Οίνωτρες
Οι Οίνωτρες ("φυλή στην οποία ηγήθηκε ο Οίνωτρος" ή "λαός από την γη του κρασιού, την Οινωτρία") ήταν ο αρχαιότερος Ιταλικός λαός που κατοίκησε στην Νότια Ιταλία, επεκτεινόταν από την Ποσειδωνία μέχρι την νότια Καλαβρία. Από τον 6ο αιώνα π.Χ. εξαφανίστηκαν και ενσωματώθηκαν με τις υπόλοιπες Ιταλικές φυλές. Ο Παυσανίας, ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς και ο Ευσέβιος της Καισαρείας αναφέρουν ότι την Οινωτρία ίδρυσε ο Οίνωτρος ένας από τους 50 γιους του γενάρχη των Πελασγών Λυκάωνα, μετανάστευσε στην Ιταλία από την Αρκαδία.[1][2][3] Ο Αντωνίνος Λιβεράλις και ο Ελλάνικος ο Λέσβιος γράφουν επίσης ότι η άφιξη των Οίνωτρων στην περιοχή πυροδότησε την μετέπειτα άφιξη των Έλυμων από την Τροία στην δυτική Σικελία.[4] Οι πρώτοι Έλληνες εγκαταστάθηκαν σε αποικίες όπως το Μεταπόντιο από εκεί εξαπλώθηκαν στην "Οινωτρία γη", την μετέπειτα Καλαβρία. Οι Έλληνες που έφτασαν στην περιοχή σε ιστορικές περιόδους άρχισαν να τους λεηλατούν και τελικά κατέκτησαν την γη τους. Από τον 5ο αιώνα π.Χ. εξαφανίστηκαν υπό την πίεση που τους ασκούσαν οι Λουκανοί, ένας λαός Όσκικης καταγωγής. Ο Βιργίλιος τους καταγράφει σαν τους αρχαιότερους μετανάστες στην Εσπερία, τους απογόνους των Πελασγών που ήρθαν στην Ιταλία.[5] Μια άλλη πιθανή εξήγηση για το όνομα των Οίνωτρων είναι ότι προέρχεται από την λέξη "Οίνος" ή "κρασί" επειδή η περιοχή από την οποία ήρθαν στην Ελλάδα ήταν γεμάτη με αμπελώνες, σταδιακά επεκτάθηκε το όνομα της σε ολόκληρη την νότια Ιταλία.[6] Ο Ησύχιος ο Αλεξανδρεύς καταγράφει την λέξη "Οίνωτρον" σαν ένα είδος αμπελώνα.[7] Σύμφωνα με την παραδοσιακή άποψη οι Οίνωτρες αποτελούσαν το νότιο τμήμα του πιο πανάρχαιου προ-Λατινικού λαού που κατοικούσε στις ακτές της Τυρρηνικής θάλασσας από την Λιγυρία μέχρι την Σικελία.[8]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ https://www.theoi.com/Text/Pausanias8A.html
- ↑ https://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Dionysius_of_Halicarnassus/1B*.html
- ↑ https://topostext.org/work/531#102
- ↑ https://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Dionysius_of_Halicarnassus/1B*.html
- ↑ Virgil (2006). The Aeneid. New York: Penguin Classics. σ. 65
- ↑ McGee, Harold. On Food and Cooking: The Science and Lore of the Kitchen. Simon and Schuster, σ. 716
- ↑ https://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0057%3Aentry%3Doi%29%2Fnwtron
- ↑ Sciarretta, Antonio (2010). Toponomastica d'Italia. Nomi di luoghi, storie di popoli antichi. Milano: Mursia. σσ. 174–194
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- McGee, Harold. On Food and Cooking: The Science and Lore of the Kitchen. Simon and Schuster, 2004.
- Sciarretta, Antonio (2010). Toponomastica d'Italia. Nomi di luoghi, storie di popoli antichi. Milano: Mursia.