Άππιος Κλαύδιος Κράσσος (υπατικός τριβούνος το 403 π.Χ.)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άππιος Κλαύδιος Κράσσος (υπατικός τριβούνος το 403 π.Χ.)
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Appius Claudius Crassus (Λατινικά)
Γέννηση4ος αιώνας π.Χ.
Αρχαία Ρώμη
Θάνατος3ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς)
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΡωμαίος πολιτικός
Ρωμαίος στρατιωτικός
Περίοδος ακμής5ος αιώνας π.Χ.
Οικογένεια
ΤέκναΆππιος Κλαύδιος Κράσσος Ρεγιλένσις
ΓονείςΆππιος Κλαύδιος Κράσσος
ΟικογένειαΚλαύδιοι Κράσσοι
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος συγκλητικός
στρατιωτικός τριβούνος με υπατική εξουσία[1]
δεδομένα

Ο Άππιος Κλαύδιος Κράσσος (άκμασε περί το 403 π.Χ.) ήταν υπατικός τριβούνος της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας το 403 π.Χ.[2]

Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κλαύδιος κατείχε το imperium το 403 π.Χ. ως ένας από τους έξι υπατικούς τριβούνους. Μοιράστηκε το αξίωμα με τους Mάνιο Αιμίλιο Μεμερκίνο, Mάρκο Κουίνκτιο Βάρο, Λεύκιο Βαλέριο Ποτίτιο, Λεύκιο Ιούλιο Ίουλο και Mάρκο Φούριο Φούσο. Ο σύλλογος, με εξαίρεση τον Αιμίλιο και τον Βαλέριο, ήταν όλοι για πρώτη φορά ύπατοι. Ο Λίβιος, όταν κατέγραψε αυτόν τον σύλλογο, συμπεριέλαβε εσφαλμένα τους δύο τιμητές Mάρκο Φούριο Κάμιλλο και Mάρκο Ποστούμιο Αλβίνο Ρεγιλένσις στον σύλλογο υπάτων. Το έτος είδε τη συνέχιση τού πολέμου, που ξεκίνησε το 406 εναντίον των Βηίων με όλους τους υπάτους να ηγούνται των στρατευμάτων εναντίον των Βηίων, με εξαίρεση τον Κλαύδιο, που παρέμεινε στη Ρώμη. Τα πολλά χρόνια τού πολέμου και οι νέες πληρωμές προς τους στρατιώτες φαίνεται να είχαν καταπονήσει την οικονομία της Ρώμης, και οι δύο τιμητές Κάμιλλος και Ποστούμιος επέβαλαν νέους φόρους, με στόχο τους εργένηδες και τα ορφανά. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ο Κλαύδιος επέτυχε την ψήφιση νόμου, που έδινε στους τριβούνους των πληβείων τη δυνατότητα να ασκούν βέτο ο ένας στον άλλον. Ο Κλαύδιος, σύμφωνα με τα λόγια τού Λίβιου, εκφώνησε μία παθιασμένη και καλά αιτιολογημένη ομιλία προς τους τριβούνους, αλλά η ομιλία έχει εντυπωσιακές ομοιότητες με άλλες ομιλίες, που περιγράφει ο Λίβιος και μοιράζεται πολλά ανέκδοτα και μοτίβα ομιλίας με αυτά τού Κικέρωνα, ο οποίος είναι γνωστός στον Λίβιο, καθώς τον είχε διαβάσει και μελετήσει. Αυτό το επεισόδιο είναι πιθανότατα μία προσθήκη από τον Λίβυο για να δώσει ένταση στην ιστορία και ολόκληρος ο χαρακτήρας τού Κλαύδιου είναι κάποιας ιστορικής αβεβαιότητας.[3][4][5][6][7][8]

Το 362 π.Χ., περίπου 40 χρόνια μετά την θητεία του, ο Κλαύδιος διορίστηκε δικτάτορας όταν ο ύπατος Λεύκιος Γενούκιος Αβεντίνενσις ηττήθηκε και σκοτώθηκε από τους Ερνίκους. Ο Κλαύδιος ως δικτάτορας κέρδισε μία δαπανηρή νίκη εναντίον των Ερνίκων (Hernici). Υπήρχε πιθανότητα να τού απονεμηθεί θρίαμβος γι' αυτή τη νίκη, αν και αυτό αμφισβητείται από τους Μπρώτον και Ντεγκράσι. Είναι άγνωστο ποιος ενήργησε ως μάγιστρος τού ιππικού (magister equitum) κατά τη διάρκεια αυτής της δικτατορίας και το όνομά του αναφέρεται μόνο στους Πίνακες τού Καπιτωλίου (Fasti Capitolini) ως SCA_ULA, πιθανώς ο Πόπλιος Κορνήλιος Σκαπούλα ύπατος το 328 π.Χ., αλλά αυτή η ταύτιση απορρίπτεται από τους Μπρώτον και Ντεγκράσι. Μία δευτερεύουσα (εξίσου αμφίβολη) ταυτοποίηση είναι αυτή τού Mούκιου Σκαιβόλα, ενός κατά τα άλλα μη πιστοποιημένου ατόμου. Ο Πίνσεντ, σχολιάζοντας τον δικτάτορα και τον μάγιστρο τού ιππικού το 362 π.Χ., καταλήγει στο συμπέρασμα ότι και οι δύο είναι πιθανότατα πλασματική προσθήκη από τον Λίβιο και δεν πρέπει να θεωρηθούν ιστορικά πρόσωπα.[9][10][11]

Υπάρχει επίσης η πιθανότητα, αν και μικρή και συνδεδεμένη με το άτομο της δικτατορίας, ο Κλαύδιος να θεωρείται το ίδιο άτομο με τον ύπατο τού 349 π.Χ. Δηλ. κράτησε το αξίωμα ως ηλικιωμένος λίγο περισσότερο από 50 χρόνια μετά την θητεία του. Ένα επιχείρημα υπέρ αυτής της ανάγνωσης είναι, ότι ο Λίβιος τον περιγράφει ως ηλικιωμένο και ότι απεβίωσε κατά τη διάρκεια αυτής της υπατείας. Το imperium του, μεταφέρθηκε στον πραίτορα Λεύκιο Πινάριο Νάτα και αργότερα με τις εκλογές στον Tίτο Μάνλιο Ιμπεριόσο Τορκουάτο ως δικτάτορα. Αν και είναι πιο πιθανό ότι αυτός ο ύπατος τού 349 π.Χ. είναι μακρινός εξάδελφος ή εγγονός τού Κλαύδιου σύμφωνα με την ανάγνωση τού Fasti, που έχει διαφορετικό πατέρα σε σύγκριση με αυτόν τού Κλαύδιου. Ο Όγκιλβι, στο σχόλιό του για τον Λίβιο, συμφωνεί με τους Fasti, αλλά έχει τον υπατικό τριβούνο τού 403 π.Χ. με το ίδιο πατέρα, καθιστώντας τον ανιψιό, όχι γιο, τού υπάτου τού 424 π.Χ. Αυτό που προσθέτει στη σύγχυση κατά τη διάρκεια αυτού τού έτους είναι, ότι ο Διόδωρος Σικελιώτης αναφέρει ως υπάτους το έτος αυτό τον Μάρκο Αιμίλιο και τον Τίτο Κουίνκτιο, όχι τον Κλαύδιο ή τον συνάδελφό του Λεύκιο Φούριο Κάμιλλο. Ο κλασικιστής Σουολάτι, στην ανάγνωση τού Fasti, προσδιορίζει τον Κλαύδιο ως το ίδιο άτομο με τον δικτάτορα τού 362 και τον ύπατο τού 349 π.Χ.[12][13][14][15][16][17]

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Claudii» (Ρωσικά)
  2. ↑ Broughton, Magistrates of the Roman Republic, 1951, vol i, pp.81-82
  3. ↑ Livy, Ab Urbe Condita, v.1.2, 2.13-7.1
  4. ↑ Diodorus Siculus, Bibliotheca historica, xiv, 35.1
  5. ↑ Chronograph of 354. (Mamertino et Fuso)
  6. ↑ Broughton, vol i, pp.81-82
  7. ↑ Ogilvie, R.M. A Commentary on Livy: Books 1-5, Oxford, 1965, pp.631-636
  8. ↑ Pinsent, John, Military Tribunes and Plebeian Consuls: The Fasti from 444 V to 342 V, Steiner, 1975, pp.47
  9. ↑ Livy, vii, 6.12-8
  10. ↑ Broughton, vol i, pp.117-118
  11. ↑ Pinsent. pp.18n17
  12. ↑ Livy, vii, 24.1-25.10
  13. ↑ Chr.354 (Camello et Crasso)
  14. ↑ Diodorus, XVI.59.1
  15. ↑ Broughton, vol i, pp.128
  16. ↑ Ogilvie, pp.607
  17. ↑ Suolahti, Jaakko, The Roman Censors: A study of social structure, Helsinki, 1963, pp.221
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άππιος_Κλαύδιος_Κράσσος_(υπατικός_τριβούνος_το_403_π.Χ.)&oldid=10018761"