Ιερά Μητρόπολις Σαράντα Εκκλησιών
Η Ιερά Μητρόπολις Σαράντα Εκκλησιών ήταν μια επαρχία (Μητρόπολη) του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ανατολική Θράκη. Η επισκοπή υπήρχε έως το 1923 με έδρα της τις Σαράντα Εκκλησίες (σήμερα Kırklareli). Ο τίτλος του Σαράντα Εκκλησιών, υπερτίμου και εξάρχου πάσης Θράκης αποδίδεται πλέον σε τιτουλάριους επισκόπους του Πατριαρχείου.
Μητροπολίτης Σαράντα Εκκλησιών είναι από το 2021 ο Ανδρέας (Σοφιανόπουλος).
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τον 10ο αιώνα αναφέρεται στην περιοχή η Επισκοπή Σκοπέλου, υπαγόμενη στη Μητρόπολη Αδριανουπόλεως. Η περιοχή καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς περί το 1365, ενώ η πόλη των Σαράντα Εκκλησιών αναφέρεται για πρώτη φορά τον 15ο αιώνα[1]. Η Μητρόπολη Σαράντα Εκκλησιών δημιουργήθηκε από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου τον Μάιο του 1906, με απόσπαση από την Μητρόπολη Αδριανουπόλεως. Συνόρευε βόρεια με την Μητρόπολη Σηλύμνου (Σλίβεν) της Βουλγαρίας και την Μητρόπολη Σωζοαγαθουπόλεως ως το 1913, ανατολικά με την Μητρόπολη Βιζύης, νότια και δυτικά με την Μητρόπολη Αδριανουπόλεως[1].
Εκτός από τις Σαράντα Εκκλησίες, περιελάμβανε τους οικισμούς Σκοπός (Üsküp), Ευκάρπιο (Armağan), Κουγιούνδερε, Κουγιούν Κιαβούρ (Koyunbaba), Πέτρα (Kayalı), Σκόπελος (Yoğuntaş), Βουνάρ Χισάρ (Pınarhisar), Ιέννα (Kaynarca), Σκεπαστό (Yenice), Κουρούντερε (Kurudere) και Γιανδζηκλάρ (Ataköy).
Στις Σαράντα Εκκλησίες χτίστηκε το 1829 ο Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Μητροπολιτικός), το 1858 ο Ναός των Αγίων Πάντων και το 1859 ο Ναός των Σαράντα Μαρτύρων. Ο βουλγαρικός στρατός κατέλαβε την περιοχή τον Μάρτιο του 1913 και την ήλεγχε ως τον Ιούλιο του ίδιου έτους, οπότε ανακτήθηκε από τους Οθωμανούς. Η περιοχή κατελήφθη στις 14 Ιουλίου του 1920 από τον ελληνικό στρατό και προσαρτήθηκε επισήμως στο Βασίλειο της Ελλάδας στις 28 Ιουλίου 1920. Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και την υπογραφή της Ανακωχής των Μουδανιών, τον Οκτώβριο του 1922 η περιοχή εκκενώθηκε από τον ελληνικό στρατό[2] και με την ανταλλαγή πληθυσμών Ελλάδας-Τουρκίας και από τον Ορθόδοξο πληθυσμό της και παραδόθηκε στην Τουρκία στις 12 Νοεμβρίου 1922. Έκτοτε δεν υπάρχει καθόλου Ορθόδοξος πληθυσμός στα εδάφη της Μητρόπολης[1].
Επισκοπικός κατάλογος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Έτη | Σημειώσεις |
|---|---|---|
| Άνθιμος (Αναστασιάδης) | 3 Μαΐου 1906 – 25 Νοεμβρίου 1910 | από Πρεσπών και Αχριδών, κατόπιν Ξάνθης |
| Αγαθάγγελος (Παπαναστασιάδης) | 25 Νοεμβρίου 1910 – 20 Οκτωβρίου 1922 | από Ελαίας, κατόπιν Βοδενών |
| Σίλας (Κοσκινάς) | 15 Οκτωβρίου 1996 – 12 Δεκεμβρίου 2000 † | από Νέας Ιερσέης[3] |
| Ανδρέας (Σοφιανόπουλος) | 21 Μαρτίου 2021 – σήμερα |
Βουλγαρική Εξαρχία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά την διάρκεια ύπαρξης της Βουλγαρικής Εξαρχίας είχε ιδρυθεί «Μητρόπολη Λόζενγκραντ» (Σαράντα Εκκλησιών) για τη διαποίμανση της περιοχής, επικεφαλής της οποίας ήταν:
| Όνομα | Έτη | Σημειώσεις |
|---|---|---|
| Γρηγόριος Ποπδημητρώφ (Григорий Попдимитров) | 1 Μαρτίου 1907 – 1 Ιουλίου 1909 | ιερέας, εξαρχικώς[4] |
| Ιλαρίων Νισάβσκι (Иларион Нишавски) | 1922 – 1925 | και Μαρωνείας |
| Νεόφυτος Σκόπσκι (Неофит Скопски) | 1925 – 1938 | και Αδριανουπόλεως |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Kiminas 2009, σελ. 62.
- ↑ Κομνηνίδου 2011, σελ. 157.
- ↑ Kiminas 2009, σελ. 63.
- ↑ «Свещеноикономъ Григорий». Илюстрация Илиндень XVI (1 (151)): 4. Ιανουάριος 1944. http://macedonia.kroraina.com/podporuchik/il_il/illustration_ilinden_year_16_issue_1.pdf.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Kiminas, Demetrius (31 Μαρτίου 2009). The Ecumenical Patriarchate: A History of Its Metropolitanates with Annotated Hierarch Catalogs. Wildside Press LLC. ISBN 978-1434458766. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2024.
- Κομνηνίδου, Δροσιά (2011). Εθνική και θρησκευτική συνείδηση των Θρακών κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, μεταπτυχιακή εργασία (PDF). Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2024.