κοπέλας, καθώς ο Γουό δεν είχε ούτε εισόδημα ούτε δουλειά. Το 1928 εκδόθηκε η βιογραφία του για τον Ροσέτι, έλαβε μερικές καλές κριτικές, αλλά δεν έλυσε τα οικονομικά του προβλήματα. Σε αυτή την κατάσταση, ο Γουό έγραψε το σατιρικό μυθιστόρημα Παρακμή και πτώση, που είχε άμεση επιτυχία και έλαβε πολλές θετικές κριτικές, μεταξύ των οποίων και από τον Άρνολντ Μπένετ, έναν πολύ επιδραστικό κριτικό και συγγραφέα εκείνη την εποχή. Η επιτυχία του βιβλίου τερμάτισε τα οικονομικά του προβλήματα. Τον Ιούνιο του 1928 παντρεύτηκε την Έβελιν Γκάρντνερ χωρίς να ενημερώσουν τη μητέρα της. Ο γάμος περιγράφεται ως σύντομος και δυστυχισμένος. Ενώ ο Γουό δούλευε ακόμη στο μυθιστόρημα Πρόστυχα κορμιά που δημοσιεύτηκε το 1930, η σύζυγός του ξεκίνησε σχέσεις με άλλους άντρες. Ο γάμος κατέληξε σε διαζύγιο το 1930 και ο Γουό περιέγραψε τον χωρισμό στο Μια χούφτα σκόνη (1934).[23]
Η καταξίωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά τον χωρισμό, αφοσιώθηκε σε μοναχικά ταξίδια στον κόσμο και στη συγγραφή μυθιστορημάτων, κερδίζοντας σύντομα μεγάλη φήμη για το σαρδόνιο πνεύμα και την τεχνική του.
Το 1930, ο Γουό ασπάστηκε τον Καθολικισμό που έγινε ένα σημαντικό θέμα στα επόμενα έργα του. Παρά τους φόβους ότι το νέο δόγμα θα τον εμπόδιζε να παντρευτεί για δεύτερη φορά, το 1936 η εκκλησία έκανε δεκτό το αίτημά του να ακυρώσει τον πρώτο του γάμο. Αυτό του έδωσε τη δυνατότητα να παντρευτεί τη Λώρα Χέρμπερτ, η οποία ήταν επίσης καθολική, το 1937. Έζησε μαζί της μέχρι τον θάνατό του και απέκτησαν επτά παιδιά. Ο μεγαλύτερος γιος του, Όμπερον Γουό (1939–2001), έγινε αργότερα γνωστός δημοσιογράφος και αρθρογράφος.[24]
Αφού χώρισε από την πρώτη του σύζυγο και μεταστράφηκε, ο Γουό απομονώθηκε όλο και περισσότερο κοινωνικά. Ένας από τους λίγους φίλους του ήταν ο συγγραφέας Γκράχαμ Γκρην, επίσης καθολικός. Ο Γουό είχε καθιερωθεί ως συγγραφέας μέχρι τη δεκαετία του 1930, αλλά εργάστηκε και ως ανταποκριτής. Το 1930 ανέφερε από την Αβησσυνία τη στέψη του Χαϊλέ Σελασιέ και τον Αύγουστο του 1935 ήταν εκεί ως ανταποκριτής της Daily Mail και έγραφε ανταποκρίσεις για τον επικείμενο Β΄ Ιταλο-Αιθιοπικό πόλεμο με τη φασιστική Ιταλία.
Στον πόλεμο και αργότερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όταν ξέσπασε ο Β΄Παγκόσμιος πόλεμος το 1939, ο Γουό ήταν ένας από τους πιο διάσημους Βρετανούς συγγραφείς και είχε κάνει οικογένεια. Αλλά επειδή ήταν ακόμη αρκετά νέος για στρατιωτική θητεία και γνώριζε ότι μια πολιτική αποστολή θα παρείχε υλικό για τα λογοτεχνικά έργα του, κατατάχθηκε στο σώμα των Πεζοναυτών και αποσπάστηκε στη Μέση Ανατολή το 1941. Έλαβε μέρος στη μάχης της Κρήτης ως προσωπικός βοηθός του διοικητή μονάδας καταδρομέων. Το 1942 μετατέθηκε στην έφιππη Βασιλική Φρουρά του Βρετανικού Στρατού. Προς το τέλος του πολέμου ήταν αξιωματικός-σύνδεσμος στη βρετανική στρατιωτική αποστολή στο πλευρό των Γιουγκοσλάβων Παρτιζάνων.
Μετά τον πόλεμο εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στη δυτική Αγγλία. Ο συντηρητικός Γουό βρήκε τη μεταπολεμική περίοδο στη Μεγάλη Βρετανία σχεδόν αφόρητη λόγω του δελτίου τροφίμων και συναλλάγματος, της εθνικοποίησης σημαντικών βιομηχανιών και της επέκτασης του κράτους πρόνοιας. Ταξίδευε στο εξωτερικό όλο και λιγότερο, αν και ταξίδεψε ξανά στη Νότια Αμερική το 1961/1962, συνοδευόμενος από την κόρη του Μάργκαρετ. Υπέφερε όλο και περισσότερο από κώφωση και ένιωθε γέρος ακόμη και πριν τα 60ά γενέθλιά του. Αναφέρθηκε με μεγάλη λύπη στις εσωτερικές εκκλησιαστικές μεταρρυθμίσεις της Β' Συνόδου του Βατικανού. Πέθανε ξαφνικά σε ηλικία 62 ετών την Κυριακή του Πάσχα του 1966 στο μεγάλο εξοχικό κτήμα του στο Σόμερσετ.[25]
Λογοτεχνικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα θέματα στα μυθιστορήματα του Γουό προέρχονται σχεδόν πάντα από τα βιώματά του και είναι γραμμένα με μεγάλη ακρίβεια. Αυτά που γράφτηκαν πριν από το 1939 χαρακτηρίζονται ως σατιρικά. Τα πιο αξιοσημείωτα είναι Παρακμή και πτώση (1928), βασισμένο εν μέρει στις εμπειρίες του ως φοιτητής στην Οξφόρδη και δάσκαλος σε ιδιωτικό σχολείο, Πρόστυχα κορμιά (1930) το οποίο έγραψε «στο τέλος της ξέφρενης δεκαετίας του 20, επιχειρώντας να συνοψίσω τα κύρια χαρακτηριστικά εκείνων των ανάστατων χρόνων, τότε που η νεότερη γενιά κατάφερε να τινάξει στον αέρα όλες τις ανόητες προσπάθειες συναισθηματικής παραχάραξης των πραγμάτων» και είναι μια σατιρική απεικόνιση της αγγλικής κοινωνίας στη δεκαετία του 1920 με τεράστια εκδοτική επιτυχία, Black Mischief (1932) που αναφέρεται σε ένα φανταστικό αφρικανικό κράτος στο οποίο πρόκειται να εισαχθούν οι αμφισβητήσιμες ευλογίες του σύγχρονου πολιτισμού, Μια χούφτα σκόνη (1934) και Scoop (1938), μια σάτιρα της εντυπωσιακής δημοσιογραφίας και των ξένων ανταποκριτών. Ένα μεταγενέστερο έργο στο ίδιο ύφος είναι Ο προσφιλής (1948), μια σάτιρα για τη βιομηχανία των εργολάβων κηδειών στην Καλιφόρνια.[26]
Κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου πολέμου η γραφή του Γουό πήρε μια πιο σοβαρή και φιλόδοξη τροπή. Αντί για την προηγούμενη αμοραλιστική, σταθερά αναρχική στάση, η σημασία της θρησκείας αναδεικνύεται τώρα καθαρά. Στην Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ (1945) περιγράφει την παρακμή μιας πλούσιας Καθολικής οικογένειας και διερευνά θέματα όπως ο καθολικισμός και η νοσταλγία για την εποχή της αγγλικής αριστοκρατίας. Η Ελένη, που δημοσιεύτηκε το 1950, είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα για τη μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, στο οποίο ανάπλασε μια στιγμή της χριστιανικής ιστορίας για να αναπτύξει θεολογικά θέματα. Η τριλογία του Ξίφος τιμής περιλαμβάνει τα Άνδρες στα όπλα (1952), Αξιωματικοί και ευγενείς (1955) και Παράδοση άνευ όρων (1961) που αναφέρονται στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, ιδιαίτερα τη σχέση του με τον αγώνα μεταξύ καλού και κακού και την πάλη μεταξύ πολιτισμού και βαρβαρότητας.[27]
Έγραψε επίσης ταξιδιωτικά βιβλία και βιογραφίες, όπως του Άγγλου ζωγράφου και ποιητή Ντάντε Γκάμπριελ Ροσέτι (1928), του Ιησουίτη μάρτυρα του 16ου αιώνα Έντμουντ Κάμπιον (1953) και του συγγραφέα και μεταφραστή της Βίβλου Ρόναλντ Νοξ (1959). Σημαντικό είναι επίσης το πρώτο μέρος μιας αυτοβιογραφίας, A Little Learning (1964).
Διασκευές έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γουό κέρδισε διεθνή δημοτικότητα μέσω της κινηματογραφικής μεταφοράς του μυθιστορήματός του Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ. [28]Η βρετανική τηλεοπτική μίνι σειρά του 1981 με πρωταγωνιστές τους Τζέρεμι Άιρονς και Λώρενς Ολιβιέ γνώρισε επίσης παγκόσμια επιτυχία. Κι άλλα έργα του έχουν διασκευαστεί σε ταινίες - όπως το Μια χούφτα σκόνη με πρωταγωνιστή τον Άλεκ Γκίνες, ο οποίος θαύμαζε τον συγγραφέα.
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μυθιστορήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 1928: Decline and Fall (Παρακμή και πτώση)
- 1930: Labels: A Mediterranean Journal
- 1930: Vile Bodies
- Πρόστυχα κορμιά, μτφ. Τζίνα Κορδάκη, εκδόσεις:Αλεξάνδρεια, 1997
- 1932: Black Mischief
- 1934: A Handful of Dust
- Μια χούφτα σκόνη, μετάφραση: Παλμύρα Ισμιρίδου, εκδόσεις Gutenberg, 2022 [29]
- 1938: Scoop
- Λαβράκι, Σπάρτη Γεροδήμου, εκδόσεις Ερμείας, [30]
- 1942: Put Out More Flags
- 1945: Brideshead Revisited
- Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ, μετάφραση: Αθηνά Δημητριάδου, εκδόσεις Πάπυρος, 2008 [31]
- 1946: Scott King’s Modern Europe
- 1947: Wine in Peace and War
- 1948: The Loved One (Ο αγαπημένος)
- 1950: Helena (Ελένη)
- 1952–1961: Sword of Honour – Ξίφος Τιμής Τριλογία για τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο:
- 1952: Men At Arms (Άνδρες στα όπλα)
- 1955: Officers and Gentlemen (Αξιωματικοί και ευγενείς) και
- 1961: Unconditional Surrender (Παράδοση άνευ όρων)
- 1953: Love Among the Ruins. A Romance of the Near Future (Έρωτας μέσα από τα ερείπια. Μια ιστορία αγάπης από το εγγύς μέλλον)
- 1957: The Ordeal of Gilbert Pinfold (Η Κάθοδος στην Κόλαση του Γκίλμπερτ Πίνφολντ)
Ταξιδιωτικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 1930: Labels. A Mediterranean Journal
- 1931: Remote People (Απομακρυσμένοι Άνθρωποι)
- 1934 Ninety-Two Days (Ενενήντα δύο μέρες) Περιγραφή τροπικού ταξιδιού στη Βρετανική Γουιάνα και μέρους της Βραζιλίας.
- 1936 Waugh in Abyssinia (Ο Γουό στην Αβησσυνία)
- 1939 Robbery Under Law
- 1946 When the Going Was Good (Όταν τα ταξίδια ήταν ακόμα όμορφα)
- 1952 The Holy Places (Οι Άγιοι Τόποι)
- 1960 A Tourist in Africa (Ένας τουρίστας στην Αφρική)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 www
.nndb .com /people /836 /000079599 /. - ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb119289418. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0915284. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Evelyn-Waugh. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 5,8 «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004. 36788.
- ↑ «In God, Distrust». (Αγγλικά) 13 Μαΐου 2007.
- ↑ «Revisiting ‘Brideshead,’ With All the Signs of Its Times (and Beyond)». (Αγγλικά) 24 Ιουλίου 2008.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb119289418. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ CONOR.SI. 15971427.
- ↑ www
.crosswordsolver .com /clue /BOOK-BY-EVELYN-WAUGH. - ↑ www
.telegraph .co .uk /culture /theatre /7583263 /Posh-shows-that-nothing-excites-the-British-like-class .html. - ↑ www
.theguardian .com /books /2003 /aug /30 /featuresreviews .guardianreview24. - ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /61436. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ «Evelyn Waugh». RogerEbert.com.
- ↑ www
.wordplays .com /crossword-solver /brideshead-revisited-author-waugh. - ↑ «Brideshead Revisited». 2 Οκτωβρίου 2008.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ 18,00 18,01 18,02 18,03 18,04 18,05 18,06 18,07 18,08 18,09 18,10 18,11 18,12 18,13 «Kindred Britain»
- ↑ 19,0 19,1 p6634.htm#i66340. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 20,0 20,1 20,2 20,3 20,4 20,5 20,6 20,7 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ . «britannica.com/biography/Evelyn-Waugh».
- ↑ . «entertainment.time.com/2005/10/16/all-time-100-novels/slide/all/».
- ↑ . «tovima.gr/2022/04/27/books-ideas/ivlin-gouo-o-prodomenos-romantikos/».
- ↑ . «le.ac.uk/evelyn-waugh/about/evelyn-waugh-biography».
- ↑ . «evelynwaughsociety.org/about-evelyn-waugh/».
- ↑ . «bookpress.gr/kritikes/xeni-pezografia/waugh-evelyn-gutenberg-mia-choufta-skoni-marinos».
- ↑ . «campuspress.yale.edu/modernbritishnovel/evelyn-waugh-biography/».
- ↑ . «imdb.com/title/Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ/Original title: Brideshead Revisited/2008».
- ↑ . «politeianet.gr/books/waugh-evelyn-gutenberg-mia-choufta-skoni».
- ↑ . «politeianet.gr/books/waugh-evelyn-ermeias-labraki».
- ↑ . «politeianet.gr/books/waugh-evelyn-papuros-epistrofi-sto-mpraintschent».