Σωτήρα Άνω Δερόπολης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 39°49′11″N 20°21′32″E / 39.81972°N 20.35889°E / 39.81972; 20.35889

Σωτήρα Άνω Δερόπολης
ΧώραΑλβανία
ΠεριφέρειαΑργυρόκαστρο
ΔήμοςΔερόπολης
 • ΔήμαρχοςΔημήτρης Τόλης
Υψόμετρο514
Πληθυσμός338[1]
Ζώνη ώραςώρα Κεντρικής Ευρώπης
θερινή ώρα Κεντρικής Ευρώπης
Ιστότοποςhttp://sotira.net/

Το χωριό Σωτήρα είναι το τελευταίο χωριό της Κοινότητας Άνω Δερόπολης Αλβανίας[1] Βορείου Ηπείρου και υπάγεται στον νομό Αργυροκάστρου. Απέχει 11 χλμ. από τη συνοριακή διάβαση Κακαβιάς. Βρίσκεται σε υψόμετρο 514 μέτρων.Το όνομα του προέρχεται από ένα μοναστήρι που υπήρχε στο χωριό το 715 με το όνομα "Μεταμόρφωση του Σωτήρος". Το χωριό είναι περιτριγυρισμένο από καταπράσινα βουνά, Νότια το βουνό Μουργάνα που από εκεί πηγάζει ο Ξεριάς (παραπόταμος του Δρίνου) και Δυτικά το βουνό Στουγάρα.

Στο κέντρο του χωριού υπάρχει η εκκλησία "Μεταμόρφωση του Σωτήρος" και των Ταξιαρχών. Στο χωριό υπάρχουν και άλλα δύο μικρότερα εκκλησάκια, του προφήτη Ηλία και του αγίου Αθανασίου, καθώς και πολλά εικονίσματα όπως του αγίου Γεωργίου, του αγίου Δημητρίου, του αγίου Σπυρίδωνα κ.ά.

Η Σωτήρα συνορεύει με το χωριό Κοσσοβίτσα με το χωριό Λόγγος με το χωριό Κρυονέρι και το χωριό Τσαμαντάς.

Αξιόλογοι Σωτηριώτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύλλογοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δημογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1927 το χωριό είχε 946 μόνιμους κατοίκους[2], οι οποίοι είναι εθνοπολιτισμικά Έλληνες[1], στο θρήσκευμα χριστιανοί ορθόδοξοι και η μητρική τους γλώσσα είναι η Ελληνική. Το 1995 ο πληθυσμός του χωριού φέρεται ότι ανερχόταν στα 338 άτομα[1]. Μετά τη μεταπολίτευση, μεγάλο μέρος των κατοίκων του χωριού έφυγαν προς αναζήτηση εργασίας και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, κυρίως στον ελλαδικό χώρο. Παρ’όλα αυτά επιστρέφουν συχνά στα σπίτια τους και οι περισσότεροι εξ’αυτών είτε έχουν κάνει ανακαινίσεις στα σπίτια τους είτε έφτιαξαν καινούρια. Σήμερα ο αριθμός των μόνιμων κατοίκων του χωριού έχει μειωθεί συντριπτικά.

Πολιτισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λαϊκή παράδοση, τα ηπειρώτικα πολυφωνικά τραγούδια[3] και η εντυπωσιακή παραδοσιακή γυναικεία στολή είναι τα κύρια αναγνωριστικά χαρακτηριστικά του πολιτισμού του χωριού και γενικά όλης της Δρόπολης. Πριν την παραχώρηση της Βόρειας ηπείρου στην Αλβανία, η Δρόπολη ήταν γνωστή για τους πολλούς δασκάλους και για την καθαρότητα της ελληνικής γλώσσας. Παρότι εμφανίζεται σε γεωγραφικό άκρο του Ελληνισμού και σχεδόν ποτέ στην ελληνική επικράτεια η δροπολίτικη διάλεκτος θεωρήθηκε από τις πλέον απαλλαγμένες από τοπικούς ιδιωματισμούς κυρίως γραπτή. Η προφορική διάλεκτος περιέχει παχιά σύμφωνα και είναι λίγο τραγουδιστή.


Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Καλλιβρετάκης, Λεωνίδας (1995). «Η ελληνική κοινότητα της Αλβανίας από τη σκοπιά της ιστορικής γεωγραφίας και δημογραφίας». Ο Ελληνισμός της Αλβανίας. Αθήνα: Σιδέρης. σελ. 58. 
  2. «Διάφορα Ιστορικά Αρχεία». sotira.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2017. 
  3. «Τα πολυφωνικά τραγούδια της Άνω Δερόπολης». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2017.