Άμπε Λένστρα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άμπε Λένστρα

1951
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης27 Νοεμβρίου 1920
Τόπος γέννησηςΧερενφέιν, Ολλανδία
Ημερ. θανάτου9 Φεβρουαρίου 1985 (64 ετών)
Τόπος θανάτουΧερενφέιν, Ολλανδία
Ύψος1,71 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1936–1955ΣΚ Χερενφέιν449(527)
1955–1960ΣΚ Ενσχέντε145(99)
1960–1963Ενσχεντένσε Μπόις90(40)
1963–1965Τουμπάντια 189716(10)
1966–1967ΣΟΣ Χέλεντουρμ7(6)
Σύνολο707(682)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1940–1959Ολλανδία47(33)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Άμπε Μίντερτς Λένστρα (Abe Minderts Lenstra, 27 Νοεμβρίου 1920 – 2 Σεπτεμβρίου 1985) ήταν Ολλανδός ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν ως επιθετικός. Θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους παίκτες στην ιστορία του αθλήματος της χώρας του[1][2] και είναι τρίτος σκόρερ των πρωταθλημάτων όλων των εποχών στον κόσμο με τουλάχιστον 682 τέρματα.[3]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άμπε ήταν το μεσαίο παιδί μίας οικογένειας με τρία παιδιά. Ο πατέρας ήταν εργάτης αποθήκης και η οικογένεια ζούσε σε φτωχική γειτονιά του Χερενφέιν. Ο μεγαλύτερος αδερφός του ασχολήθηκε και αυτός με το ποδόσφαιρο. Ο Άμπε, εκτός από καλός ποδοσφαιριστής, ήταν επίσης ταλαντούχος σκέιτερ και αθλητής στίβου και τένις.[4] Όταν ήταν 12 ετών, έλαβε το τεχνικό δίπλωμα ποδοσφαίρου από τον Βρετανό προπονητή Σιντ Καστλ. Σε ηλικία 17 ετών έλαβε πρόταση να παίξει για την Χάντερσφιλντ στην Αγγλία. Ωστόσο, αυτό δεν το επέτρεψε ο πατέρας του.[5]

Το ταλέντο του έτσι τον οδήγησε να επιλέξει το ποδόσφαιρο με την διεύθυνση της ΣΚ Χερενφέιν να τον ανακαλύπτει και σύντομα αγωνίστηκε στην ομάδα νέων του συλλόγου μαζί με τον αδερφό του. Ως 15χρονος έκανε το ντεμπούτο του στη θέση του αριστερού εσωτερικού επιθετικού την 1η Μαρτίου 1936 μαζί με τον αδερφό του στην δεύτερη ομάδα της Χερενφέιν σημειώνοντας τρία γκολ στη νίκη με 12–1 με αντίπαλο την Αλσίντες Μέπελ. Αγωνιζόμενος στη δεύτερη κατηγορία του πρωταθλήματος ήταν πρώτος σκόρερ την πρώτη χρονιά με 19 γκολ.[6][7]

Καριέρα σε συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 16 Ιουλίου 1936 ο Λένστρα έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα με αντίπαλο την Γκορεντάικ σημειώνοντας και ένα γκολ, το πρώτο της ομάδας στο τελικό 2–2. Την σεζόν 1936–37 καθιερώθηκε στη βασική ομάδα και στο τέλος της χρονιάς η Χερενφέιν ανέβηκε στην πρώτη κατηγορία της περιφέρειας του Βόρειου πρωταθλήματος (το πρωτάθλημα διεξάγονταν τότε σε έξι περιφέρειες). Παρά το γεγονός ότι ο ίδιος δεν έπαιρνε την ενασχόληση με το ποδόσφαιρο στα σοβαρά, ήδη το 1937 αγωνίστηκε με την επίλεκτη ομάδα Βόρειας Ολλανδίας εναντίον της αντίστοιχης της Βόρειας Γερμανίας σημειώνοντας και τα τέσσερα γκολ σε αυτόν τον αγώνα.[8][9] Ήταν πρωταθλητής εννέα συνεχόμενες φορές και δύο φορές έφτασε μέχρι τον τελικό του εθνικού πρωταθλήματος (1946–47, 1947–48), χωρίς όμως επιτυχία.[10][11] Ο Λένστρα ήταν πρώτος σκόρερ σε 17 από τις 18 χρονιές που αγωνίστηκε στο σύλλογο και σχεδόν σε κάθε σεζόν στο περιφερικό πρωτάθλημα, ενώ δύο φορές ήταν πρώτος και στο εθνικό, σημειώνοντας 30 τέρματα στην περιφερειακό (και 46 συνολικά, επίδοση ρεκόρ που δεν έχει καταρριφθεί) το 1947 και 28 το 1948.[8][12][13] Αγωνίστηκε στο πιο θρυλικό αγώνα του συλλόγου απέναντι στον Άγιαξ στις 7 Μαΐου 1950 μπροστά σε 69.300 θεατές, αριθμός ρεκόρ στην μέχρι τότε ιστορία του ποδοσφαίρου της χώρας. Μισή ώρα πριν από το τέλος, η ομάδα του Άμστερνταμ ήταν μπροστά με 1–5 με τον Λένστρα να έχει σημειώσει το μοναδικό γκολ. Αλλά η Χερενφέιν κατάφερε να το μετατρέψει σε νίκη με 6–5. Ο Λένστρα σημείωσε και δεύτερο γκολ, ενώ παρείχε και τρεις τελικές πάσες (ασίστ) σε τρία άλλα.[7][14][15]

Απολάμβανε μεγάλη δημοτικότητα πολύ πέρα ​​από την πόλη του. Η ομάδα ονομάστηκε επίσης «Αμπεβίν» (Abeveen) τη δεκαετία του 1950. Επιλέχθηκε το 1951 ως ο καλύτερος αθλητής της χώρας, θεσμός που ξεκίνησε εκείνη τη χρονιά, ενώ την επόμενη χρονιά έλαβε ξανά το βραβείο. Ο Λένστρα ήταν επίσης παίκτης και προπονητής για λίγο, στα έτη 1946 και 1947. Υπό την καθοδήγησή του η ομάδα έγινε πρωταθλήτρια της Βόρειας Περιφέρειας για πέμπτη φορά και ήταν δεύτερη στη μάχη για το εθνικό πρωτάθλημα το 1947. [14][16] Ήταν πολυπόθητος ως ποδοσφαιριστής από πολλούς συλλόγους και υπήρξε ενδιαφέρον κυρίως από τον Άγιαξ, τη Φιορεντίνα και την Ίντερ αλλά ο ίδιος δεν ήθελε να αφήσει την ιδιαίτερη πατρίδα του, ενώ και οι οικονομικές απολαβές του ήταν από τις υψηλότερες στη χώρα.[10][17]

Ο Λένστρα (στη μέση με τη φανέλα με τις ρίγες) σκοράρει με τη Χερενφέιν το 1952

Στα τέλη του 1954 άρχισε διαπραγματεύσεις για τη μεταγραφή του και έφυγε από την Χερενφέιν με την εισαγωγή του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Ο ίδιος ήταν αντίθετος με τον επαγγελματισμό και εργαζόταν στην τοπική αυτοδιοίκηση της πόλης του. Από την 1η Ιουλίου 1955 έγινε παίκτης της ΣΚ Ενσχέντε, καθώς η ομάδα του τελικά αρνήθηκε να τον πληρώσει ως επαγγελματία θέλοντας να διατηρηθεί ως ερασιτεχνικός σύλλογος.[18][19] Προκειμένου να πειστεί στην μεταγραφή που θα τον έκανε ημιεπαγγγελματία, του υποσχέθηκαν τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου σε νεοϊδρυθείσα εταιρεία αθλητικών ειδών. Με το σύλλογο έφτασε χωρίς επιτυχία στον τελικό του πρωταθλήματος το 1958 και σημείωσε συνολικά 99 γκολ σε επίσημους αγώνες.[20] Τη σεζόν 1956–57 η ομάδα κατετάγη τρίτη στο πρωτάθλημα, όμως με τον προπονητή Φράντισεκ Φάντρονκ ο Λένστρα είχε σχεδόν μόνιμη διαφωνία από την αρχή για τη θέση που θα έπαιζε (με τον παίκτη να επιμένει στην αριστερή πλευρά της επίθεσης και τον προπονητή τη δεξιά), ενώ θεωρούσε και το αγωνιστικό στυλ υπερβολικά αμυντικό. Η αντιπαράθεση αυτή συνεχίστηκε σε όλα τα χρόνια της παρουσίας του παίκτη στην ομάδα. Στο πρωτάθλημα του 1957–58 η ομάδα του ισοβάθμισε με την ΝΤΟΣ στην βαθμολογία και χρειάστηκε αγώνας κατάταξης για ανάδειξη του πρωταθλητή, ο οποίος έληξε μετά από τρεις παρατάσεις δίνοντας στη ΝΤΟΣ το μοναδικό τίτλο στην ιστορία της.[21][22]

Τη σεζόν 1959–60 η διαφωνία παίκτη και προπονητή έφτασε στο αποκορύφωμα με τον Φάντρονκ να υποβιβάζει το Λένστρα στη δεύτερη ομάδα. Οι καλές εμφανίσεις του εκεί με έξι γκολ σε πέντε αγώνες[20] και ο κίνδυνος υποβιβασμού της πρώτης ομάδας, ανάγκασαν τον προπονητή να αναθεωρήσει την απόφασή του και να τον επαναφέρει στην πρώτη ομάδα, με το Λένστρα να σημειώνει εννέα γκολ σε ισάριθμους αγώνες. Η ομάδα σώθηκε κατατασσόμενη στην ένατη θέση στο πρωτάθλημα. Όμως, ήταν ήδη 40 χρονών και η συνέχεια της καριέρας του στην Ενσχέντε δεν ήταν εύκολη. Το 1960 ο Λένστρα έκανε τη μετάβαση στην αντίπαλο Ενσχεντένσε Μπόις, ομάδα των εργατών της πόλης, που συμμετείχε στη τρίτη κατηγορία του ολλανδικού πρωταθλήματος, πέτυχε την άνοδο στη δεύτερη κατηγορία στην πρώτη του χρονιά και αγωνίστηκε μέχρι το 1963. Από τον Απρίλιο του 1962 ασκούσε άτυπα και το ρόλο του προπονητή. Συνέχισε την καριέρα του αγωνιζόμενος για λίγο περισσότερο από ένα χρόνο με την De Tubanters 1897 Enschede της τέταρτης κατηγορίας μέχρι το 1965.[23][24] Το 1966 και σε ηλικία 46 ετών επανήλθε στο τοπικό πρωτάθλημα του Τβέντε αγωνιζόμενος με τη ΣΟΣ Χέλντερουμ για επτά αγώνες σημειώνοντας έξι γκολ.[20]

Διεθνής καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην ηλικία των 19 ετών αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην Ολλανδική εθνική ομάδα, κάνοντας το ντεμπούτο του στις 31 Μαρτίου 1940 στο Ρότερνταμ σε αγώνα με αντίπαλο το Λουξεμβούργο. Το ολλανδικό ποδόσφαιρο ήταν ακόμα σε χαμηλό επίπεδο και η εθνική έχασε με 5–4, με το Λένστρα να σημειώνει ένα γκολ.[6][25] Το παιχνίδι εκείνο έμεινε στην ιστορία ως "Η ντροπή του Ρότερνταμ", με τον Λένστρα να είναι ο μόνος από τους πέντε παίκτες που συνέχισε τη διεθνή καριέρα από αυτούς που έκαναν ντεμπούτο τους σε εκείνη τη συνάντηση. Συνολικά αγωνίστηκε 47 φορές για την εθνική ομάδα και σημείωσε 33 γκολ, ενώ για μικρό χρονικό διάστημα ήταν κάτοχος του εθνικού ρεκόρ (1958–1959).[8][25]

Ο Λένστρα στο κέντρο σε προσπάθειά του με την Εθνική Ολλανδίας σε αγώνα με τη Δανία το 1952

Συμμετείχε σε έναν αγώνα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1948, τη μόνη μεγάλη διοργάνωση που αγωνίστηκε.[1] Ο πιο διάσημος διεθνής αγώνας που συμμετείχε ήταν η νίκη με 1–2 επί της παγκόσμιας πρωταθλήτριας Δυτικής Γερμανίας το 1956, όπου σημείωσε και τα δύο τέρματα. Στην προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1958 η Ολλανδία έφτασε πολύ κοντά στην πρόκριση: χρειάζονταν μια νίκη επί της Αυστρίας στην έδρα της για να προκριθεί. Στον αγώνα του Άμστερνταμ και μπροστά σε 60.000 θεατές, ο Λένστρα ισοφάρισε το γκολ του Γκέρχαρντ Χάναπι, όμως ήταν αυτός που έχασε μια μεγάλη ευκαιρία στο τέλος της αναμέτρησης, που έληξε με 1–1 δίνοντας την πρόκριση στους Αυστριακούς.[25][26] Θα είχε αγωνιστεί περισσότερες φορές αλλά συχνά διαφωνούσε με την τεχνική ηγεσία που δεν τον ήθελε να αγωνίζεται στην αγαπημένη του θέση που ήταν στην αριστερή πλευρά της επίθεσης. Ο τελευταίος διεθνής αγώνας που συμμετείχε ήταν απέναντι στο Βέλγιο το 1959 (2–2), όπου και σημείωσε το τελευταίο του γκολ για την Ολλανδία.[9][25]

Χαρακτηριστικά παιχνιδιού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λένστρα αγωνίστηκε και στις πέντε θέσεις της επίθεσης, συχνότερα ως εσωτερικός επιθετικός (inside forward). Ήταν ιδιαίτερα γρήγορος (έτρεχε τα 100 μέτρα σε 10,9 δευτερόλεπτα) και είχε εξαιρετική διαίσθηση, που του επέτρεπε να γνωρίζει πώς θα χειριζόταν τη μπάλα πριν ακόμη τη λάβει. Αγωνιζόταν με ευχέρεια σε περισσότερες από μία θέσεις της επίθεσης, ήταν ικανός ντριμπλέρ, χρησιμοποιούσε με ευχέρεια και τα δύο πόδια, ενώ ήταν ικανός και στο ψηλό παιχνίδι.[8] Η μεγάλη ικανότητα στο σκοράρισμα οφείλονταν στην διορατικότητα και εξαιρετική τεχνική: μπορούσε να σουτάρει σχεδόν «εκτός θέσης» σημειώνοντας απρόβλεπτα γκολ[22] και αν και τυπικά δεξιοπόδαρος μπορούσε να τα καταφέρει και με το αριστερό. Ήταν από τους πρώτους μεγάλους παίκτες που προτιμούσε να χειρίζεται τη μπάλα με το εξωτερικό του ποδιού του. Κατά καιρούς κατηγορήθηκε για τεμπελιά εντός αγωνιστικού χώρου - πράγματι θα μπορούσε να είναι εντελώς «αόρατος» για αρκετή ώρα κατά τη διάρκεια ενός αγώνα - αλλά ο Λένστρα χρησιμοποιούσε τις δυνάμεις του με φειδώ και δεν ήθελε να σπαταλήσει ενέργεια: «Κάποιος άλλος έσερνε την μπάλα, εγώ άφησα τη μπάλα να κάνει τη δουλειά της», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του το 1964.[4]

Μετά το ποδόσφαιρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση ανέλαβε για λίγο τη Χερενφέιν ως προπονητής, χωρίς όμως να κάνει καριέρα με αυτή την ιδιότητα διατηρώντας την ερασιτεχνική σχέση με το ποδόσφαιρο προπονώντας μικρές ομάδες.[17][27] Πέρασε τα τελευταία οκτώ χρόνια της ζωής του σε αναπηρικό καροτσάκι λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου.[4] Απεβίωσε το 1985 από εγκεφαλική αιμορραγία. Στις Στις 15 Μαρτίου 1986 το γήπεδο της Χερενφέιν που ολοκληρώθηκε το 1994, ονομάστηκε στάδιο Άμπε Λένστρα στη μνήμη του καλύτερου ποδοσφαιριστή και πρώτου σκόρερ που έχει γνωρίσει ποτέ ο σύλλογος και ένα άγαλμά του κοσμεί την κύρια είσοδο.[6][10]

Ο Λένστρα ήταν ο κορυφαίος της πρώτης γενιάς σημαντικών Ολλανδών ποδοσφαιριστών που όμως δεν κατάφερε να έχει διεθνή αναγνώριση και το πρώτο αθλητικό είδωλο στην Ολλανδία.[5][28] Όταν ο Γιόχαν Κρόιφ κατάρτισε την ομάδα του 20ού αιώνα, ο Λένστρα ήταν ο μόνος παίκτης που επιλέχθηκε παρά τον θάνατό του. Το 2002 σε δημοσκόπηση του περιοδικού Voetbal Magazine ψηφίστηκε τρίτος καλύτερος Ολλανδός ποδοσφαιριστής πίσω από τον Γιόχαν Κρόιφ και το Μάρκο φαν Μπάστεν.[29]

Σύμφωνα με την RSSSF σημείωσε τουλάχιστον 789 τέρματα σε 850 επίσημους αγώνες και συμπεριλαμβανομένων και των φιλικών τουλάχιστον 1.030 σε 1.099 συναντήσεις,[3] με εκτιμήσεις για τον αριθμό των γκολ σε επίσημους αγώνες να είναι ως τα 850.[5] Η IFFHS τον αναγνωρίζει ως δεύτερο σκόρερ όλων των εποχών σε επίπεδο πρώτης κατηγορίας πρωταθλήματος με 573 γκολ, πίσω μόνο από τον Πελέ.[30][31] Συνολικά κατά τη διάρκεια της καριέρας έδωσε επίσης τουλάχιστον 286 τελικές πάσες (ασίστ) σε 720 αγώνες που υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία.[32]

Στατιστικά στοιχεία καριέρας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ομάδα Περίοδος Επίσημοι
αγώνες 		Φιλικοί
αγώνες 		Σύνολο
αγώνες γκολ αγώνες γκολ αγώνες γκολ
ΣΚ Χερενφέιν ΙΙ 1936 6+ 8+ - - 6+ 8+
ΣΚ Χερενφέιν 1936—1955 450 531 87 118 537 649
ΣΚ Ενσχέντε 1955—1960 142 93 40 27 182 120
ΣΚ Ενσχέντε ΙΙ 1959—1960 5+ 6+ - - 5+ 6+
Ενσχεντένσε Μπόις 1960—1963 96 46 18 5 114 51
ΑΣ Τουμπάντια 1897 1963—65 16 10 5 2 21 12
ΣΟΣ Χέλεντουρν 1966—1967 7+ 6+ - - 5+ 6+
Εθνική Ολλανδίας (FIFA) 1940—1959 47 33 - - 47 33
Εθνική Ολλανδίας 1939—1959 31 21 35 24 66 45
Εθνική Ολλανδίας Νέων 1939 1 1 3 0 4 1
"Zwaluwen" 1938—1952 6 5 4 7 10 12
Επίλεκτες ομάδες περιφερειών 1937—1961 26 21 9 4 35 25
Επίλεκτες ομάδες πόλεων 1953—1961 3 0 - - 3 0
Άλλες ομάδες 1936—1964 - - 33 46 33 46
Ολλανδία βετεράνοι 1959—1969 14 8 14 8 28 16
Σύνολα 850+ 789+ 249+ 241+ 1.099+ 1.030+

Πηγή : RSSSF - Abe Lenstra (2023)

Τίτλοι και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΣΚ Χερενφέιν

  • Βόρειο πρωτάθλημα (9) : 1941–42, 1942–43, 1943–44, 1945–46, 1946–47, 1947–48, 1948–49, 1949–50, 1950–51

Ατομικές διακρίσεις

  • Κορυφαίος σκόρερ στο Ολλανδικό πρωτάθλημα (2) : 1946–47, 1947–48
  • Κορυφαίος σκόρερ της Ολλανδικής εθνικής ομάδας : 1958–1959
  • Αθλητής της χρονιάς (2) : 1951, 1952

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 «IOC : ABE LENSTRA». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2024. 
  2. ↑ «Kleurenbeelden Abe Lenstra gevonden in filmarchief». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «RSSSF : Prolific Scorers Data». Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2024. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «LENSTRA, Abe (1920-1985)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2022. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 «Abe Lenstra: groots en grillig». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2005. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2005. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 «ABE LENSTRA». Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2022. 
  7. ↑ 7,0 7,1 «Abe Lenstra». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2021. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 «Abe Lenstra». Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2024. 
  9. ↑ 9,0 9,1 «Abe Lenstra». Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2021. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 «100 jaar sc Heerenveen: 'Club was niet zo groot geworden zonder Abe Lenstra'». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  11. ↑ «Abe Lenstra». Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2021. 
  12. ↑ «NOG NOOIT WERD ABE ZO VAAK GEWISSELD!». Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2021. 
  13. ↑ «Abe Lenstra: cijfers per seizoen». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2023. 
  14. ↑ 14,0 14,1 «SC Heerenveen». Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2021. 
  15. ↑ «Hofma was laatste speler van legendarische 6-5 overwinning op Ajax». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2022. 
  16. ↑ «Abe Lenstra». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2019. 
  17. ↑ 17,0 17,1 «Abe Lenstra». Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2021. 
  18. ↑ «Overijsselaars halen herinneringen op aan voetbalheld Abe Lenstra: "Hij kwam naar Enschede, omdat Heerenveen hem niet wilde betalen"». Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2021. 
  19. ↑ «SC Enschede : Betaald voetbal». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2021. 
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 «Prolific Scorers Data - Abe Lenstra - Additional Data». Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2023. 
  21. ↑ «Sportclub Enschede: Trots van Twente». Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2021. 
  22. ↑ 22,0 22,1 «Abe Lenstra». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2015. 
  23. ↑ «HISTORIE: Voetbalvereniging E.V. & A.C. De Tubanters 1897.». Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2021. 
  24. ↑ «'Negen keer kampioen en nooit een rondje gelopen'». Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2021. 
  25. ↑ 25,0 25,1 25,2 25,3 «Abe Lenstra - Goals in International Matches». Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2021. 
  26. ↑ «VoetbalStats: Nederland 1-1 Oostenrijk». Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2024. 
  27. ↑ «ABE LENSTRA, TRAINER BIJ V.V. DRIENERLO». Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2021. 
  28. ↑ «'Dan was hij en niet Cruijff als beste voetballer aller tijden gezien». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2024. 
  29. ↑ «Il mito di Abe Lenstra». Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2021. 
  30. ↑ «NEW - IFFHS RANKING FOR ALL TIME WORLD BEST LEAGUE GOAL SCORERS». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2023. 
  31. ↑ «Messi, Ronaldo, Pele: Who has the most league goals in football history?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2023. 
  32. ↑ «Abe Lenstra betrokken bij 970 doelpunten». Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2021. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Johann Mast: Abe. Het levensverhaal van Nederlands eerste grote sportidool. (Tirion Uitgevers, Baarn 2007) ISBN 978-90-439-0983-9
  • Jan Luitzen: Abe Lenstra (1920–1985) - De rechtlijnige dwarserik. In: Mik Schots, Jan Luitzen: Tovenaars in Oranje. (A. W. Bruna, Utrecht 2004) ISBN 90-229-8813-9

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άμπε_Λένστρα&oldid=10453969"