Hololepta plana

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Hololepta plana
Hololepta plana
Hololepta plana
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Αρθρόποδα (Arthropoda)
Ομοταξία: Έντομα (Insekta)
Τάξη: Κολεόπτερα (Coleoptera)
Οικογένεια: Histeridae
Γένος: Hololepta
Είδος: plana
Διώνυμο
Hololepta plana
Sulzer, 1776

Η Hololepta plana είναι κολεόπτερο από την οικογένεια Histeridae.[1] Η μικρή οικογένεια Histeridae εκπροσωπείται στην Ευρώπη με λίγο περισσότερα από 300 είδη. Η Hololepta plana είναι το μόνο είδος του γένους Hololepta.[2] Το όνομα Hololepta «Ολολέπτα» του γένους εκφράζει την ιδιότητα του σώματος, που είναι «όλο λεπτό» και το λατινικό επίθετο plana που σημαίνει «πλατύ» τονίζει το ίδιο χαρακτηριστικό. Το είδος Hololepta plana εξαπλώνεται σε σχεδόν όλη την Ευρώπη και τα έντομα τα συναντούμε κάτω από το φλοιό διάφορων φυλλοβόλων δέντρων, ιδιαίτερα της λευκής (Populus sp.).

Χαρακτηριστικά του ακμαίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το λεπτό και περίπου ορθογώνιο σώμα της Hololepta plana αποκτά μήκος οκτώ έως εννιά χιλιοστόμετρων. Είναι γυαλιστερό μαύρο.

Το κεφάλι είναι τραβηγμένο πίσω στον προθώρακα μέχρι τους οφθαλμούς. Σε αντίθεση με την πλειονότητα των άλλων ειδών της οικογένειας, η Hololepta plana δεν μπορεί να τραβήξει το κεφάλι ακόμα περισσότερο προς τα πίσω. Ανάλογα λείπει η κυρτή προέκταση του προστερνήτη, κάτω από αυτήν σαν ασπίδα τα περισσότερα είδη των Histeridae μπορούν να αποτραβούν το κάτω μέρους του κεφαλιού (Εικ. 1). Οι άνω γνάθοι είναι λεπτές και μακρόστενες. Στις πλευρές είναι μόνο λίγο κυρτές, μόνο στην μπροστινή άκρη είναι σημαντικά κυρτές προς τα μέσα και τελειώνουν σε αιχμηρή άκρη. Οι γναθικές προσακτρίδες είναι τετραμερείς και νηματοειδείς. Ξεπερνούν τις άνω γνάθους προς τα μπροστά (Εικ. 1). Οι χειλικές προσακτρίδες είναι τριμερείς και κοντές. Και οι δύο όπως και οι ταρσοί και κατά μέρος οι κεραίες δεν είναι μαύρες, αλλά καστανές. Οι κεραίες αποτελούνται από μακρύ λεπτό ποδίσκο, λίγο κυρτό προς τα πίσω. Ακολουθεί το επταμερές μαστίγιο, σχηματίζοντας περίπου ορθή γωνία με τον ποδίσκο. Το μαστίγιο προς τα έξω παχαίνει σταδιακά και καταλήγει σε πεπλατυσμένο τριμερές ρόπαλο. Η τριμερία του ροπάλου όμως δεν φαίνεται, γιατί τα μέρη κάθονται πολύ σφιχτά το ένα στο άλλο, και εξ άλλου το πυκνό κοντό τρίχωμα κρύβει τα σύνορα μεταξύ των άρθρων (Εικ. 2).

Το πρόνωτο πίσω από το κεφάλι είναι κυρτό προς τα μέσα. Προς τα πίσω φαρδαίνει γρήγορα και κοντά στη βάση στενεύει μόνο ελαφρώς. Η βάση είναι λίγο κυρτή προς τα έξω.

Τα έλυτρα είναι λεία και χωρίς τρίχωμα. Στην οπίσθια άκρη είναι κομμένες και αφήνουν ακάλυπτες τους δυο καλά σκληρημένους τεργίτες της κοιλίας. Η ακμή της κόψης των ελύτρων όμως δεν τρέχει όρθια στον άξονα του σώματος, αλλά λοξά. Κοντά στη ραφή τα έλυτρα είναι πιο κοντά παρά στις έξω πλευρές. Δεν έχει ράχες (γραμμικές ανυψώσεις), μόνο στη βάση των ελύτρων διακρίνονται υπολείμματα από αυτές.

Οι κνήμες όλων των ποδιών είναι πλατιές και στην εσωτερική ακμή με οδοντοειδείς προεξοχές. Οι καστανοί ταρσοί είναι πολύ λεπτοί και αποτελούνται από πέντε άρθρα.

Εικ.1: από κάτω Εικ.2: κεραία

Βιολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προνύμφες και ακμαία συναντούμε κάτω από τον φλοιό διάφορων φυλλοβόλων δέντρων, ιδιαίτερα της λευκής (Populus sp.), όταν ο φλοιός από κάποιο τραυματισμό αρχίζει να ξεκολλάει από το ξύλο.

Γεωγραφική εξάπλωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το είδος το συναντούμε σχεδόν σε όλη την Ευρώπη.[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Fauna Europaea, ταξινόμηση και γεωγραφική εξάπλωση του είδους Hololepta plana». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2011. 
  2. «Fauna Europaea, ταξινόμηση και γεωγραφική εξάπλωση του γένους Hololepta». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2011. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Heinz Freude, Karl Wilhelm Harde, Gustav Adolf Lohse: Die Käfer Mitteleuropas. Band 3. Adephaga 2 - Staphylinoidea 1., Goecke&Evers, Krefeld 1971, ISBN 3-87263-015-6.
  • Gustav Jäger (Hrsg.): C. G. Calwer’s Käferbuch. K. Thienemanns, Stuttgart 1876, 3. Auflage