Μάρκος Αιμίλιος Λέπιδος
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Μάρκος Αιμίλιος Λέπιδος | |
|---|---|
 Αργυρό δηνάριο 42 π.Χ. Εμπρός όψη: LEPIDUS PONT. MAX. - III V[ΙR] RPC (Πίσω όψη: Οκταβιανός CAESAR IMP. - III VIR RPC). 17 χλστ., 3,75 γραμ. | |
| Ύπατος της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας με τον Ιούλιο Καίσαρα | |
| Περίοδος 1 Ιανουαρίου 46 π.Χ. – 31 Δεκεμβρίου 46 π.Χ. | |
| Διάδοχος | Ιούλιος Καίσαρ |
| Ύπατος της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας | |
| Περίοδος 1 Ιανουαρίου 42 π.Χ. – 31 Δεκεμβρίου 42 π.Χ. | |
| Pontifex Maximus | |
| Περίοδος 44 π.Χ. – 13 π.Χ. | |
| Προκάτοχος | Ιούλιος Καίσαρ |
| Διάδοχος | Οκταβιανός Αύγουστος |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 90 π.Χ., Ρώμη, Ρωμαϊκή Δημοκρατία |
| Θάνατος | 13 π.Χ. (77 ετών) |
| Υπηκοότητα | Αρχαία Ρώμη |
| Σύζυγος | Ιουνία Σεκούνδα |
| Παιδιά | Λέπιδος ο Νεότερος |
| Επάγγελμα | Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός |
| Θρήσκευμα | Ρωμαϊκή θρησκεία |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μάρκος Αιμίλιος Λέπιδος (Marcus Aemilius Lepidus, 90 π.Χ. – 13 π.Χ.) ήταν Ρωμαίος πατρίκιος, μέλος τριανδρίας με τον Οκταβιανό και τον Μάρκο Αντώνιο, και ο τελευταίος Pontifex Maximus της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πατέρας του, Μάρκος Αιμίλιος Λέπιδος, είχε εμπλακεί σε μια απόπειρα στάσης κατά της Δημοκρατίας, κάτι που του στέρησε τη ζωή. Ο ίδιος ήταν θερμός υποστηρικτής του Ιουλίου Καίσαρα.
Ξεκίνησε την καριέρα του στην πολιτική («cursus honorum») όταν, από το αξίωμα του πραίτορα το 49 π.Χ., τέθηκε επίτροπος της πόλης από τον Καίσαρα, ο οποίος απουσίαζε στην Ισπανία μαχόμενος τον Πομπήιο το Μεγα. Ως ανταμοιβή εξελέγη ύπατος το 46 π.Χ. μετά την ήττα των οπαδών του Πομπήιου στην Ανατολή. Όταν ο Καίσαρας ονομάστηκε Δικτάτωρ δια Βίου από τη Σύγκλητο, επέλεξε το Λέπιδο για να γίνει ο Magister Equitum στο πλευρό του. Η σύντομη συνεργασία τους είχε απρόσμενο τέλος, όταν ο Καίσαρ δολοφονήθηκε στις 15 Μαρτίου 44 π.Χ. Ένας από τους πρωτεργάτες της συνωμοσίας, ο Γάιος Κάσσιος Λογγίνος, είχε προτείνει να θανατωθούν επίσης ο Λέπιδος και ο Αντώνιος. Ωστόσο, ο Μάρκος Ιούνιος Βρούτος καταψήφισε την πρόταση, υποστηρίζοντας πως επρόκειτο για εκτέλεση κι όχι για πραξικόπημα.
Μετά τη δολοφονία του Καίσαρα, ο Λέπιδος, παρά τις διαβεβαιώσεις που παρείχε στη Σύγκλητο για την καλή του πίστη, συμμάχησε με τον Αντώνιο για να καταλάβει την εξουσία. Εντούτοις, στο προσκήνιο υπήρχε κι ένας επίσημος κληρονόμος του Καίσαρα, ο Οκταβιανός. Οι τρεις τους συναντήθηκαν σε ένα νησί σε ένα ποτάμι κοντά στη Μουτίνα (σύγχρονη Μοντένα), με τα στρατεύματά τους στις δύο όχθες, κι εκεί συμφώνησαν να δημιουργήσουν τη Δεύτερη Τριανδρία, την οποία επικύρωσε το 43 π.Χ. ένας νόμος υπό το όνομα Lex Titia. Συνεπώς, αντίθετα με την Πρώτη Τριανδρία του Καίσαρα, του Κράσσου και του Πομπήιου, αυτή η Τριανδρία ήταν επίσημη. Ως αποτέλεσμα, έβγαλε εκτός παιχνιδιού τους υπάτους και τη Σύγκλητο, σημαίνοντας το τέλος της δημοκρατίας. Η επίσημη διάρκεια της συμμαχίας αυτής ήταν πέντε χρόνια και κατόπιν ανανεώθηκε για άλλα τόσα το 38 π.Χ. με τη Συνθήκη του Ταρέντουμ.
Μετά τη λήξη των εμφυλίων πολέμων στην Ανατολή και την ήττα των δολοφόνων του Καίσαρα στη Μάχη των Φιλίππων, περίοδος κατά την οποία ο παρέμεινε στη Ρώμη, ο Λέπιδος ανέλαβε τη διοίκηση των δυτικών επαρχιών της Ισπανίας και Αφρικής. Για λίγο κατάφερε να αποστασιοποιηθεί από τις συχνές διαμάχες ανάμεσα στους δύο συνεργάτες του. Ωστόσο, το 36 π.Χ., ένας κακός πολιτικός ελιγμός έδωσε στον Οκταβιανό την αφορμή που χρειαζόταν: ο Λέπιδος κατηγορήθηκε πως σφετεριζόταν τη διακυβέρνηση της Σικελίας προετοιμάζοντας κίνημα. Ως αποτέλεσμα εξορίστηκε στους Κίρκους. Έχασε όλα του τα αξιώματα πέραν από αυτό του Αρχιερέα της Ρώμης, του Pontifex Maximus. Απεβίωσε ειρηνικά το 13 π.Χ.
Καταγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Λέπιδος ήταν γιος του Μάρκου Αιμίλιου Λέπιδου και της Αππουλείας, κόρης του Λεύκιου Αππούλειου Σατουρνίνου. Αδελφός του ήταν ο Λεύκιος Αιμίλιος Λέπιδος Παύλος, ο οποίος είχε διατελέσει ύπατος και εναντιώθηκε στον αδελφό του με κίνδυνο της ζωής του. Κατάφερε να δραπετεύσει και κατέφυγε στο στρατόπεδο του Βρούτου. Αργότερα τον συγχώρησε ο Αύγουστος.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συζυγός του ήταν η Ιουνία Σεκούνδα, αδελφή του Ιούνιου Βρούτου και αδελφή της Ιουνίας Τέρτιας συζύγου του Λογγίνου. Ο Λέπιδος, μετά τη μάχη των Φιλίππων, προστάτευσε τις γυναίκες αυτές του Ιούνιου γένους, εφόσον τους ένωνε συγγένεια.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Tom Holland, Rubicon.The Triumph and Tragedy of the Roman Republic, Abacus, 2004, ISBN 0-349-11563-X
|