Μεσονύκτιον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Μεσονύκτιον είναι μία από τις Κανονικές Ώρες που συνθέτουν τον κύκλο της καθημερινής λατρείας στην Ανατολική Ορθόδοξο Εκκλησία. Το Μεσονύκτιον προήλθε από μια καθαρά μοναστική τελετουργία, εμπνευσμένη από τους Ψαλμούς 118: 62 και το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον 25:1-13.

Αρχικά, οι μοναχοί θα ανέβαιναν στη μέση της νύχτας για να δοξάσουν τον Θεό. Ο Άγιος Συμεών απήγγειλε τον Ψαλμό 118, ένα σημαντικό συστατικό του Μεσονυκτίου, πριν από τον όρθρο. Σήμερα, στα περισσότερα μέρη όπου τηρείται ο Ημερήσιος Κύκλος, το Μεσονύκτιον συνδυάζεται με τον όρθρο την Πρώτη Ώρα.

Το γενικό κλίμα του Μεσονυκτίου είναι ένας λόγος πένθους, μετριοπαθής από μια στάση ελπιδοφόρας προσδοκίας.

Στη ρωσική παράδοση το Μεσονύκτιο αρχίζει με την ανάγνωση των Κοινών Πρωινών Προσευχών. Στο τέλος, όπως και στο τέλος του Μέγα Απόδειπνου, σε πολλά μέρη οι πιστοί πηγαίνουν να προσκυνήσουν τις εικόνες και τα λείψανα των αγίων του ναού.