Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1928

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πέμπτη κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου
Β΄ Ελληνική Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού4 Ιουλίου 1928
Ημερομηνία διάλυσης7 Ιουνίου 1929
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός ΚράτουςΠρόεδρος της Δημοκρατίας, Παύλος Κουντουριώτης
Πρόεδρος ΚυβέρνησηςΕλευθέριος Βενιζέλος
Συνολικός αριθμός Μελών19
Συμμετέχοντα κόμματαΚόμμα Φιλελευθέρων
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμακυβέρνηση πλειοψηφίας
Ιστορία
ΕκλογέςΕλληνικές βουλευτικές εκλογές 1928
Θητεία νομοθετικού σώματος17 Οκτωβρίου 1928 - 19 Αυγούστου 1932 (Β΄ κοινοβουλευτική περίοδος)
ΠροηγούμενηΚυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1928
ΔιάδοχηΚυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου Ιουνίου 1929

Η Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1928 (Ιούλιος 1928 – Ιούνιος 1929) είναι η πέμπτη μιας σειράς κυβερνήσεων με επικεφαλής τον Ελευθέριο Βενιζέλο, στα χρόνια που ακολούθησαν.

Αν και ο Βενιζέλος ηγήθηκε της νέας κυβέρνησης, που ακολούθησε την παραίτηση της κυβέρνησης Ζαΐμη, με αμφιλεγόμενο συνταγματικά τρόπο, η μεγάλη του νίκη στις εκλογές του Αυγούστου του 1928 (226 έδρες σε σύνολο 250) [1]κατοχύρωσε την κυβέρνησή του και του επέτρεψε να ονομάσει τον εαυτό του, «κοινοβουλευτικό δικτάτορα». [2]
Στις 21 Απριλίου 1929, έγιναν οι εκλογές για τη Γερουσία. Πρώτος «Πρόεδρος της Γερουσίας» εκλέγεται ο Αλέξανδρος Ζαΐμης. Στις 2 Ιουνίου 1929, Βουλή και Γερουσία εκλέγουν (με 259 ψήφους υπέρ, σε σύνολο 309 [3]) οριστικό «Πρόεδρο της Δημοκρατίας», το ναύαρχο Κουντουριώτη.

Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής η διαπραγμάτευση του Βενιζέλου στη «Συνδιάσκεψη επανορθώσεων της Χάγης», τον Αύγουστο του 1929, επέφερε μείωση («κούρεμα») του ελληνικού δημόσιου χρέους, ανακουφίζοντας, έτσι, σημαντικά τον προϋπολογισμό της χώρας. Στις 23 Σεπτεμβρίου 1928, ο Βενιζέλος υπέγραψε το «Ελληνοϊταλικό σύμφωνο φιλίας, συνδιαλλαγής και δικαστικού διακανονισμού» με την Ιταλία, κάτι που τόνωσε τις σχέσεις των δύο χωρών και βοήθησε, επίσης, στην εξομάλυνση των σχέσεων με τη Σερβία. [4] Στις 11 Οκτωβρίου 1928 υπογράφηκε το «Ελληνοσερβικό πρωτόκολλο του 1928», και λύνεται, έτσι, προς όφελος της Ελλάδας, το θέμα της ελεύθερης ζώνης της Θεσσαλονίκης. [5]

Ο Βενιζέλος, προκειμένου να ανασχηματίσει την κυβέρνηση, υποβάλλει την παραίτησή της, την επομένη της επίσημης ορκωμοσίας του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[6]

  • «Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργό» : από 23 Νοεμβρίου 1928 ο Αχιλλέας Παπαδάτος

Ο Βενιζέλος επανέφερε το θεσμό των «Γενικών Διοικήσεων» που ο ίδιος πρωτο-δημιούργησε το 1918. Ο θεσμός αυτός, που ενεργοποιούταν κατά περιόδους και αφορούσε απομακρυσμένα (τότε) ή νέα τμήματα της ελληνικής επικράτειας, καταργήθηκε οριστικά το 1949. [8]


Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ανδρέας Γ. Δημητρόπουλος: «Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις 1843-2004»,http://www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=842
  2. «...Είναι ανωτέρα πάσης άλλης εν Ελλάδι και δε γνωρίζω ούτε εις τα λοιπά ευρωπαϊκά κράτη εκλογικήν νίκην τοιαύτης εκτάσεως. Ουσιαστικώς ο ελληνικός λαός με εγκατέστησεν κοινοβουλευτικόν δικτάτορα». Από επιστολή του στη σύζυγό του, στις 21 Αυγούστου 1928. Γκούτη Μαρία: «Η κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου 1928 - 1932: συναίνεση και αντιδράσεις: η ανατροπή και ο τύπος»,(2018, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ)),παραπομπή αρ. 396, σελ. 87 http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/44629#page/86/mode/2up
  3. ό.π.
  4. [1]
  5. http://www.venizelos-foundation.gr/el/1928-1936/
  6. «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης» Αρχειοθετήθηκε 2017-09-13 στο Wayback Machine.
  7. Στις 25 Αυγούστου 1928 δημιουργήθηκε Υφυπουργείο Υγιεινής, το οποίο διοικούσε και επόπτευε όλες τις Διευθύνσεις Υγιεινής καθώς και το «ΠΙ.ΚΠΑ» και τον «Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό».
  8. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2019.