Ευστάθιος της Νάπολης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ευστάθιος της Νάπολης
Γενικές πληροφορίες
Eορτασμός αγίου29 Μαρτίου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαεπίσκοπος Νάπολης

Ο Ευστάθιος ήταν επίσκοπος Νάπολης τον τρίτο αιώνα. Η λατρεία του ως αγίου καθιερώθηκε από τον Πάπα Λέοντα ΙΓ΄ το 1884.

Λίγα είναι γνωστά σχετικά με τον Ευστάθιο. Δύο αρχαία μεσαιωνικά κείμενα, το Gesta episcoporum neapolitanorum (γύρω στον 9ο αιώνα) και το Catalogus episcoporum neapolitanorum (10ος αιώνας) τον αναφέρουν ως τον έβδομο επίσκοπο της Νάπολης, διάδοχο του Αγριππίνου και προκάτοχο του Ευφέβιου. Έζησε το πρώτο μισό του τρίτου αιώνα, πριν από το 343, έτος κατά το οποίο τεκμηριώνεται ιστορικά ο ένατος Ναπολιτάνος ​​επίσκοπος Φορτουνάτος[1].

Σύμφωνα με τον Κατάλογο, ο Ευστάθιος διετέλεσε επίσκοπος για 17 χρόνια επί παπών Αντέρου (235-236) και Φαβιανού (236-250).[2]. Οι Πράξεις αναφέρουν ότι τα λείψανά του μεταφέρθηκαν, περίπου τον ένατο αιώνα, «into altario beate Dei genitricis semperque virginis Mariae, que dicitur Cosmidi», δηλαδή στην αγία τράπεζα της εκκλησίας που ταυτίζεται με αυτόν της Σάντα Μαρία ιν Κοσμεντίν[3].

Η τεφροδόχος που περιείχε το σώμα του βρέθηκε το 1616 και ο Αρχιεπίσκοπος Ντέκιο Καράφα επέκτεινε τη λατρεία του επισκόπου από την εκκλησία που κράτησε την ταφή του σε ολόκληρη την επισκοπή [3].

Τον Σεπτέμβριο του 1884 έγινε η κανονική αναγνώριση των λειψάνων[4].

Η λατρεία που καταβάλλεται από αμνημονεύτων χρόνων στον Άγιο Ευστάθιο επιβεβαιώθηκε από τον Πάπα Λέοντα ΙΓ' στις 18 Δεκεμβρίου 1884[5].

Η εορτή του εορτάζεται στις 10 Μαΐου στο ημερολόγιο της Εκκλησίας της Νεάπολης[3] . Το εγκώμιο του διαβάζεται στο Ρωμαϊκό Μαρτυρολόγιο στις 29 Μαρτίου: «Εν Νεάπολη μνήμη του Αγίου Ευσταθίου επισκόπου»[6].

Προκάτοχος
Αγριππίνος
Επίσκοπος Νάπολης Διάδοχος
Ευφέβιος

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Gesta episcoporum Neapolitanorum Αρχειοθετήθηκε 2018-05-07 στο Wayback Machine., in Monumenta Germaniae Historica, Scriptores. Scriptores rerum Langobardicarum et Italicarum saec. VI-IX, p. 404. Catalogus episcoporum Neapolitanorum Αρχειοθετήθηκε 2018-05-07 στο Wayback Machine., in id., p. 436.
  2. Questi dati tuttavia non concordano con le fonti storiche, secondo le quali, il secondo successore di Eustasio, Fortunato, fu uno dei destinatari della lettera scritta dai vescovi orientali presenti al concilio di Sardica nel 343/344. Se l'episcopato di Eustasio è davvero durato 17 anni, il suo inizio deve precedere l'anno 326. Charles Pietri e Luce Pietri (ed.), Prosopographie chrétienne du Bas-Empire. 2. Prosopographie de l'Italie chrétienne (313-604), École française de Rome, vol. I, Rome 1999, p. 713.
  3. 3,0 3,1 3,2 Antonio Balducci, BSS, vol. V (1964), col. 299.
  4. Antonio Balducci, BSS, vol. V (1964), col. 300.
  5. Index ac status causarum (1999), p. 425.
  6. (PDF). σελ. 288 https://liturgico.chiesacattolica.it/wp-content/uploads/sites/8/2017/09/21/Martirologio-Romano.pdf.  Unknown parameter |titolo= ignored (|title= suggested) (βοήθεια); Unknown parameter |editore= ignored (βοήθεια); Unknown parameter |anno= ignored (βοήθεια); Unknown parameter |città= ignored (βοήθεια); Missing or empty |title= (βοήθεια)