Μεγάλο φλαμίνγκο
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Μεγάλο Φλαμίνγκο | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||
|
Το μεγάλο φλαμίνγκο ή κοινώς κοινό φοινικόπτερο ή φοινικόπτερος ρόδινος είναι ένα μεγάλο είδος φλαμίνγκο που απαντά και στον ελλαδικό χώρο. Ζει στους υγρότοπους των παράκτιων χωρών της Μεσογείου, την Αφρική, την Ινδική υποήπειρο και τη Μέση Ανατολή. Η επιστημονική του ονομασία είναι Phoenicopterus roseus και δεν περιλαμβάνει υποείδη.
- Στην Ελλάδα είναι επιδημητικό, πιο πολυάριθμο όμως τον χειμώνα-κατά καιρούς προσπάθησε να φωλιάσει κιόλας, χωρίς όμως επιτυχία[1].
Μορφολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μεγάλο φλαμίνγκο έχει 120-145 εκ. μήκος, 187 εκ. ύψος, άνοιγμα φτερών 140-170 εκ. και βάρος 3-4 κιλά το αρσενικό και 2-3,3 κιλά το θηλυκό. Έχει λεπτό σώμα και μακρόστενα πόδια και λαιμό. Το φτέρωμα στα ενήλικα άτομα είναι λευκό, όμως πολλές φορές γίνεται ρόδινο, λόγω της χρωστικής ουσίας που παίρνει από την τροφή του. Οι φτερούγες του είναι ανοιχτές ή σκούρες κόκκινες με μαύρες άκρες ερετικών. Το ράμφος του είναι ρόδινο κι αυτό με μαύρο χρώμα στην άκρη. Τα νεαρά άτομα είναι σκούρα γκριζοκάστανα με λευκό ουροπύγιο και σχεδόν μαύρα πόδια.
Προσδόκιμο ζωής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μεγάλο φλαμίνγκο μπορεί να ζήσει έως και 33 χρόνια στη φύση, ενώ 40 σε αιχμαλωσία.
Βιολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μεγάλο φλαμίνγκο ζει σε ρηχούς παράκτιους υγρότοπους, όπως παράκτιες λιμνοθάλασσες, πλημμυρισμένες περιοχές, αλμυρές και γλυκές λίμνες, αλυκές ή εκβολές ποταμών, σε λίγες αλλά μεγάλες αποικίες. Τρέφεται με μικρά θαλάσσια ασπόνδυλα, όπως γαρίδες και μαλάκια (Artemia salina).
Γίνεται σεξουαλικά ώριμο σε ηλικία 2-3 ετών. Είναι μονογαμικό είδος που φωλιάζει σε αποικίες. Το θηλυκό γεννά 1-2 αυγά τα οποία επωάζει για 28-29 ημέρες. Τα μικρά φεύγουν από τη φωλιά 70-75 ημέρες μετά από την εκόλαψή τους[2].
Κατάσταση πληθυσμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σε διεθνές επίπεδο, το μεγάλο φλαμίνγκο δεν απειλείται προς το παρόν. Η αυστηρή προστασία του στις περιοχές της Μεσογείου έχει οδηγήσει σε σημαντική αύξηση του πληθυσμού του και στη δημιουργία αποικιών. Παρά τις απόπειρες, δεν υπάρχει ακόμα σταθερή αποικία σε Ελλάδα και Κύπρο, παρότι απαντά κατά χιλιάδες σε ορισμένους παράκτιους υγρότοπους[3].
Κατάσταση στην Ελλάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην Ελλάδα, το μεγάλο φοινικόπτερο είναι τακτικός αποδημητικός επισκέπτης που τον συναντάμε στη χώρα μας συνήθως το Μάρτιο καθώς πετά προς τα βόρεια και το Σεπτέμβριο-Οκτώβριο όταν γυρνά προς την Αφρική. Σταματά κυρίως στους υδροβιότοπους της Θράκης. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα κάποια πουλιά ξεχειμωνιάζουν στους υδροβιότοπους της Λήμνου, Λέσβου, της Κέρκυρας στη Λιμνοθάλασσα Κορρισίων και στις Αλυκές Λευκίμμης, της Κω και της Σάμου[4]. Στη χώρα μας, λόγω των μεγάλων διαχειμάζοντων ατόμων, κατατάχθηκε στα είδη Μειωμένου Ενδιαφέροντος[5].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Τμήμα Δασικών, Εφαρμογών (2013). Κυνηγετικός Οδηγός. Ελλάδα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. σ. 53.
- ↑ Γαλάτουλα, Τατιάνα (2008). ΣΚΑΪ ΒΙΒΛΙΟ, Ο ΠΕΛΑΡΓΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΔΗΜΗΤΙΚΑ ΠΟΥΛΙΑ. Ελλάδα: Σαββάλας. σελ. σ. 182. ISBN 978-960-6845-11-6.
- ↑ Lars, Svensson (2015). Τα Πουλιά της Ελλάδας της Κύπρου και της Ευρώπης. Ελλάδα: Bonnier Fakta. σελ. σ. 86. ISBN 978-960-6861-33-8.
- ↑ www.atticapark.com. «Φοινικόπτερο». Attica Park. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2016.
- ↑ «ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΖΩΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ». www.ypeka.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2016.