Ποικιλασσός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 35°14′25.1″N 23°52′59.9″E / 35.240306°N 23.883306°E / 35.240306; 23.883306

Ποικιλασσός
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Ποικιλασσός
35°14′25″N 23°53′0″E
ΧώραΕλλάδα
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Καντάνου - Σελίνου
Γεωγραφική υπαγωγήΚρήτη

Η Ποικιλασσός ή Ποικιλάσιο ήταν πόλισμα με λιγοστή καλλιεργητική έκταση της αρχαϊκής, κλασικής και ελληνιστικής περιόδου στη νότια ακτή της δυτικής Κρήτης, στον μυχό του φαραγγιού της Τρυπητής, μεταξύ της Σούγιας και της Αγίας Ρουμέλης. Είναι προσεγγίσιμη από τη θάλασσα, καθώς τα Λευκά Όρη αποκόπτουν την επικοινωνία της με την ενδοχώρα. Αναφέρεται μόνο από τον Πτολεμαίο (3.15.3), που την τοποθετεί λανθασμένα ανατολικά της Τάρρας και από τον Σταδιασμό, παρ. 329[1], ως πολίχνη με αγκυροβόλιο και νερό. Η έλλειψη νομισματικής μαρτυρίας υποδεικνύει ότι δεν ήταν ανεξάρτητη πόλη[2]. Λίγα ερείπια κατοικιών επιβιώνουν σήμερα σε απόσταση περίπου 1,6 χλμ από τη θάλασσα και δεν υπάρχει ασφαλές αγκυροβόλιο, αλλά δεδομένου ότι η στάθμη της θάλασσας ήταν περίπου 6 μ υψηλότερη στην αρχαιότητα, είναι πολύ πιθανό ότι υπήρχε ασφαλές αγκυροβόλιο στο στόμιο του ποταμού.

Στην πόλη ανακαλύφθηκαν επιγραφές που μαρτυρούν την ύπαρξη ναού αφιερωμένου στον Σέραπι[3]. Ανακαλύφθηκαν επίσης λαξευμένοι τάφοι στα βράχια. Στον Κώδικα 918 της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης αναφέρεται ως Pecilasio overo Pescalio.

Τον 3ο αιώνα π.Χ. αποτέλεσε μέλος του κοινού των Ορείων, μιας ομοσπονδίας ορεινών πόλεων, που τα μέλη της απολάμβαναν ανεξαρτησία αλλά είχαν κοινή εσωτερική και εξωτερική πολιτική[4]. Την ομοσπονδία αυτή αποτελούσαν οι πόλεις Λισός, Συία, Ποικιλασσός, Τάρρα, Υρτακίνα και Έλυρος[5].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «ANONYMOUS STADIASMUS OF THE GREAT SEA». ToposText. 
  2. (Αγγλικά) Spratt, T.A.B. (1865). Travels and Researches in Crete II 244-46. Λονδίνο: John van Voorst, Paternoster Bow. σελ. 244-246. 
  3. Δήμος Πελεκάνου [1][νεκρός σύνδεσμος]
  4. Υπουργείο Πολιτισμού [2] Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine.
  5. Αρχαία Λισός[3]