Πύλη:Κύρια/Επιλεγμένο λήμμα/Οκταβιανός Αύγουστος

Ο Αύγουστος (23 Σεπτεμβρίου 63 π.Χ. - 19 Αυγούστου 14 μ.Χ., λατινικά:IMPERATOR CÆSAR DIVI FILIVS AVGVSTVS), γεννημένος ως Γάιος Οκτάβιος Θουρίνος και γνωστός ως Γάιος Ιούλιος Καίσαρ Οκταβιανός (Λατινικά: GAIVS IVLIVS CÆSAR OCTAVIANVS) μετά από υιοθεσία του, ήταν ο πρώτος Αυτοκράτορας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο οποίος κυβέρνησε από το 27 π.Χ. μέχρι τον θάνατό του το 14 μ.Χ. Ο νεαρός Οκτάβιος υιοθετήθηκε από τον θείο του, τον μεγάλο πολιτικό και στρατιωτικό Ιούλιο Καίσαρα και αναγνωρίστηκε κληρονόμος του μετά τη δολοφονία του τελευταίου το 44 π.Χ. Τον επόμενο χρόνο ο Οκταβιανός ένωσε τις δυνάμεις του με τον Μάρκο Αντώνιο και τον Μάρκο Αιμίλιο Λέπιδο σε μια στρατιωτική δικτατορία, γνωστή ως Δεύτερη Τριανδρία. Ως μέλος της, ο Οκταβιανός κυβέρνησε τη Ρώμη και τις περισσότερες από τις επαρχίες της, διεκδικώντας την εξουσία των υπάτων, θέση στην οποία επανεκλεγόταν συνεχώς. Η Τριανδρία τελικά διαλύθηκε εξαιτίας της ακόρεστης φιλοδοξίας των μελών της: ο Λέπιδος οδηγήθηκε στην εξορία, ενώ ο Αντώνιος αυτοκτόνησε μετά την ήττα του στη ναυμαχία του Ακτίου από τα στρατεύματα του Οκταβιανού το 31 π.Χ.

Μετά τη διάλυση της Δεύτερης Τριανδρίας, ο Οκταβιανός αναβίωσε φαινομενικά τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία, παραδίδοντας και πάλι την εκτελεστική εξουσία στη Σύγκλητο, ωστόσο στην πράξη διατήρησε το στάτους του απόλυτου μονάρχη. Πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να οριστικοποιηθεί το θεσμικό πλαίσιο διαμέσου του οποίου ένα πρώην δημοκρατικό κράτος μετατράπηκε σε μοναρχία, αποτέλεσμα του οποίο ήταν ο γίγαντας που αποκαλούμε Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Η ιδιότητα του Αυτοκράτορα δεν ήταν ποτέ ένα δημόσιο αξίωμα, όπως ήταν η θέση του δικτάτορα που ο Καίσαρ και ο Σύλλας είχαν κρατήσει στο παρελθόν. Μάλιστα, ο Οκταβιανός αρνήθηκε όταν ο ρωμαϊκός λαός τον προέτρεψε να γίνει δικτάτορας. Δια νόμου, ο Οκταβιανός απέκτησε ένα σύνολο από εξουσίες που του προσέφερε δια βίου η Σύγκλητος, όπως του δημάρχου και του τιμητή. Ήταν επίσης ύπατος μέχρι το 23 π.Χ.. Την ισχύ του υποστήριξαν η οικονομική ενίσχυση που προήλθε από τους πολέμους και τις κατακτήσεις, η οικοδόμηση σχέσεων πατρωνίας σε όλα τα μήκη της αυτοκρατορίας, η πίστη στο πρόσωπό του από τον στρατό και τους βετεράνους, οι αρμοδιότητες των πολλών αξιωμάτων που του προσέφερε η Σύγκλητος και ο σεβασμός του απλού λαού. Ο κραταιός έλεγχος που ο Αύγουστος ασκούσε στην πλειοψηφία των ρωμαϊκών λεγεώνων αποτελούσε ένα μέσο επιβολής απέναντι στη Σύγκλητο που του επέτρεπε να κατευθύνει τις αποφάσεις της. (Διαβάστε το υπόλοιπο λήμμα...)