Επαγγελματικός προσανατολισμός (Ελλάδα)
Ο επαγγελματικός προσανατολισμός, είναι το σύνολο των δραστηριοτήτων (διαδικασιών) βοήθειας και υποστήριξης που πραγματοποιείται κατά τρόπο οργανωμένο και συστηματικό από ειδικές υπηρεσίες και από εξειδικευμένους επιστήμονες, οι οποίες επιτρέπουν στο άτομο να συνειδητοποιεί τις γνώσεις, τις ικανότητες, τις δεξιότητες, τα ενδιαφέροντά και τις αξίες του, να λαμβάνει αποφάσεις για σπουδές και για επαγγέλματα και να σχεδιάζει και να διαχειρίζεται αποτελεσματικά τη σταδιοδρομία του.[1]
Συναφείς όροι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο όρος επαγγελματικός προσανατολισμός χρησιμοποιήθηκε στην Ελλάδα για τον χαρακτηρισμό υπηρεσιών που βοηθούσαν τους πολίτες στην επιλογή επαγγέλματος μέχρι την δεκαετία του '70. Σήμερα ταυτόχρονα με τον όρο Επαγγελματικός Προσανατολισμός χρησιμοποιούνται και άλλοι όροι με παρόμοιο περιεχόμενο όπως: Επαγγελματική συμβουλευτική, Συμβουλευτική και επαγγελματικός προσανατολισμός, συμβουλευτική σταδιοδρομίας, Αγωγή Σταδιοδρομίας κ.α.. Από το 1977 και μετά στον χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης χρησιμοποιείται ο όρος Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός (Σ.Ε.Π.) Επίσης κατά το παρελθόν είχαν χρησιμοποιηθεί και οι όροι Οδηγητική και Επαγγελματική Καθοδήγηση.[2]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο επαγγελματικός προσανατολισμός στην Ελλάδα, εμφανίστηκε αρκετά αργότερα σε σχέση με τις χώρες της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής. Η ιστορική του εξέλιξη συνδέεται με την προσπάθεια της ελληνικής αστικής τάξης να αναπτυχθεί βιομηχανικά: α) εκσυγχρονίζοντας το θεσμικό πλαίσιο διακυβέρνησης και διοίκησης του ελληνικού κράτους και β) κατευθύνοντας ένα μέρος του εργατικού δυναμικού στη μεταποίηση[3].
Στόχοι επαγγελματικού προσανατολισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο επαγγελματικός προσανατολισμός έχει συνήθως τέσσερις στόχους.
- την πληροφόρηση για τις σπουδές και τα επαγγέλματα
- την αυτογνωσία
- την εκμάθηση τεχνικών λήψης απόφασης και τέλος
- την μετάβαση, δηλαδή στον επανασχεδιασμό και τη διαχείριση της σταδιοδρομίας σε διάφορα στάδια κρίσιμων μεταβάσεων από την εκπαίδευση στην αγορά εργασίας.
Επίσης αξιοποιεί τις δυναμικές και τις σχέσεις που αναπτύσσονται στο πλαίσιο της ομάδας, και μπορεί να προσφερθεί σε μεγάλο αριθμό ατόμων ίδιων χαρακτηριστικών και αναγκών.[1]
Επαγγελματική συμβουλευτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η επαγγελματική συμβουλευτική, είναι η συμβουλευτική παρέμβαση η οποία γίνεται με τη βοήθεια της ατομικής συμβουλευτικής συνέντευξης - συνεδρίας, κατά την οποία αναπτύσσεται σχέση προσωπικής εμπιστοσύνης ανάμεσα στον σύμβουλο και τον συμβουλευόμενο. Η επαγγελματική συμβουλευτική στηρίζεται στις αρχές της Συμβουλευτικής Ψυχολογίας.[1] Οι δραστηριότητες βοήθειας και υποστήριξης των ανθρώπων μπορεί να αναφέρονται: α) σε άτομα ή ομάδες β) στην ανάπτυξη δεξιοτήτων όπως π.χ. στη λήψη αποφάσεων ή την επαγγελματική εξέλιξη γ) στην αναζήτηση και εύρεση εργασίας και δ) στην προσαρμογή του ατόμου στην επαγγελματική και ευρύτερα κοινωνική ζωή.[4]
Συμβουλευτική συνέντευξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με τη μέθοδο λοιπόν αυτή, εξειδικευμένοι Σύμβουλοι Επαγγελματικού Προσανατολισμού – Σύμβουλοι Σταδιοδρομίας συζητούν κατ’ ιδίαν με τους ενδιαφερόμενους με σκοπό να τους βοηθήσουν να συνειδητοποιήσουν τα ατομικά τους χαρακτηριστικά αυτογνωσία[Σημ 1] δηλαδή γνώσεις, ικανότητες, δεξιότητες και να μάθουν τον τρόπο να σχεδιάζουν τη σταδιοδρομία τους και να επιλέγουν τις εκπαιδευτικές ή επαγγελματικές διαδρομές που ανταποκρίνονται στα προσόντα, τις αξίες και τα ενδιαφέροντά τους.[1]
Κατά τη διάρκεια των ατομικών συναντήσεων τηρείται απόλυτη εμπιστευτικότητα, ενώ ο αριθμός και το περιεχόμενο των συναντήσεων αυτών, εξαρτάται από τις ιδιαίτερες ανάγκες και την ωριμότητα των ατόμων. Η αξία της ατομικής συμβουλευτικής αλλά και η αποτελεσματικότητα της έγκειται στην προσωπική σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στον σύμβουλο και τον συμβουλευόμενο.[1]
Χρήση σταθμισμένων τεστ στον επαγγελματικό προσανατολισμό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αν και οι σύμβουλοι επαγγελματικού προσανατολισμού χρησιμοποιούν σταθμισμένα τεστ για την διερεύνηση των εκπαιδευτικών και επαγγελματικών επιλογών, πλέον δεν θεωρούνται ότι αυτά προσφέρουν ολοκληρωμένες επιλογές για σε σύνθετα θέματα επαγγελματικής ανάπτυξης. Τα ψυχοτεχνικά εργαλεία (tests) χρησιμοποιούνται υποβοηθητικά στο πλαίσιο ευρύτερων στρατηγικών συμβουλευτικών παρεμβάσεων.[5] [6]
Τα ερωτηματολόγια και τα Τεστ που εκπόνησε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο αποτελούν τα σημερινά εργαλεία του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού και βασίζονται στη θεωρία του Holland. Με βάση αυτά διερευνώνται τα επαγγελματικά ενδιαφέροντα, οι επαγγελματικές ικανότητες, η αυτεπάρκεια, οι επαγγελματικές αξίες κ.α του μαθητή που τα συμπληρώνει. Οι υπεύθυνοι στα ΚΕΣΥΠ και στα ΓΡΑΣΕΠ της χώρας είναι αρμόδιοι να βοηθήσουν τους μαθητές να τα αξιοποιήσουν.[7]
Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η έννοια του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΣΕΠ) είναι μεταγενέστερη της αντίστοιχης έννοιας του Επαγγελματικού Προσανατολισμού,του οποίου αποτελεί τμήμα, είναι δηλαδή το σύνολο των δραστηριοτήτων επαγγελματικού προσανατολισμού οι οποίες εφαρμόζονται στα σχολεία, συνήθως στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση.[8]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Συμβουλευτική ψυχολογία
- Οδηγητική
- Επαγγελματική καθοδήγηση
- Σχολικός επαγγελματικός προσανατολισμός
- Podcasts επαγγελματικού προσανατολισμού
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ ή αλλιώς κοινωνική αυτοσυνειδησία
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Συμβουλευτική και Επαγγελματικός Προσανατολισμός». Εθνικός Οργανισμός Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ Κασσωτάκης, Μιχάλης, επιμ. (2002). Συμβουλευτική και Επαγγελματικός Προσανατολισμός. Αθήνα: Τυπωθήτω- Δαρδανός. σελ. 43-44. ISBN 960-402-077-3.
- ↑ Κασσωτάκης, Μ (2000α). Η πληροφόρηση για τις σπουδές και τα επαγγέλματα. Αθήνα: Γρηγόρης. σελ. 18. ISBN ISBN ISBN 960-333-201-1 Check
|isbn=value: invalid character (βοήθεια). - ↑ Μαλικιώση-Λοίζου, Μ (2002). Κασσωτάκης, Μ, επιμ. Συμβουλευτική και Επαγγελματικός Προσανατολισμός. Αθήνα: Τυπωθήτω-Δαρδανός. σελ. 216. ISBN 960-402-077-3.
- ↑ Amundson, N· Harris-Bowlsbey, J. (2009). Βασικές Αρχές Επαγγελματικής Συμβουλευτικής. Niles, S. Αθήνα: ΕΚΕΠ. σελ. 4. ISBN 978-960-98476-1-2.
- ↑ Κασσωτάκης, Μ (2002). Συμβουλευτική και Επαγγελματικός Προσανατολισμός. Αθήνα: Δαρδανός. σελ. 69-70.
- ↑ Βάγγερ, Αικατερίνη· Βουτσαδάκη, Αντωνία (2014). «12». Στο: Κοσμίδου, Χρυσούλα. Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός. Αθήνα: Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών "Διόφαντος". σελ. 86. ISBN 978-960-06-0001-08 Check
|isbn=value: length (βοήθεια). - ↑ «Υπουργείο Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων». Υπουργείο Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2017.