Ιωάννης Φανουράκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιωάννης Φανουράκης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ιωάννης Φανουράκης (Ελληνικά)
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυνδικαλιστής

Ο Ιωάννης Φανουράκης ήταν Έλληνας συνδικαλιστής. Υπήρξε από τα ιδρυτικά στελέχη του ΣΕΚΕ, με ιδεολογικές επιρροές από τον επαναστατικό συνδικαλισμό και τον αναρχισμό.

Ίδρυση του ΣΕΚΕ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1918 μαζί με τον Κώστα Σπέρα συμμετείχε στην ίδρυση του ΣΕΚΕ. Λόγω της θέσης τους ότι τα εργατικά σωματεία πρέπει να είναι ανεξάρτητα από τον κεντρικό πολιτικό αγώνα διαγράφονται από το ΣΕΚΕ[1] το 1920.

Δημιουργία του ΑΕΚ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1922 μαζί με τους Σπέρα, Mενδρινό, Γιαννουλάτο, Xρηστάκη, Δεσίπρη δημιουργεί το Aνεξάρτητο Eργατικό Kόμμα (AEK) με εφημερίδα την Εργατική όπου θα συνεχιστεί η κριτική στην σύνδεση μεταξύ ΓΣΕΕ και ΣΕΚΕ. Το ΑΕΚ θα διαλυθεί από την δικτατορία του Πάγκαλου το 1925.

Συνεργασία με την κυβέρνηση Πλαστήρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φανουράκης θα διοριστεί μέλος της Εκτελεστικής επιτροπής του Εργατικού Κέντρου Αθηνών από τη κυβέρνηση του Παγκάλου. Θα πάρει μέρος σε βίαιες συγκρούσεις ενάντια σε μέλη του ΚΚΕ οι οποίες θα καταλήξουν στην δολοφονία από αστυνομικά πυρά του Μήτσου Πάτλακα συνδικαλιστή του ΚΚΕ[2][3].

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]