Συζήτηση:Συνταγματική ιστορία της Ελλάδας

Πολύ καλό λήμμα. Ορισμένες παρατηρήσεις :

Α) Διαφωνώ με τον ορισμό ότι «Η Συνταγματική ιστορία είναι κλάδος του συνταγματικού δικαίου». Πρώτον, το συνταγματικό δίκαιο δεν νομίζω να έχει επί μέρους υποδιαιρέσεις. Δεύτερον και σπουδαιότερον, το Δίκαιο αναφέρεται στο παρόν και στο μέλλον ενώ η Ιστορία στο παρελθόν, η δε σχέση της με το Δίκαιο, αν και στενή είναι μόνο υποβοηθητική. Θεωρητικά μιλώντας, θα μπορούσε κάποιος να είναι πολύ καλός συνταγματολόγος αγνοώντας την συνταγματική ιστορία. Οι συνταγματολόγοι βέβαια, ελάχιστοι και καθηγητές πανεπιστημίου όλοι, γνωρίζουν πολύ καλά την συνταγματική ιστορία. Γνωρίζουν όμως όλοι οι ποινικολόγοι σε ανάλογη έκταση την ιστορία του κλάδου τους, περί Μπεκκαρία δηλαδή και Μπλάκστοουν κτλ. ; Είναι η ιστορία της Ιατρικής κλάδος της Ιατρικής ;

Θεωρώ ότι σωστό είναι το αναφερόμενο πιο κάτω, ότι η Συνταγματική ιστορία είναι κλάδος της πολιτικής ιστορίας (και της καθόλου ιστορίας βέβαια).

Β) Τα περί Magna Carta παρατίθενται ως γνωστά τοις πάσι. Χρειάζεται κάτι παραπάνω εντός κειμένου. Δεν νομίζω ότι ανάλογης σπουδαιότητας είναι το Σύνταγμα της Βαϊμάρης ενώ παραλείπονται βασικά συνταγματικά κείμενα της παγκόσμιας ιστορίας (ενδεικτικά και μόνο, το Bill of Rights και άλλα αγγλικά κείμενα, το αμερικανικό Σύνταγμα και η Γαλλική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη).

Γ) Όπως σωστά χαρακτηρίζεται το Σύνταγμα του 1911 ως «Σύνταγμα του 1864/1911», έτσι και το Σύνταγμα του 1952 πρέπει να χαρακτηριστεί σε κάποιο σημείο ως «Σύνταγμα του 1864/1911/1952».

Δ) «Ο τότε συνταγματικός νομοθέτης προέκρινε ότι το ανώτατο πολιτειακό όργανο, δηλαδή ο πρόεδρος της δημοκρατίας …» (και επαναλαμβάνεται πιο κάτω). Διαφωνώ πλήρως. Ανώτατο όργανο το πολιτεύματος είναι το εκλογικό σώμα. Ο πρόεδρος της δημοκρατίας είναι ο ανώτατος άρχων.

Ε) Θα παρακαλούσα να αναδιατυπωθεί η περίοδος «Το επιχείρημα του νομοθέτη του 1986……..πηγή όλων των πολιτειακών εξουσιών».--Ignoto (συζήτηση) 22:17, 14 Οκτωβρίου 2013 (UTC)