Focke-Wulf Fw 189

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Focke-Wulf Fw 189 Uhu
Το Focke-Wulf Fw 189
ΤύποςΑεροσκάφος τακτικής αναγνώρισης/στρατιωτικής συνεργασίας
ΚατασκευαστήςFocke-Wulf
ΣχεδιασμόςΚούρτ Τανκ
Κύριος χειριστήςLuftwaffe
Μονάδες που παρήχθησαν864
Fw-189A-1

Το Focke-Wulf Fw 189 Uhu (γερμ. κουκουβάγια) ήταν δικινητήριο, τριθέσιο αεροσκάφος τακτικής αναγνώρισης και στρατιωτικής συνεργασίας που χρησιμοποιήθηκε από την Luftwaffe κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Μπήκε σε υπηρεσία το 1940 και η παραγωγή του, που τελικά έφτασε τις 864 μονάδες, συνεχίστηκε μέχρι τα μέσα του 1944. Χρησιμοποιήθηκε εκτενώς σε όλα τα θέατρα επιχειρήσεων και κυρίως στο Ανατολικό μέτωπο.

Σχεδίαση και ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1937 το γερμανικό Υπουργείο Αεροπορίας (γερμ. Reichsluftfahrtministerium - RLM) εξέδωσε απαίτηση για την ανάπτυξη ενός νέου τριθέσιου αναγνωριστικού αεροσκάφους μικρής ακτίνας δράσης το οποίο θα υποστήριζε σε τακτικό επίπεδο τον στρατό ξηράς και θα αντικαθιστούσε σε αυτό τον ρόλο το Henschel Hs 126, το οποίο εκείνη την περίοδο ακόμα εντάσσονταν σε υπηρεσία. Ο κινητήρας θα είχε ισχύ της τάξεως των 850–900 hp. Στο διαγωνισμό συμμετείχαν οι εταιρείες Arado και Focke-Wulf[1] με το σχέδιο της πρώτης, το Ar 198, να προτιμάται αρχικά από Υπουργείο. Σε αντίθεση με το Fw 189, το Ar 198 ήταν για τα δεδομένα της εποχής ένα αεροσκάφος συμβατικής σχεδίασης. Το Fw 189, δημιούργημα του αρχισχεδιαστή της Focke-Wulf Κουρτ Τανκ, είχε διπλό ουραίο και δύο κινητήρες Argus As 410 (ισχύος 459 hp) αντί να είναι μονοκινητήριο όπως αναμενόταν. Το πιλοτήριο ήταν καλυμμένο εξ ολοκλήρου με πλεξιγκλάς και διέθετε ενιαίο χώρο και για τα τρία μέλη του πληρώματος, με την όλη σχεδίαση του να θυμίζει αυτή πολλών γερμανικών μέσων βομβαρδιστικών της περιόδου. Στον διαγωνισμό επιχείρησε να συμμετάσχει και η Blohm & Voss που ανέπτυξε με δικά της κεφάλαια το εντελώς αντισυμβατικό BV 141. Τελικά το Υπουργείο Αεροπορίας έδωσε τον Απρίλιο του 1937 παραγγελίες για την κατασκευή τριών πρωτοτύπων του Fw 189 και τριών του Ar 198.[2] Στον διαγωνισμό τελικά επικράτησε η σχεδίαση της Focke-Wulf.

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Fw 189 παρήχθη σε μεγάλους αριθμούς στο εργοστάσιο της Focke-Wulf στη Βρέμη καθώς και στο εργοστάσιο στο Μπορντώ-Μερινιάκ (Bordeaux-Merignac) στην κατεχόμενη Γαλλία και στο εργοστάσιο της Aero Vodochody στην Πράγα στην κατεχόμενη Τσεχοσλοβακία. Συνολικά παρήχθησαν 864 μονάδες όλων των εκδόσεων.[3]

Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Uhu χρησιμοποιήθηκε εκτενώς και με μεγάλη επιτυχία σε όλα τα θέατρα επιχειρήσεων, με κυριότερο το Ανατολικό μέτωπο. Αν και ήταν σχετικά αργό, ήταν ιδιαίτερα ευέλικτο και χάρη στο χαρακτηριστικό αυτό μπορούσε πολύ συχνά να αποφεύγει τα εχθρικά μαχητικά.

Εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κύρια έκδοση παραγωγής ήταν το αναγνωριστικό Fw 189A, που κατασκευάστηκε σε δύο βασικές υποεκδόσεις: το Fw 189A-1 και το Fw 189A-2.

  • Fw 189 A-0: Αεροσκάφη προπαραγωγής. Κατασκευάστηκαν δέκα μονάδες για την διεξαγωγή δοκιμών.
  • Fw 189 A-1: Πρώτη έκδοση παραγωγής. Ήταν οπλισμένο με δύο πολυβόλα MG 15 των 7.92 mm και δύο πολυβόλα MG 17 των 7.92 mm, από ένα σε κάθε πτέρυγα. Επίσης μπορούσε να μεταφέρει τέσσερις βόμβες των 50 kg.
  • Fw 189 A-1 trop: Μετασκευασμένα Α-1 με φίλτρα για τους κινητήρες και άλλο εξοπλισμό προκειμένου να μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην έρημο της Βορείου Αφρικής.
  • Fw 189 A-1/U2: Έκδοση μεταφοράς VIP του A-1.
  • Fw 189 A-1/U3: Έκδοση μεταφοράς VIP του A-1.
  • Fw 189 A-2: Στο Α-2 αντικαταστάθηκαν τα πολυβόλα MG 15 από τα διπλής καννης MG 81 επίσης των 7,92 mm.
  • Fw 189 A-3: Έκδοση του Α-2 με φίλτρα για τους κινητήρες και άλλο εξοπλισμό προκειμένου να μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην έρημο της Βορείου Αφρικής.
  • Fw 189 A-4: Έκδοση εγγύς υποστήριξης, οπλισμένη με δύο πυροβόλα MG 151 των 20 mm, ένα σε κάθε πτέρυγα, και θωράκιση στο κάτω μέρος της ατράκτου. Δεν μπήκε σε παραγωγή.

Το Fw 189B ήταν πενταθέσιο εκπαιδευτικό. Κατασκευάστηκαν μόλις 13 μονάδες.

  • Fw 189 B-0: Αεροσκάφη προπαραγωγής.
  • Fw 189 B-1: Εκπαιδευτικό.

Το Fw 189C ήταν πρόταση για την δημιουργία ενός βαριά θωρακισμένου αεροσκάφους εγγύς υποστήριξης, το οποίο θα ανταγωνίζονταν το Henschel Hs 129. Κατασκευάστηκαν δύο πρωτότυπα (V1b και V6) όμως η έκδοση δεν μπήκε σε παραγωγή.

  • Fw 189D: Πρόταση δημιουργίας ενός υδροπλάνου. Δεν μπήκε σε παραγωγή.
  • Fw 189E: Κατασκευάστηκε ένα πρωτότυπο με αστεροειδείς κινητήρες Gnome-Rhone 14M των 690 hp.
  • Fw 189 F-1: A-1 με κινητήρες Argus As 411 των 592 hp.
  • Fw 189 F-2: Παρόμοιο με το Α-2. Είχε ηλεκτρικά χειριζόμενο σύστημα προσγείωσης, αυξημένη χωρητικότητα καυσίμου και περισσότερη θωράκιση.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρόμοια αεροσκάφη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Green & Swanborough 1988, σελ. 25.
  2. Green & Swanborough 1988, σελ. 26.
  3. Smith & Kay 1972, σελ. 172.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Brown, Capt. Eric (CBE, DSC, AFC, RN) (1978). Wings of the Luftwaffe. Garden City, NY: Doubleday & Co. ISBN 0-385-13521-1. .
  • Green, William (1979) [1970]. Warplanes of the Third Reich (fourth impression έκδοση). London: Macdonald and Jane's. ISBN 0-356-02382-6. .
  • Green, William; Swanborough, Gordon (September–December 1988). «Das Fliegende Auge... Focke Wulf's Versatile Owl». Air Enthusiast (Bromley, UK: Fine Scroll) (Thirty-seven): 25–38. ISSN 0143-5450. .
  • Kucera, Pavel (1996). Focke-Wulf Fw 189. Prague, CZ: MBI. ISBN 80-901263-6-7. .
  • Punka, George (1993). Focke-Wulf Fw 189 in Action (Aircraft Number 142). Carrollton, TX: Squadron/Signal. ISBN 0-89747-310-8. .
  • Smith, J Richard (1973). Focke-Wulf, an Aircraft Album. Shepperton, Surrey, UK: Ian Allan. ISBN 0-7110-0425-0. .
  • Smith, J Richard; Kay, Anthony (1978), German Aircraft of the Second World War (third impression έκδοση), London: Putnam & Co, ISBN 0-370-00024-2 .
  • Wood, Anthony ‘Tony’· Gunston, William ‘Bill’ (1977). Hitler's Luftwaffe: A pictorial history and technical encyclopedia of Hitler's air power in World War II. London: Salamander. ISBN 0-86101-005-1. .

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Nutkins, Geoffrey ‘Geoff’. «Sky Spy» (painting). Aviart. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2014. . Fw 189 V7+IH's final mission.
  • «Flugzeuge» (photo gallery). DE: Lufarchive.  including the radial-engined E model.