Φρανκ Ντάραμποντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φρανκ Ντάραμποντ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Frank Darabont (Αγγλικά)
Γέννηση28  Ιανουαρίου 1959[1][2][3]
Μονμπελιάρ
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[4]
ΣπουδέςΛύκειο Χόλιγουντ[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασεναριογράφος
παραγωγός ταινιών
σκηνοθέτης κινηματογράφου
συγγραφέας
τηλεοπτικός παραγωγός
σκηνοθέτης[6]
Περίοδος ακμής1981
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Φρανκ Αρπάντ Ντάραμποντ (Frank Árpád Darabont, γεννημένος ως Ferenc Árpád Darabont στις 28 Ιανουαρίου 1959) είναι Ουγγρο-αμερικανός[7] σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός του κινηματογράφου, ο οποίος έχει μέχρι σήμερα στο ενεργητικό του τρεις υποψηφιότητες για Βραβείο «Όσκαρ» και μία για Χρυσή Σφαίρα. Τις πρώτες δύο δεκαετίες της σταδιοδρομίας του υπήρξε κυρίως σεναριογράφος για ταινίες τρόμου, όπως τις Εφιάλτης στο Δρόμο με τις λεύκες Νο. 3, Κινούμενη μάζα και Η μύγα. Ως σκηνοθέτης είναι γνωστός για τις κινηματογραφικές μεταφορές έργων του Στίβεν Κινγκ, όπως η Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ, Το Πράσινο Μίλι και Η Ομίχλη.

Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φρανκ Ντάραμποντ γεννήθηκε σε ένα στρατόπεδο προσφύγων στο Μονμπελιάρ της Γαλλίας, κοντά στα σύνορα με την Ελβετία.[8][9] Οι γονείς του είχαν εγκαταλείψει την Ουγγαρία μετά την Ουγγρική Επανάσταση του 1956, μαζί και με τους 5 αδελφούς του, τις 4 αδελφές του και τρία εξαδέλφια του. Με τον Φρανκ σε νηπιακή ακόμη ηλικία, οι οικογένεια εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ: στο Σικάγο και λίγο αργότερα στο Λος Άντζελες.[7]

Ο Φρανκ εμπνεύσθηκε να σταδιοδρομήσει στον κινηματογράφο όταν είδε την ταινία THX 1138 του Τζορτζ Λούκας.[10] Τελείωσε το Γυμνάσιο του Χόλυγουντ το 1977 και δεν συνέχισε στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.[11] Η πρώτη του εργασία ήταν ως ταξιθέτης (και στην καντίνα) της ιστορικής κινηματογραφικής αίθουσας «Grauman's Egyptian Theatre» στο Χόλυγουντ, οπότε έβλεπε ταινίες δωρεάν. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι ανέπτυξε τη σεναριογραφική του δεξιότητα από «ατελείωτες ώρες συγγραφής με μια γραφομηχανή κατά τον ελεύθερο χρόνο του και από τον παιδικό του φίλο Κόντυ Χιλς.[11]

Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώιμη περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η δημιουργική αρχή του Ντάραμποντ στην κινηματογραφική βιομηχανία σημειώθηκε όταν έγινε βοηθός παραγωγής σε ταινίες όπως οι Hell Night (1981), The Seduction (1982) και Trancers (1984). Η πρώτη ταινία που έγραψε και σκηνοθέτησε ήταν μια μικρού μήκους προσαρμογή του διηγήματος του Στίβεν Κινγκ The Woman in the Room (1983). Αν και ο ίδιος δεν ήταν ευχαριστημένος με το τελικό αποτέλεσμα, η ταινία οδήγησε σε έναν σύνδεσμο με τον Κινγκ, ο οποίος του χάρισε τα πνευματικά δικαιώματα σε ένα άλλο σύντομο έργο του, τη νουβέλα Rita Hayworth and Shawshank Redemption από τη συλλογή Different Seasons.[7]

Ο Ντάραμποντ πούλησε το πρώτο του σενάριο, με τίτλο Black Cat Run, το 1986, αλλά αυτό «έμεινε στο συρτάρι» πάνω από δέκα χρόνια, ώσπου έδωσε μια τηλεταινία με τον ίδιο τίτλο.[11] Τότε ο Ντάραμποντ προσεγγίσθηκε από τον Τσακ Ράσελ (έναν από τους παραγωγούς των Hell Night και The Seduction) με την πρόταση να γράψουν σενάρια μαζί.[10] Πράγματι, άρχισαν να δουλεύουν ένα σενάριο για ένα ξαναγύρισμα («ριμέικ») της ταινίας Ηφαίστειο αίματος (1958, προβλήθηκε και με τους τίτλους «Εισβολή από Αγνωστο Πλανήτη» και «Επικίνδυνες Επαφές απ` το Διάστημα»), που θα το πρότειναν σε διάφορα στούντιο, μέχρι που προσλήφθηκαν κι οι δυο για να ξαναγράψουν το σενάριο της ταινίας Εφιάλτης στο Δρόμο με τις λεύκες Νο. 3 με διορία δύο εβδομάδες. Κατάφεραν να το τελειώσουν σε μόνο 10 ημέρες και ο Ράσελ σκηνοθέτησε το έργο. Η επιτυχία αυτής της ταινίας της σειράς του Εφιάλτη στο Δρόμο με τις λεύκες τους επέτρεψε να παραγάγουν οι ίδιοι το σενάριο του «Ηφαιστείου αίματος», ως την ταινία Κινούμενη μάζα.[10] Ο Ντάραμποντ ήταν πλέον ένας επιτυχημένος σεναριογράφος και συνέχισε με τη Μύγα και μια πρώτη εκδοχή του σεναρίου του Οι Περιπέτειες του Rocketeer.[12]

Ο Ντάραμποντ έκανε το σκηνοθετικό του «ντεμπούτο» με την τηλεταινία τρόμου Buried Alive, προϋπολογισμού 2 εκατομμυρίων δολαρίων, που προβλήθηκε το 1990. Μετά προσλήφθηκε ως σεναριογράφος για την τηλεοπτική σειρά του Τζορτζ Λούκας Ο νεαρός Ιντιάνα Τζόουνς, ενώ έγραψε και δύο επεισόδια της σειράς Tales from the Crypt.

Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ (1994)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντάραμποντ επωφελήθηκε από τη συμφωνία του με τον Στίβεν Κινγκ όταν έγραψε και σκηνοθέτησε την ταινία Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ (The Shawshank Redemption, 1994). Ο Ρομπ Ράινερ, που είχε μεταφέρει μια άλλη νουβέλα του Κινγκ στον κινηματογράφο σκηνοθετώντας το Στάσου Πλάι Μου, προσέφερε στον Ντάραμποντ 2,5 εκατομμύρια δολάρια για τα δικαιώματα της νουβέλας. Ο Ντάραμποντ σκέφθηκε σοβαρά την πρόταση, αλλά στο τέλος απεφάσισε ότι αυτή ήταν η ευκαιρία του «να κάνει κάτι το πραγματικά σπουδαίο», σκηνοθετώντας ο ίδιος την ταινία.

Παρά την απογοητευτική εμπορική πορεία της ταινίας, αυτή έλαβε εξαιρετικές κριτικές και προτάθηκε για 7 βραβεία Όσκαρ (από τα οποία δεν κέρδισε κανένα), μεταξύ των οποίων το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και το Όσκαρ Καλύτερου Προσαρμοσμένου Σεναρίου για τον Ντάραμποντ. Μετά από αυτές τις υποψηφιότητες το έργο απέκτησε ελκυστικότητα και έγινε η πλέον ενοικιασθείσα ταινία[13] του 1995. Σήμερα θεωρείται από πολλούς ως μία από τις καλύτερες ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ.

Το Πράσινο Μίλι (1999)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επόμενη σκηνοθετική προσπάθεια του Ντάραμποντ ήταν μία ακόμα μεταφορά έργου του Στίβεν Κινγκ, με Το Πράσινο Μίλι, στο οποίο πρωταγωνίστησε ο Τομ Χανκς. Αρχικώς ο Ντάραμποντ ήταν διστακτικός επειδή το βιβλίο τού φαινόταν υπερβολικά όμοιο με το Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ (διαδραματίζονται και τα δύο μέσα σε φυλακή), ωστόσο άλλαξε γνώμη όταν το διάβασε.[14] Είχε συναντηθεί για πρώτη φορά με τον Χανκς σε ένα γεύμα των «Όσκαρ» το 1994 και από τότε ήταν και οι δύο πρόθυμοι να συνεργασθούν. Ο Κινγκ δήλωσε ότι φανταζόταν κι εκείνος τον Χανκς στον πρωταγωνιστικό ρόλο και χάρηκε όταν was happy when Darabont mentioned his name.[15]

Η ταινία πήρε επίσης υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και ο Ντάραμποντ απέσπασε τη δεύτερη υποψηφιότητά του για Όσκαρ Καλύτερου Προσαρμοσμένου Σεναρίου.[16] Η ταινία πήγε από την αρχή πολύ καλύτερα εμπορικά, καθιστάμενη η με μεγαλύτερα έσοδα ταινία που βασιζόταν σε μυθιστόρημα του Σ. Κινγκ με 286,8 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως (την ξεπέρασε μόλις το 2017 η ταινία Το Αυτό, με 603 εκατομ. δολάρια).[17]

Κινηματογράφος Majestic (2001)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επόμενη ταινία του σκηνοθέτη ήταν η Κινηματογράφος Majestic, με πρωταγωνιστές τους Τζιμ Κάρεϊ, Μάρτιν Λαντάου και Λώρι Χόλντεν. Ο Μάικλ Σλόουν, τον οποίο ο Ντάραμποντ γνώριζε από το γυμνάσιο, έγραψε το σενάριο και η ταινία παραμένει μία από τις λίγες που σκηνοθέτησε ο Ντάραμποντ χωρίς να γράψει το σενάριο ο ίδιος. Θέλησε να τη γυρίσει επειδή την είδε ως «ένα γράμμα αγάπης» στα έργα του Φρανκ Κάπρα και όλες τις άλλες ταινίες που αγάπησε σε όλη τη ζωή του.[18] Η ταινία αυτή πήρε ανάμικτες κριτικές και υπήρξε εμπορική αποτυχία.[19]

Η Ομίχλη (2007)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντάραμποντ είχε την επιθυμία να σκηνοθετήσει την Ομίχλη ακόμα και πριν γυρίσει το Τελευταία έξοδος, αλλά το ανέβαλλε διαρκώς, ώσπου το 2004, when he began to write the screenplay for the film.[20] Τα περισσότερα μέλη του συνεργείου είχαν εργασθεί στην τηλεοπτική σειρά The Shield, καθώς ο Ντάραμποντ τους είχε προσλάβει μετά τη σκηνοθέτησει από αυτόν ενός επεισοδίου της σειράς και σκέφθηκε ότι θα μπορούσαν να βοηθήσουν ώστε να προσδώσουν στην ταινία «μια πιο ρευστή, τραχιά, ντοκιμαντερίστικη κατεύθυνση».[21] Ο Ντάραμποντ επίσης βοήθησε στη σχεδίαση των τεράτων της ταινίας τους καλλιτέχνες Τζόρντου Σελ, Μπέρνι Ράιτσον και τον επικεφαλής των εφέ μακιγιάζ Γκρεγκ Νικοτέρο.[22]

Αρχικά ο Ντάραμποντ οραματίστηκε την ταινία ασπρόμαυρη, κάτι που θα τόνιζε την ασφυχτική ατμόσφαιρα και b-movie του '50 αισθητική, όμως τελικά υπαναχώρησε στις πιέσεις του στούντιο, που φοβήθηκε την εμπορική αποτυχία ,καθώς θα ήταν δύσκολο να έχει καλή εμπορική προοπτική μια ασπρόμαυρη ταινία ,εν έτει 2007.Μπορεί κάποιος να βρεί την ταινία ασπρόμαυρη, όπως την οραματίστηκε ο Ντάραμποντ στο blu ray της ταινίας. Τα ψηφιακά εφέ της ταινίας έγιναν αντικείμενο κριτικής, καθώς ήταν παρωχημένης τεχνολογίας και δεν είναι ξεκάθαρο αν έγινε εσκεμμένα για λόγους b-movie αισθητικής ή γιατί ο Ντάραμποντ ήθελε την ταινία ασπρόμαυρη ή απλα για λόγους προϋπολογισμού.

Η ταινία υπήρξε μέτρια εμπορική επιτυχία, αλλά απέσπασε θετικές κριτικές και θετική αποδοχή απο το κοινό και θεωρήθηκε cult απο την πρώτη στιγμή.[23] Επιπλέον, ο Κινγκ επαίνεσε το συγκλονιστικό νέο τέλος της ταινίας από τον Ντάραμποντ.[24]

Μετέπειτα σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντάραμποντ (μπροστά) και ο Ντριού Στρούζαν υπογράφουν ένα πόστερ περιορισμένου αριθμού αντιτύπων της σειράς Walking Dead το 2010.

Ο Ντάραμποντ ανέπτυξε και παρήγαγε την πρώτη σεζόν της τηλεοπτικής σειράς The Walking Dead, που βασίζεται σε ομώνυμη σειρά κόμικς.[25] Αρχικώς συμφώνησε με το NBC, αλλά αργότερα η προσφορά του απορρίφθηκε και τελικώς έκλεισε συμφωνία με το AMC, που επέλεξε τη σειρά με βάση το πρωτογενές υλικό και το όνομα του Ντάραμποντ.[26] Ο Ντάραμποντ έγραψε το σενάριο και έκανε τη σκηνοθεσία για το επεισόδιο-πιλότο.[27][28] Παρά τις θετικές κριτικές, τον Ιούλιο του 2011 το κανάλι AMC τον απέλυσε, εξαιτίας της επιθυμίας του καναλιού να περιορισθεί σημαντικά ο προϋπολογισμός της σειράς.[29] Ο σκηνοθέτης και οι εκπρόσωποί του από την Creative Artists Agency κινήθηκαν νομικά κατά του AMC, απαιτώντας 280 εκατομμύρια σε απλήρωτα κέρδη για τον Ντάραμποντ.[30]

Στη συνέχεια ο Ντάραμποντ γύρισε το βιβλίο L.A. Noir του Τζων Μπάντιν[31], που του άρεσε πολύ[31], στην τηλεοπτική σειρά Mob City. Το σίριαλ έκανε πρεμιέρα τον Δεκέμβριο του 2013 και είχε μέτριες έως και θετικές κριτικές[32], και διάρκεσε μόνο μία σεζόν.[33]

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κινηματογράφος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Τίτλος Σκηνοθεσία Σενάριο Παραγωγή Σημειώσεις
1983 The Woman in the Room Ναι Ναι μικρού μήκους
1987 Εφιάλτης στο Δρόμο με τις λεύκες Νο. 3 Ναι
1988 Κινούμενη μάζα
(The Blob)
Ναι
1989 Η μύγα Ναι
1994 Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ
(The Shawshank Redemption)
Ναι Ναι Βραβείο Hochi Καλύτερης ξένης ταινίας
Βραβείο Humanitas Καλύτερης ταινίας
USC Scripter Award(μαζί με τον Στίβεν Κινγκ)
Υποψηφιότητα: Όσκαρ Καλύτερου Προσαρμοσμένου Σεναρίου
Υποψηφιότητα: Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Σεναρίου
Υποψηφιότητα: Βραβείο Directors Guild of America για Εξέχουσα σκηνοθεσία μεγάλου μήκους
Υποψηφιότητα: Βραβείο Directors Guild of America Καλύτερου Προσαρμοσμένου Σεναρίου
Υποψηφιότητα: Βραβείο Saturn Καλύτερης περιπέτειας
Υποψηφιότητα: Βραβείο Saturn Καλύτερου σεναρίου
Φρανκενστάιν της Μαίρη Σέλλευ Ναι Υποψηφιότητα: Βραβείο Saturn Καλύτερου σεναρίου (μαζί με τον Στέφ Λέιντυ)
1999 Το Πράσινο Μίλι Ναι Ναι Ναι Βραβείο Saturn Καλύτερης περιπέτειας
Broadcast Film Critics Association Award Καλύτερου Προσαρμοσμένου Σεναρίου
Υποψηφιότητα: Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα: Όσκαρ Καλύτερου Προσαρμοσμένου Σεναρίου
Υποψηφιότητα: Βραβείο Saturn Καλύτερης σκηνοθεσίας
Υποψηφιότητα: Βραβείο Bram Stoker Καλύτερου Σεναρίου
Υποψηφιότητα: Βραβείο Directors Guild of America για Εξέχουσα σκηνοθεσία μεγάλου μήκους
Υποψηφιότητα: Βραβείο Online Film Critics Society Καλύτερου προσαρμοσμένου σεναρίου
Υποψηφιότητα: Βραβείο Nebula Καλύτερου προσαρμοσμένου σεναρίου
Υποψηφιότητα: USC Scripter Award (μαζί με τον Στίβεν Κινγκ)
2001 Κινηματογράφος Majestic Ναι Ναι
2002 Κύματα οργής Ναι
2004 Η Διαδρομή εκτελεστική
2007 Η ομίχλη Ναι Ναι Ναι Βραβείο Saturn Καλύτερου DVD σε ειδική έκδοση
Υποψηφιότητα: Βραβείο Saturn Καλύτερης σκηνοθεσίας
Υποψηφιότητα: Βραβείο Saturn Καλύτερης ταινίας τρόμου
Υποψηφιότητα: Βραβείο Empire Καλύτερης ταινίας τρόμου

Μη αναφερόμενα σενάρια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Τίτλος Σημειώσεις
1996 Φανατικός[34] «χτένισμα» σεναρίου
Απόλυτη Διαγραφή[34]
1998 Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν[34]
2002 Minority Report
2004 Η Διαδρομή
2014 Godzilla «χτένισμα» σεναρίου
2016 Ο Κυνηγός: Η Μάχη του Χειμώνα

Τηλεόραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Year Title Σκηνοθεσία Σενάριο Παραγωγή Σημειώσεις
1990 Buried Alive Ναι τηλεταινία
1990–1992 Tales from the Crypt Ναι Επεισόδια: «The Ventriloquist's Dummy», «Showdown»
Υποψηφιότητα: Writers Guild of America Award για την TV: Επεισόδιο ανθολογίας (για το «The Ventriloquist's Dummy»)
1992–1996 Ο νεαρός Ιντιάνα Τζόουνς Ναι Επεισόδια: «German East Africa, December 1916», «Congo, January 1917», «Austria, March 1917», «Young Indiana Jones and the Phantom Train of Doom», «Young Indiana Jones: Travels with Father», «Palestine, October 1917»
1997 The Shining μίνι-σειρά
Φάντασμα (μικρός ρόλος)
1998 Black Cat Run Ναι τηλεταινία
2007 Raines Ναι Ναι Επεισόδιο: «Pilot»
The Shield Ναι Επεισόδιο: «Chasing Ghosts»
2008–2009 Entourage Μικρός ρόλος (παίζει τον εαυτό του)
Επεισόδια: «First Class Jerk», «Security Briefs»
2010–2011 The Walking Dead Ναι Ναι Ναι Ανάπτυξη
Σκηνοθεσία και συγγραφή επεισοδίων: «Days Gone Bye»
Συγγραφή επεισοδίων: «Guts», «Tell It to the Frogs», «TS-19», «What Lies Ahea»
Βραβείο Αμερικανικού Ινστιτούτοο Κινηματογράφου για τηλεοπτικό πρόγραμμα της χρονιάς
Υποψηφιότητα: Βραβείο Directors Guild of America για Εξέχουσα σκηνοθεσία δραματικής σειράς
Υποψηφιότητα: Βραβείο Writers Guild of America Award για νέα σειρά TV
2013 Mob City Ναι Ναι Ναι Creator
Σκηνοθεσία και σενάριο των επεισοδίων: «A Guy Walks Into a Bar», «Reason to Kill a Man», «Stay Down»
Σκηνοθεσία επεισοδίου: «Red Light»


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w66q388z. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 (Αγγλικά) Internet Speculative Fiction Database. 19248. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά) Discogs. 3772444. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb130158455. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  6. www.acmi.net.au/creators/77904.
  7. 7,0 7,1 7,2 «"Post Mortem with Mick Garris": Episode 1 -- Frank Darabont». IMDb. 
  8. Elvy, Craig (7 Σεπτεμβρίου 2019). «Why Frank Darabont Left The Walking Dead». ScreenRant. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2019. 
  9. «Empire». Empire. 14 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2019. 
  10. 10,0 10,1 10,2 «A Conversation With Frank Darabont». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2015. 
  11. 11,0 11,1 11,2 Frank Darabont Interview Αρχειοθετήθηκε 5 April 2014[Date mismatch] στο Wayback Machine.
  12. Action Alliance Message Board – Home Αρχειοθετήθηκε 3 December 2007[Date mismatch] στο Wayback Machine.
  13. «The Little-Known Story of How The Shawshank Redemption Became One of the Most Beloved Films of All Time». 
  14. «Solitary Refinement». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2020. 
  15. «About the Film». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2011. 
  16. «The 72nd Academy Awards (2000) Nominees and Winners». oscars.org. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2011. 
  17. «The Green Mile (1999) - Box Office Mojo». 
  18. «Interview with Frank Darabont from "The Majestic"». About.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2020. 
  19. «The Majestic». Box Office Mojo. 
  20. Stax (28 Ιουλίου 2007). «SDCC 07: Chatting in The Mist». IGN. http://movies.ign.com/articles/808/808923p1.html. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2007. 
  21. Edward Douglas (27 Ιουλίου 2007). «Comic-Con '07: Two Clips From The Mist. ShockTillYouDrop.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2011. https://web.archive.org/web/20110716061433/http://www.shocktillyoudrop.com/news/comicconnews.php?id=903. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2007. 
  22. «The Most Realistic Grand Moff Tarkin Bust Ever Made». At Tha Movies. 27 Ιανουαρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-01-30. https://web.archive.org/web/20140130003719/http://atthamovies.com/the-most-realistic-grand-moff-tarkin-bust-ever-made/. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2014. 
  23. «The Mist (2007)». Box Office Mojo. 
  24. Breznican, Anthony (20 Ιουνίου 2007). «Stephen King adapts to Hollywood». USA Today. https://www.usatoday.com/life/movies/news/2007-06-20-stephen-king-movies_N.htm. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2007. 
  25. «Frank Darabont Talks The Walking Dead». DreadCentral. 
  26. «The Walking Dead Set Visit Part I: Bringing Kirkman's Walking Dead to Life». Dread Central. 5 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2012. 
  27. «TV: Frank Darabont Directing Only the Pilot Episode of 'The Walking Dead'... For Now». BloodyDisgusting. 
  28. «The Walking Dead: Frank Darabont Only Directing the Pilot?». DreadCentral. 
  29. Masters, Kim (10 Αυγούστου 2011). «'The Walking Dead': What Really Happened to Fired Showrunner Frank Darabont». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/walking-dead-what-happened-fired-221449. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2011. 
  30. Gardner, Eriq (27 Σεπτεμβρίου 2016). «Frank Darabont to Seek More Than $280 Million From AMC at 'Walking Dead' Profits Trial». The Hollywood Reporter. https://www.hollywoodreporter.com/thr-esq/frank-darabont-seek-more-280-932921. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2016. 
  31. 31,0 31,1 Yeoman, Frank (9 Ιανουαρίου 2012). «Frank Darabont Returns To Television With 'L.A. Noir' On TNT». ScreenRant. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2019. 
  32. «Mob City: Season 1». Metacritic.com. 
  33. Seidman, Robert (10 Φεβρουαρίου 2014). «'Mob City' Canceled By TNT». TV by the Numbers. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2014. 
  34. 34,0 34,1 34,2 Wolf, Jaime (23 Αυγούστου 1998). «The Blockbuster Script Factory». The New York Times. https://www.nytimes.com/1998/08/23/magazine/the-blockbuster-script-factory.html. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]