Η Σιάκα είναι Δήμος στην Ιταλικής επαρχίαςΑγκριτζέντο της αυτόνομης ΠεριφέρειαςΣικελία στη νότια Ιταλία με θέα τη Μεσόγειο.
Η Σιάκα ιδρύθηκε τον 5ο αιώνα π.Χ. με το όνομα "Θέρμαι" σαν Λουτρό για τους κατοίκους του Σελινούντα, χρησιμοποίησε τις θερμές πηγές από Θείο στο γειτονικό όρος Σαν Καλόγκερο. Δεν γνωρίζουμε την ύπαρξη ανθρώπινου οικισμού κοντά στα λουτρά μέχρι την εποχή που ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος καταγράφει μία αποικία νότια της πόλης. Ο Στράβων αναφέρει επίσης για τα λουτρά, τα σχετίζει με ένα δρομολόγιο με το όνομα "Άκουα Λαμπρόντες".[3][4][5]
Το όνομα της πόλης σύμφωνα με τη Λατινική και την Αραβική γλώσσα έχει σχέση με τα λουτρά. Ο Ρογήρος Α΄ της Σικελίας οικοδόμησε τα τείχη της πόλης, τον προμαχώνα και το παλιό κάστρο. Η Σιάκα έμεινε πιστή σαν βασιλική πόλη στον βασιλιά Μανφρέδο όταν δέχτηκε επίθεση από τους Ανδεγαυούς (1268), την επόμενη χρονιά την πολιόρκησε και την υπέταξε ο Κάρολος ο Ανδεγαυός. Στους πολέμους που ξέσπασαν ανάμεσα στους Ανδεγαυούς και την Αραγωνία πολιορκήθηκε αμέτρητες φορές, την ηγεμονία της ανέλαβε η οικογένεια Περάλτα, απέκτησε από τον βασιλιά της Σικελίας το δικαίωμα να κόβει νομίσματα. Τους αιώνες που ακολούθησαν έγινε κέντρο σκληρών συγκρούσεων ανάμεσα σε οικογένειες βαρόνων όπως οι Αραγωνέζοι Λούνα και οι Νορμανδοί Περόλλο, ο πληθυσμός της πόλης μειώθηκε στο μισό. Αργότερα έγινε η έδρα αντί-Ισπανικής εξέγερσης. Όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος η Βασιλική Πολεμική Αεροπορία χρησιμοποίησε τη Σιάκα σα βάση.