Ξιφασκία στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1896
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ξιφασκία στους Αγώνες της 1ης Ολυμπιάδας | |
|---|---|
 | |
| Τόπος | Ζάππειον Μέγαρο |
| Ημερομηνίες | 7-9 Απριλίου 1896 |
| Αρ. αγωνισμάτων | 3 |
| Συμμετοχές | 15 από 4 χώρες |
Στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 διεξήχθησαν τρία αγωνίσματα ξιφασκίας ανδρών. Διοργανώθηκαν από την υπo-επιτροπή Ξιφασκίας στο Ζάππειο Μέγαρο, στις 7 και 9 Απριλίου.
Το αγώνισμα του ξίφους μονομαχίας (επέ) ματαιώθηκε. Συνολικά, 15 αθλητές από τέσσερις χώρες έλαβαν μέρος, από τους οποίους οι οκτώ κέρδισαν μετάλλιο. Η νίκη κρινόταν στις τρεις επαφές.
Πρόγραμμα αγωνισμάτων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Τ | Τελικοί |
| Ημερομηνία → Αγώνισμα ↓ |
Δε 6/4 |
Τρ 7/4 |
Τε 8/4 |
Πε 9/4 |
Πα 10/4 |
Σα 11/4 |
Κυ 12/4 |
Δε 13/4 |
Τρ 14/4 |
Τε 15/4 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Ατομικό ξίφους ασκήσεως | Τ | |||||||||
| Ξίφος ασκήσεως διδασκάλων | Τ | |||||||||
| Ατομικό σπάθης | Τ |
Συμμετέχουσες χώρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι τέσσερις χώρες που συμμετείχαν είναι οι εξής (σε παρένθεση ο αριθμός των αθλητών):
Αποτελέσματα ανά αγώνισμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα παρακάτω μετάλλια απονεμήθηκαν αργότερα στους αθλητές από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή. Την εποχή των Αγώνων, οι νικητές έπαιρναν ασημένιο μετάλλιο, οι δεύτεροι χάλκινο, ενώ οι τρίτοι τίποτα.
Ατομικό ξίφους ασκήσεως[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Κατάταξη | Ξιφομάχος | Χώρα |
|---|---|---|
| 1 | Εζέν-Ανρί Γκραβελότ |  Γαλλία
|
| 2 | Ανρί Καγιό | Γαλλία
|
| 3 | Περικλής Πιερράκος-Μαυρομιχάλης | .svg){kind=small} Ελλάδα
|
| 4 | Αθανάσιος Βούρος | Ελλάδα
|
| 5-6 | Ιωάννης Πούλος | Ελλάδα
|
| Κωνσταντίνος Κομνηνός-Μηλιώτης | Ελλάδα
| |
| 7-8 | Γεώργιος Μπαλακάκης | Ελλάδα
|
| Ανρί Ντελαμπόρντ | Γαλλία
|
Ημερομηνία: 7 Απριλίου 1896
Ο προκριματικός γύρος αποτελούταν από δύο ομίλους. Στον πρώτο όμιλο βρέθηκαν δύο Έλληνες (Περικλής Πιερράκος-Μαυρομιχάλης και Ιωάννης Πούλος) και δύο Γάλλοι (Ανρί Καγιό και Ανρί Ντελαμπόρντ). Στον δεύτερο όμιλο αγωνίστηκαν τρεις Έλληνες (Αθανάσιος Βούρος, Κωνσταντίνος Κομνηνός-Μηλιώτης και Γεώργιος Μπαλακάκης) και ένας Γάλλος (Εζέν-Ανρί Γκραβελότ).
Οι δύο αθλητές που πήραν την πρώτη θέση στον όμιλό τους (Καγιό και Γκραβελότ), προκρίθηκαν στον τελικό όπου αγωνίστηκαν για το χρυσό μετάλλιο. Εκεί, ο Γκραβελότ κέρδισε οριακά με 3-2 επαφές.
Το χάλκινο μετάλλιο δόθηκε στον Περικλή Πιερράκο-Μαυρομιχάλη, ο οποίος είχε τον καλύτερο συντελεστή νικών-ηττών (2-1) από τους υπόλοιπους αθλητές. Αν και ο Βούρος είχε την ίδια απόδοση (2-1) με τον Πιερράκο-Μαυρομιχάλη, δεν πήρε την τρίτη θέση καθώς η νίκη του επί του Κομνηνού-Μηλιώτη προήλθε άνευ αγώνα.
Ξίφος ασκήσεως διδασκάλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Κατάταξη | Ξιφομάχος | Χώρα |
|---|---|---|
| 1 | Λεωνίδας Πύργος | Ελλάδα
|
| 2 | Ζαν Περονέ | Γαλλία
|
Ημερομηνία: 7 Απριλίου 1896
Ήταν το μοναδικό αγώνισμα που απευθυνόταν σε επαγγελματίες αθλητές και διοργανώθηκε αμέσως μετά από αυτό των ερασιτεχνών. Αποτελούταν από έναν μόνο αγώνα ανάμεσα στον Έλληνα Λεωνίδα Πύργο και τον Γάλλο Ζαν Περονέ. Νικητής αναδείχθηκε ο Πύργος με 3-1 (η νίκη κρινόταν στις τρεις επαφές) και έγινε έτσι ο πρώτος χρονολογικά έλληνας χρυσός ολυμπιονίκης στην ιστορία των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων.
Ατομικό σπάθης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Κατάταξη | Ξιφομάχος | Χώρα | ΕΥ | ΕΚ | Ν | Η |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Ιωάννης Γεωργιάδης | Ελλάδα
|
12 | 5 | 4 | 0 |
| 2 | Τηλέμαχος Καράκαλος | Ελλάδα
|
10 | 5 | 3 | 1 |
| 3 | Χόλγκερ Νίλσεν |  Δανία
|
10 | 9 | 2 | 2 |
| 4 | Άντολφ Σμαλ |  Αυστρία
|
7 | 11 | 1 | 3 |
| 5 | Γεώργιος Ιατρίδης | Ελλάδα
|
3 | 12 | 0 | 4 |
Ημερομηνία: 9 Απριλίου 1896
Συνολικά διεξήχθησαν δέκα αγώνες, όπου κάθε ξιφομάχος αντιμετώπισε όλους τους υπόλοιπους. Ο Ιωάννης Γεωργιάδης ήταν ανίκητος και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο. Ο Τηλέμαχος Καράκαλος έχασε μόνο από τον νικητή και πήρε το ασημένιο, ενώ ο Χόλγκερ Νίλσεν έχασε μόνο από τους πρώτους δύο έλληνες ολυμπιονίκες και κατέκτησε το χάλκινο. Αντίθετα, ο Άντολφ Σμαλ κατάφερε να κερδίσει μόνο τον Γεώργιο Ιατρίδη, ο οποίος έχασε και στους τέσσερις αγώνες που έδωσε.
Πίνακας μεταλλίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Θέση | Χώρα | Χρυσά | Αργυρά | Χάλκινα | Σύνολο |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 |  Ελλάδα | 2 | 1 | 1 | 4 |
| 2 |  Γαλλία | 1 | 2 | 0 | 3 |
| 3 |  Δανία | 0 | 0 | 1 | 1 |
| Σύνολο (3 χώρες) | 3 | 3 | 2 | 8 | |
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Επίσημο Χρονικό των Αγώνων (Τόμος Α'): Σπυρίδων Λάμπρος· Νικόλαος Πολίτης, επιμ. (1896). Die Olympischen Spiele 776 - 1896 (Τόμος Α') (PDF). Αθήνα, Λειψία, Λονδίνο: Καρλ Μπεκ, F. Volckmar, H. Grevel and co. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2012.
- Επίσημο Χρονικό των Αγώνων (Τόμος Β'): Πιερ ντε Κουμπερτέν· Τιμολέων Φιλήμων· Νικόλαος Πολίτης· Χαράλαμπος Άννινος, επιμ. (1897). The Olympic Games 776 - 1896 (PDF). Β'. Αθήνα, Λονδίνο: Καρλ Μπεκ, H. Grevel and co. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2012.
- Εθνοσπόρ: 108 Χρόνια Ολυμπιακοί Αγώνες (1896-2004) (σελ. 13)
- Bill Mallon & Ture Widlund (1998). The 1896 Olympic Games. Results for All Competitors in All Events, with Commentary.
- Michael Llewellyn Smith (2004). Olympics in Athens 1896. The Invention of the Modern Olympic Games.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| |||||||||||||||||||||||||||||||
