Μιχαήλ Σεντιβόντζιους

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μιχαήλ Σεντιβόντζιους
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Michał Sędziwój (Πολωνικά)
Γέννηση2  Φεβρουαρίου 1566[1] ή 1560[2]
Łukowica
Θάνατος1636[3][4][5] ή 1640[2]
Kravaře[6]
ΨευδώνυμοAnonymus Sarmata[7]
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Πολωνίας
Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα
Πολωνικά
Γερμανικά[8]
ΣπουδέςΓιαγκιελόνιο Πανεπιστήμιο
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααλχημιστής
διπλωμάτης
χημικός
ιατρός
ΣυγγενείςJakob von Eichendorff (γαμπρός)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαγραμματέας του βασιλιά στο δικαστήριο της Πολωνίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μιχαήλ Σεντιβόντζιους (Michael Sendivogius προφέρεται: [/ˌsɛndɪˈvoʊdʒiəs/], πολωνικά: Michał Sędziwój) (2 Φεβρουαρίου 1566 - 1636) ήταν Πολωνός αλχημιστής, φιλόσοφος και ιατρός. Ως πρωτοπόρος της χημείας, ανέπτυξε τρόπους καθαρισμού και δημιουργίας διαφόρων οξέων, μετάλλων και άλλων χημικών ενώσεων. Ανακάλυψε ότι ο αέρας δεν είναι μια μεμονωμένη ουσία και περιέχει μια ουσία που δίνει ζωή - αργότερα ονομάστηκε οξυγόνο - 170 χρόνια πριν από την ανακάλυψη του στοιχείου από τον Καρλ Βίλχελμ Σέλε. Προσδιόρισε σωστά αυτό το «τρόφιμο της ζωής» με το αέριο (επίσης οξυγόνο) που εκπέμπεται από τη θέρμανση νιτρικού κάλιου.[9] Αυτή η ουσία, το «κεντρικό νιτρικό», είχε κεντρική θέση στο σχήμα του σύμπαντος του Σεντιβόντζιους.[10]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Alchemist Michal Sedziwoj
Αλχημιστής Σεντιβόντζιους, λάδι σε κανβά του Γιαν Ματέικο

Λίγα είναι γνωστά για την πρώιμη ζωή του: γεννήθηκε σε μια αριστοκρατική οικογένεια που ήταν μέρος της πατριάς της Οστόγια.[11] Ο πατέρας του τον έστειλε για να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο της Κρακοβίας, αλλά ο Σεντιβόντζιους επισκέφθηκε επίσης τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και πανεπιστήμια. Σπούδασε στη Βιέννη, στο Άλντορφ, στη Λειψία και στο Κέιμπριτζ. Οι γνωστοί του περιελάμβαναν τον Τζων Ντη και τον Έντουαρντ Κέλλυ. Χάρη σε αυτόν ο Βασιλιάς Στέφανος Μπάτορυ συμφώνησε να χρηματοδοτήσει τα πειράματά τους.[12] Στη δεκαετία του 1590 ήταν ενεργός στην Πράγα, στο περίφημη ανοιχτόμυαλη αυλή του Ροδόλφου Β΄.

Στην Πολωνία εμφανίστηκε στην αυλή του Βασιλιά Σιγισμούνδου Γ΄ της Πολωνίας γύρω στο 1600, και γρήγορα απέκτησε μεγάλη φήμη, καθώς ο Πολωνός βασιλιάς ήταν ο ίδιος ενθουσιώδης της αλχημείας και μάλιστα πραγματοποίησε πειράματα με τον Σεντιβόντζιους. Στο Κάστρο Βάβελ της Κρακοβίας, ο θάλαμος όπου πραγματοποιήθηκαν τα πειράματά του παραμένει άθικτος. Οι πιο συντηρητικοί Πολωνοί ευγενείς σύντομα τον αντιπάθησαν, επειδή ενθάρρυνε τον βασιλιά να δαπανήσει τεράστια χρηματικά ποσά για χημικό πειραματισμό. Οι πιο πρακτικές πτυχές του έργου του στην Πολωνία αφορούσαν το σχεδιασμό μεταλλευτικών και μεταλλουργικών χυτηρίων. Οι εκτεταμένες διεθνείς επαφές του οδήγησαν στην απασχόλησή του ως διπλωμάτη από περίπου το 1600.

Στα τελευταία του χρόνια, ο Μιχαήλ Σεντιβόντζιους πέρασε περισσότερο χρόνο στη Βοημία και στη Μοραβία (τώρα στην Τσεχία), όπου του είχε παραχωρηθεί γη από τον αυτοκράτορα των Αψβούργων. Κοντά στο τέλος της ζωής του, εγκαταστάθηκε στην Πράγα, στην αυλή του Ροδόλφου Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όπου κέρδισε ακόμη μεγαλύτερη φήμη ως σχεδιαστής μεταλλευτικών ορυχείων και χυτηρίων. Ωστόσο, ο Τριακονταετής Πόλεμος του 1618-48 είχε τελειώσει ουσιαστικά τη χρυσή εποχή της αλχημείας: οι πλούσιοι προστάτες τώρα ξόδεψαν τα χρήματά τους για τη χρηματοδότηση του πολέμου και όχι τη χημική κερδοσκοπία και πέθανε σε σχετική αφάνεια.

Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντάνιελ Στολτς φον Στόλτσενμπεργκ στο Viridarium Chymicum (1624) επαινεί τον Σεντιβόντζιους ως συγγραφέα δώδεκα βιβλίων.[13] Το πιο διάσημο από αυτά ήταν το «Νέο Χημικό Φως», που δημοσιεύθηκε το 1604. Εκτός από μια σχετικά σαφή έκθεση της θεωρίας του σχετικά με την ύπαρξη της «τροφής της ζωής» στον αέρα, τα βιβλία του περιέχουν διάφορες επιστημονικές, ψευδο-επιστημονικές και φιλοσοφικές θεωρίες, και μεταφράστηκαν επανειλημμένα και διαβάστηκαν ευρέως μεταξύ αξιωματούχων όπως ο Ισαάκ Νεύτων κατά τον 18ο αιώνα.

Ο Σεντιβόντζιους στη μυθοπλασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εικόνα από το βιβλίο Sędziwój του Γιούζεφ Μπόχνταν Ντζιεκόνσκι, έκδοση 1896

Η πρώτη εμφάνιση αυτού του χαρακτήρα στη μυθοπλασία ήταν στο βιβλίο Sędziwoj του 1845 του Γιούζεφ Μπόχνταν Ντζιεκόνσκι, συγγραφέα στην εποχή του ρομαντισμού στην Πολωνία. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 εμφανίστηκε σε πολλά βιβλία του Πολωνού συγγραφέα Άντζεϊ Πιλίπιουκ (Kuzynki 2003, Księżniczka 2004, Dziedziczki 2005). Ο Σεντιβόντζιους είναι επίσης ένας χαρακτήρας στο μυθιστόρημα του Γκούσταβ Μέιρινκ (μέρος του Goldmachergeschichten, August Scherl Verlag, Βερολίνο 1925 ), Γερμανού συγγραφέας από την Πράγα της Βοημίας, ο οποίος συχνά έγραφε για την αλχημεία και τους αλχημιστές.

Ο Πολωνός ρεαλιστής ζωγράφος του 19ου αιώνα, Γιαν Ματέικο απεικόνιζε τον Σεντιβόντζιους επιδεικνύοντας μεταμόρφωση ενός βασικού μετάλλου σε χρυσό ενώπιον του Βασιλιά Σιγισμούνδου Γ΄ της Πολωνίας.

Γραπτά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • De Lapide Philosophorum Tractatus duodecim e naturae fonte et manuali Experientia depromti, 1604.
    • Επίσης γνωστό ως Novum Lumen Chymicum (Νέο Χημικό Φως), οι πρώτες λατινικές εκδόσεις δημοσιεύθηκαν ταυτόχρονα στην Πράγα και στη Φρανκφούρτη.[13]
  • Dialogus Mercuriii, Alchemistae et Naturae, Κολωνία, 1607.
  • Tractatus de sulphure altero naturae Principio . Κολωνία, 1616.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 (Πολωνικά) Internetowy Polski Słownik Biograficzny. michal-sedziwoj-h-ostoja-alchemik-wiesz.
  2. 2,0 2,1 2,2 www.biografiasyvidas.com/biografia/s/sendivogius.htm.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119275155. Ανακτήθηκε στις 14  Οκτωβρίου 2015.
  4. Άαρον Σβαρτς: «Michael Sendivogius». (Αγγλικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Τσεχικά, Κροατικά, Τελούγκου) Open Library. OL4821213A.
  5. NUKAT. n95004355.
  6. psb.29006.1.
  7. Rafał T. Prinke: «The twelveth adept». Ανακτήθηκε στις 24  Ιουλίου 2020.
  8. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11924410n. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  9. "MICHAEL SENDIVOGIUS, ROSICRUCIAN, and FATHER OF STUDIES OF OXYGEN"
  10. Allen G. Debus, Chemistry and Medical Debate: Van Helmont to Boerhaave, Science History Publication, 2001, σελ. 13 n. 19.
  11. Miguel López-Pérez (ed.), Chymia: Science and Nature in Medieval and Early Modern Europe, Cambridge Scholars Publishing, 2010, σελ. 197.
  12. Praktyk i mistyk, Andrzej Datko, Wiedza i życie Αρχειοθετήθηκε 2020-07-24 στο Wayback Machine. (2012-06-12) (πολωνικά)
  13. 13,0 13,1 Πρίνκε, Ράφαου T. (1990). «Michael Sendivogius and Christian Rosenkruetz The Unexpected Possibilities». The Hermetic Journal: 72–98. http://www.levity.com/alchemy/sendi.html. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πρίνκε, Ράφαου T. “ Beyond Patronage: Michael Sendivogius and the Meanings of Success in Alchemy ”Στην Χημεία: Επιστήμη και Φύση στη Μεσαιωνική και Πρώιμη Σύγχρονη Ευρώπη, επιμέλεια των Μιγκέλ Λόπεζ Πέρεζ, Ντίντιερ Καν και Μαρ Ρέι Μπουένο. Νιουκάστλ Απόν Τάιν: Εκδόσεις Cambridge Scholars, 2010.
  • Πρίνκε, Ράφαου T. MICHAEL SENDIVOGIUS και CHRISTIAN ROSENKREUTZ Οι απροσδόκητες δυνατότητες, The Hermetic Journal (1990), 72-98.
  • Πρίνκε, Ράφαου T. “Nolite Me Inquirere (Nechtějte se po mně ptáti): Michael Sendivogius.” In Alchymie a Rudolf II: Hledání Tajemství Přírody ve Střední Evropě κατά 16. α 17. Století, επιμέλεια Ίβο Πουρς και Βλαντίμιρ Καρπένκο, 317–35. Πράγα: Artefactum, 2011.
  • Σεντιβόντζιους, Μιχαήλ. Οι αλχημικές επιστολές του Μιχαήλ Σεντιβόντζιους στην κοινωνία των Ροζικρουκίων . Holmes Pub Group Llc.(ISBN 1-55818-404-X)ISBN 1-55818-404-Χ
  • Σίντουο, Ζμπίγκνιεφ. Νερό που δεν υγραίνει τα χέρια. Η αλχημεία του Μιχαήλ Σεντιβόντζιους. Λονδίνο-Βαρσοβία, 1994.
    • Πολωνική έκδοση: Woda, która nie moczy rąk. Αλχημία Michała Sędziwoja. . Wydawnictwa Naukowo-Techniczne: Βαρσοβία, 1997.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]