Δόγης της Γένοβας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δόγης της Γένοβας
Πληροφορίες ασχολίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Δόγης της Γένοβας , ιταλ.: Doge di Genova, ήταν ο αρχηγός του κράτους της Δημοκρατίας της Γένοβας, μιας πόλης-κράτους και λίγο αργότερα μιας θαλάσσιας δημοκρατίας, από το 1339 μέχρι την κατάργηση του κράτους το 1797. Αρχικά εκλεγόταν ισόβια, μετά το 1528 οι δόγηδες εκλέγονταν για δύο χρόνια. [1] Η Δημοκρατία (ή Δογάτο) διοικούνταν από μια μικρή ομάδα εμπορικών οικογενειών, από τις οποίες επιλέγονταν οι δόγηδες.

Μορφή προσφώνησης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μορφή προσφώνησης του Γενουάτη δόγη αρχικά ήταν «eccelso» (υψηλότατος), μετά «illustrissimo» (επιφανέστατος), «eccellentissimo» (εξαιρετικότατος) και τέλος, «serenissimo principe» (γαληνότατος πρίγκιπας), «signore» (κύριος), ή " altezza serenissima" (γαληνότατη υψηλότητα). [2]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η σημαία της Γένοβας
Το Ανάκτορο των Δόγηδων. Άποψη από την Πιάτσα Ματεότι.

Ο πρώτος Δόγης της Γένοβας, Σιμόνε Μποκανέγκρα (Λιγουρικά: Scimón Boccanéigra), του οποίου το όνομα διατηρείται ζωντανό από την ομώνυμη όπερα του Βέρντι, ορίστηκε με δημόσια αναγνώριση το 1339. Αρχικά ο Δόγης της Γένοβας εκλεγόταν χωρίς περιορισμούς και με λαϊκή ψηφοφορία, κατέχοντας ισόβιο αξίωμα στο λεγόμενο «αιώνιο δογάτο», αλλά μετά τη μεταρρύθμιση που πραγματοποίησε ο Aντρέα Ντόρια το 1528 η θητεία του μειώθηκε στα δύο χρόνια. Ταυτόχρονα οι πληβείοι κηρύχθηκαν μη επιλέξιμοι, και ο διορισμός του δόγη ανατέθηκε στα μέλη του μεγάλου Συμβουλίου, το Gran Consiglio, που χρησιμοποίησε για το σκοπό αυτό ένα πολύπλοκο πολιτικό σύστημα. [3]

Το Palazzo Pubblico, όπου προήδρευαν οι Δόγηδες, επεκτάθηκε το 1388 για να φιλοξενήσει τον νέο ηγέτη και τον νέο τρόπο διακυβέρνησης, η πρώτη ενέργεια από μια σειρά ριζικών ανακατασκευών. Μετονομάστηκε σε Palazzo Ducale και ξανακτίστηκε θαυμάσια τον 16ο αι. Μέχρι πρόσφατα το ανάκτορο στέγαζε δικαστήρια, αλλά τώρα λειτουργεί ως πολιτιστικό κέντρο της Γένοβας.

Από όλους τους «αιώνιους» δόγηδες της Γένοβας που κυβέρνησαν ισόβια, μόνο ένας κυβέρνησε για περισσότερο από 8 χρόνια. Πολλοί παραιτήθηκαν ή εκδιώχθηκαν πριν αναλάβουν τα καθήκοντά τους. Κάποιοι δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν ούτε μία ημέρα στην εξουσία. Μεταξύ 1339 και 1528, μόνο 4 Δόγηδες εκλέχθηκαν νόμιμα. Η Γένοβα δεν εμπιστευόταν τους Δόγηδές της: η κυρίαρχη τάξη της Γένοβας τους περιόριζε με εκτελεστικές επιτροπές, τους είχε με μικρό προϋπολογισμό, και τους κρατούσε μακριά από τα κοινοτικά έσοδα, που φυλασσόταν στο «Casa di San Giorgio».

Ωστόσο η θέση του Δόγη βρισκόταν στην κεφαλή της κρατικής υποστήριξης, και η εσωτερική ομάδα των κορυφαίων οικογενειών εμπόρων της πόλης συναγωνιζόταν μεταξύ τους για να τοποθετήσουν τον άνθρωπό τους στη θέση. Οι αντίπαλες εκλογές ήταν γνωστό ότι γίνονταν εντός του κτιρίου. Το 1389, ένας απογοητευμένος υποψήφιος επέστρεψε αιφνιδιαστικά από την αναγκαστική εξορία συνοδευόμενος από 7.000 υποστηρικτές, και αφού δείπνησε φιλικά με τον κατεστημένο, τον απέβαλε ευγενικά αλλά σταθερά, ευχαριστώντας τον που υπηρέτησε με τόση ικανότητα ως αναπληρωτής του κατά τη δική του «αναπόφευκτη απουσία» από τη Γένοβα. .

Για γενιές, δύο ισχυρές οικογένειες στη Γένοβας μονοπωλούσαν το δογάτο: οι Aντόρνo και οι Φρεγκόζo ή ντι Καμποφρεγκόζο. Ο Tομάζο ντι Καμποφρεγκόζo έγινε Δόγης τρεις φορές: το 1415, το 1421 και το 1437. Το 1461, ο Πάολο Φρεγκόζo, αρχιεπίσκοπος της Γένοβας, παρέσυρε τον σημερινό δόγη στο δικό του παλάτσο, τον κράτησε όμηρο, και του πρόσφερε την επιλογή να αποσυρθεί από το πόστο ή να απαγχονιστεί. Όταν ο Φραγκόζo ανατράπηκε σε εύθετο χρόνο, έφυγε στο λιμάνι, διοίκησε τέσσερις γαλέρες και ξεκίνησε μια εντελώς νέα καριέρα ως πειρατής. </link>Μεταξύ <span title="This claim needs references to reliable sources. (July 2020)">άλλων</span> [ ] στη δημοκρατία ήταν οι Σπινόλα, οι Γκριμάλντι, οι Ντόρια και οι Ντουράτσo, όλες αυτές οι δυναστείες έδωσαν πολυάριθμους δόγηδες στη Γένοβα. Ενώ το ανάκτορο του δόγη στη Βενετία συσσώρευε υπέροχα έπιπλα και έργα τέχνης με τα χρόνια, στη Γένοβα, κάθε Δόγης αναμενόταν να φτάσει με τα δικά του έπιπλα, και όταν έφευγε να απογυμνώσει το ανάκτορο αφήνοντας μόνο τους τοίχους.

Τον 16ο αι. η δημοκρατία γνώρισε μια δραματική αναγέννηση υπό την ηγεσία του ναύαρχου, πολιτικού και προστάτη των τεχνών Aντρέα Ντόρια, ο οποίος κυβέρνησε το κράτος ως εικονικός δικτάτορας, αλλά ποτέ δεν έγινε δόγης. Ήταν μέσω της ισπανικής αυτοκρατορίας στον Νέο Κόσμο, που η Γένοβα έγινε ξανά πλούσια. Και οι τραπεζίτες της Γένοβας διαχειρίζονταν τις χρηματοοικονομικές δραστηριότητες της Ισπανίας, οι οποίες εμπλούτισαν σε μεγάλο βαθμό την τραπεζική ολιγαρχία της Γένοβας.

Οι Ναπολεόντειοι Πόλεμοι έβαλαν τέλος στο αξίωμα του Δόγη της Γένοβας. Το 1797, όταν Ναπολέων Βοναπάρτης ενσωμάτωσε τη Γένοβα στην πρόσφατα οργανωμένη Δημοκρατία της Λιγουρίας, Γάλλοι στρατιώτες και ο όχλος της πόλης λεηλάτησαν το ανάκτορο των Δόγηδων.

Εκλογή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εκλογή του Δόγη έγινε μέσω της ψηφοφορίας των μελών του Μεγάλου Συμβουλίου και του Μικρού Συμβουλίου της Γένοβας, που συνέρχονταν σε μία αίθουσα με το ίδιο όνομα στο Ανάκτορο των Δόγηδων. Η ψηφοφορία γινόταν με την κλήρωση 50 χρυσών σφαιρών, που περιέχονταν σε μία υδρία, που ήταν τοποθετημένη μπροστά από τον θρόνο. Χάρη σε μία σειρά διαδοχικών ψήφων, ο αριθμός των υποψηφίων μειωνόταν σε έξι, και -μεταξύ των τελευταίων- αυτός που συγκέντρωνε τις περισσότερες ψήφους, εκλεγόταν Δόγης. [4]

Κατάλογος Δόγηδων της Γένοβας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δια βίου αξιωματούχοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σιμόνε Μποκανέγκρα
  • Σιμόνε Μποκανέγκρα, 1339–1344 (πρώτη θητεία)
  • Τζιοβάννι Α΄ ντι Μπύρτα, 1344–1350
  • Τζιοβάννι Β΄ Βαλέντε, 1350–1353
  • 1353–1356 – Κενό
  • Σιμόνε Μποκανέγκρα, 1356–1363, (δεύτερη θητεία)
  • Γκαμπριέλε Αντόρνο, 1363–1370
  • Ντομένικο ντι Καμποφρεγκόζo, 1370–1378
  • Αντονιότο Α΄Αντόρνο, 17 Ιουνίου 1378 (πρώτη θητεία)
  • Nικολό Γκουάρκο (ή Γκουάσκo), 1378–1383
  • Aντονιότο Α΄ Αντόρνo (δεύτερη βασιλεία)
  • Φεντερίκο Α΄ ντι Παγκάνα, 7 Απριλίου 1383
  • Λεονάρντo Moντάλντo, 1383–14 Ιουνίου 1385 [5]
  • Aντονιότo Α΄ Αντόρνo, 15 Ιουνίου 1385 – 1390 (τρίτη βασιλεία)
  • Giacomo Φρεγκόζo, 1390–1391
  • Antoniotto I Aντόρνo, 1391–1392 (τέταρτη βασιλεία)
  • Antoniotto Moντάλντo, 16 Ιουνίου 1392 – 1393 (πρώτη βασιλεία)
  • Pietro Φρεγκόζo, 13 Ιουλίου 1393
  • Clemente Προμοντόριοo, 13 Ιουλίου 1393
  • Francesco Giustiniano ντι Γκαριμπάλντo, 14 Ιουλίου 1393 – Οκτώβριος 1393
  • Antoniotto Moντάλντo, 1 Νοεμβρίου 1393 – Μάιος 1394 (δεύτερη βασιλεία)
  • Niccolo Zoagli, 24 Μαΐου 1394 – Σεπτέμβριος 1394
  • Antonio Γκουάρκo, 17 Σεπτεμβρίου 1394 – 1 Οκτωβρίου 1394
  • Antoniotto I Aντόρνo, 1394–1396, 5ος όρος
  • 1396–1413 – Κενό. Γένοβα που κρατούν οι Γάλλοι.
  • Giorgio Aντόρνo, 1413–1415
  • Barnaba Γκουάνo, 29 Μαρτίου 1415 – 3 Ιουλίου 1415
  • Tomaso di Καμποφρεγκόζo, 1415–1421 (πρώτη βασιλεία)
  • 1421–1436 – Κενό. Η Τζένοα ελέγχεται από τη Μίλαν.
  • Ο Ισνάρντο Γκουάρκο, υπηρετεί ως δόγης για μία εβδομάδα το 1436
  • Tomaso di Καμποφρεγκόζo, 1436–1437 (δεύτερη βασιλεία)
  • Ο Battista Φρεγκόζo υπηρέτησε ως δόγης για μερικές ώρες
  • Tomaso di Καμποφρεγκόζo, 1437–1442 (τρίτη βασιλεία)
  • Raffaele Aντόρνo, 28 Ιανουαρίου 1443 – 4 Ιανουαρίου 1447
  • Barnaba Aντόρνo, 4 Ιανουαρίου 1447 – 30 Ιανουαρίου 1447
  • Giano I di Καμποφρεγκόζo, 30 Ιανουαρίου 1447 – Δεκέμβριος 1448
  • Lodovico di Καμποφρεγκόζo, 1448–1450 (πρώτη βασιλεία)
  • Πιέτρο ντι Καμποφρεγκόζο, 1450–1458
  • 1458–1461 – Κενό. Η Γένοβα καταλαμβάνεται από τη Γαλλία.
  • Prospero Αντόρνo, 12 Μαρτίου 1461 – 8 Ιουλίου 1461 [6]
  • Spinetta Φρεγκόζo, 8 Ιουλίου 1461 – 11 Ιουλίου 1461
  • Lodovico di Καμποφρεγκόζo, Ιούλιος 1461 – Μάρτιος 1462 (δεύτερη βασιλεία)
  • Ο Paolo Φρεγκόζo, Μάρτιος 1462, υπηρέτησε ταυτόχρονα ως Αρχιεπίσκοπος της Γένοβας.
  • Lodovico di Καμποφρεγκόζo, 8 Ιουνίου 1462 (τρίτη βασιλεία)
  • Paolo Φρεγκόζo, 9 Ιουνίου 1462 – τέλη 1463 (δεύτερη βασιλεία)
  • Η Γένοβα αποδέχεται την κυριαρχία του Φραγκίσκου Α΄ Σφόρτσα, χωρίς δόγη, 1463–1477
  • Prospero Aντόρνo, 17 Αυγούστου 1477 – 25 Νοεμβρίου 1477 (δεύτερη βασιλεία)
  • Battista Φρεγκόζo, 26 Νοεμβρίου 1478 – 25 Νοεμβρίου 1483
  • Paolo Φρεγκόζo, 1483–1488 (τρίτη βασιλεία)
  • 1488–1499 – Κενό. Η Γένοβα κυβερνάται από τον Σφόρτσα.
  • 1499–1507 – Κενό. Η Γένοβα καταλαμβάνεται από τη Γαλλία.
  • Paolo ντα Νόβι, 10 Απριλίου 1507 – τέλη 1507
  • 1507–1511 – Κενό. Η Γένοβα καταλαμβάνεται από τη Γαλλία.
  • Giano II di Καμποφρεγκόζo, 1512–1513
  • Ottaviano Φρεγκόζo, 1513–1515
  • 1515–1522 – Κενό. Η Γένοβα καταλαμβάνεται από τη Γαλλία.
  • Antoniotto II Aντόρνo, 1522–1527
  • 1527–1528 – Κενό. Η Γένοβα κυβερνάται από τη Γαλλία.

Δόγηδες εκλεγμένοι για δύο χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1528 έως το 1599[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τζιάκομο Γκριμάλντι Ντουράτζο
From To Doge Notes
12 October 1528 4 January 1531 Oberto Cattaneo Lazzari
4 January 1531 4 January 1533 Battista Spinola
4 January 1533 4 January 1535 Battista Lomellini
4 January 1535 4 January 1537 Cristoforo Grimaldi Rosso
4 January 1537 4 January 1539 Giovanni Battista Doria
4 January 1539 4 January 1541 Giannandrea Giustiniani Longo
4 January 1541 4 January 1543 Leonardo Cattaneo della Volta
4 January 1543 4 January 1545 Andrea Centurione Pietrasanta
4 January 1545 4 January 1547 Giovanni Battista De Fornari
4 January 1547 4 January 1549 Benedetto Gentile Pevere
4 January 1549 4 January 1551 Gaspare Grimaldi Bracelli
4 January 1551 4 January 1553 Luca Spinola
4 January 1553 4 January 1555 Giacomo Promontorio
4 January 1555 4 January 1557 Agostino Pinelli Ardimenti
4 January 1557 3 December 1558 Pietro Giovanni Chiavica Cibo Died in office.
4 January 1559 4 January 1561 Girolamo Vivaldi
4 January 1561 27 September 1561 Paolo Battista Giudice Calvi Died in office.
4 October 1561 4 October 1563 Giovanni Battista Cicala Zoagli
7 October 1563 7 October 1565 Giovanni Battista Lercari
11 October 1565 11 October 1567 Ottavio Gentile Oderico
15 October 1567 3 October 1569 Simone Spinola
6 October 1569 6 October 1571 Paolo Giustiniani Moneglia
10 October 1571 10 October 1573 Giannotto Lomellini
16 October 1573 17 October 1575 Giacomo Grimaldi Durazzo
17 October 1575 17 October 1577 Prospero Centurione Fattinanti
19 October 1577 19 October 1579 Giovanni Battista Gentile Pignolo
20 October 1579 20 October 1581 Nicolò Doria
21 October 1581 21 October 1583 Gerolamo De Franchi Toso
4 November 1583 4 November 1585 Gerolamo Chiavari
8 November 1585 13 November 1587 Ambrogio Di Negro
14 November 1587 14 November 1589 Davide Vacca
20 November 1589 15 November 1591 Battista Negrone
27 November 1591 26 November 1593 Giovanni Agostino Giustiniani Campi
27 November 1593 26 November 1595 Antonio Grimaldi Cebà
5 December 1595 4 December 1597 Matteo Senarega
7 December 1597 15 February 1599 Lazzaro Grimaldi Cebà

Από το 1599 έως το 1650[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Giovanni Francesco I Brignole Sale
Από Προς την Δόγης Σημειώσεις
22 Φεβρουαρίου 1599 21 Φεβρουαρίου 1601 Λορέντσο Σάουλι
24 Φεβρουαρίου 1601 25 Φεβρουαρίου 1603 Aγκοστίνο Ντόρια
26 Φεβρουαρίου 1603 27 Φεβρουαρίου 1605 Πιέτρο Ντε Φράνκι Σάκο
1 Μαρτίου 1605 2 Μαρτίου 1607 Λούκα Γκριμάλντι Ντε Κάστρο
3 Μαρτίου 1607 17 Μαρτίου 1607 Σιλβέστρο Ινβρέα
22 Μαρτίου 1607 23 Μαρτίου 1609 Τζερόλαμο Ασερέτο
1 Απριλίου 1609 2 Απριλίου 1611 Aγκοστίνο Πινέλλι Λουτσιάνι
6 Απριλίου 1611 6 Απριλίου 1613 Aλεσάντρο Τζιουστινιάνι Λόνγκο
21 Απριλίου 1613 21 Απριλίου 1615 Τομάζο Σπινόλα
25 Απριλίου 1615 25 Απριλίου 1617 Μπερνάρντο Κλαβαρέζα
25 Απριλίου 1617 29 Απριλίου 1619 Τζιοβάννι Τζιάκομο Ιμπεριάλε Ταρτάτο
2 Μαΐου 1619 2 Μαΐου 1621 Πιέτρο Ντουράτσο
4 Μαΐου 1621 12 Ιουνίου 1621 Aμπρότζιο Ντόρια Απεβ. στη θητεία του.
22 Ιουνίου 1621 22 Ιουνίου 1623 Τζιόρτζιο Τσεντουριόνε
25 Ιουνίου 1623 16 Ιουνίου 1625 Φεντερίκο Ντε Φράνκι Τόσο
16 Ιουνίου 1625 25 Ιουνίου 1627 Τζιάκομο Λομελίνι
28 Ιουνίου 1627 28 Ιουνίου 1629 Τζιοβάνι Λούκα Κιαβάρι
26 Ιουνίου 1629 26 Ιουνίου 1631 Αντρέα Σπινόλα
30 Ιουνίου 1631 30 Ιουνίου 1633 Λεονάρντο Ντέλα Τόρε
5 Ιουλίου 1633 5 Ιουλίου 1635 Τζιοβάνι Στέφανο Ντόρια
11 Ιουλίου 1635 11 Ιουλίου 1637 Τζιοβάννι Φραντσέσκο Α΄ Μπρινόλε Σάλε
13 Ιουλίου 1637 13 Ιουλίου 1639 Aγκοστίνο Παλαβιτσίνι
28 Ιουλίου 1639 28 Ιουλίου 1641 Τζιοβάνι Μπατίστα Ντουράτσο
14 Αυγούστου 1641 19 Ιουνίου 1642 Τζιοβάνι Αγκοστίνο Ντε Μαρίνι Απεβ. στη θητεία του.
4 Ιουλίου 1642 4 Ιουλίου 1644 Τζιοβάνι Μπατίστα Λερκάρι
21 Ιουλίου 1644 21 Ιουλίου 1646 Λούκα Τζουστινιάνι
24 Ιουλίου 1646 24 Ιουλίου 1648 Τζιοβάνι Μπατίστα Λομελίνι
1 Αυγούστου 1648 1 Αυγούστου 1650 Τζιάκομο Ντε Φράνκι Τόσο

Από το 1650 έως το 1699[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ομπέρτο Ντέλα Τόρε
Από Προς την Δόγης Σημειώσεις
23 Αυγούστου 1650 23 Αυγούστου 1652 Agostino Centurione
8 Σεπτεμβρίου 1652 8 Σεπτεμβρίου 1654 Gerolamo De Franchi Toso
9 Οκτωβρίου 1654 9 Οκτωβρίου 1656 Αλεσάντρο Σπινόλα
12 Οκτωβρίου 1656 12 Οκτωβρίου 1658 Τζούλιο Σαούλι
15 Οκτωβρίου 1658 15 Οκτωβρίου 1660 Giovanni Battista Centurione
28 Οκτωβρίου 1660 22 Μαρτίου 1661 Gian Bernardo Frugoni Πέθανε στο γραφείο.
28 Μαρτίου 1661 29 Μαρτίου 1663 Antoniotto Invrea
13 Απριλίου 1663 12 Απριλίου 1665 Στέφανο Ντε Μαρί
18 Απριλίου 1665 18 Απριλίου 1667 Cesare Durazzo
10 Μαΐου 1667 10 Μαΐου 1669 Cesare Gentile
18 Ιουνίου 1669 18 Ιουνίου 1671 Φραντσέσκο Γκαρμπαρίνο
27 Ιουνίου 1671 27 Ιουνίου 1673 Αλεσάντρο Γκριμάλντι
5 Ιουλίου 1673 4 Ιουλίου 1675 Agostino Saluzzo
11 Ιουλίου 1675 11 Ιουλίου 1677 Αντόνιο Ντα Πασάνο
16 Ιουλίου 1677 16 Ιουλίου 1679 Τζιανετίνο Οντόνε
29 Ιουλίου 1679 29 Ιουλίου 1681 Agostino Spinola
13 Αυγούστου 1681 13 Αυγούστου 1683 Λούκα Μαρία Ινβρέα
18 Αυγούστου 1683 18 Αυγούστου 1685 Francesco Maria Imperiale Lercari
23 Αυγούστου 1685 23 Αυγούστου 1687 Πιέτρο Ντουράτσο
27 Αυγούστου 1687 27 Αυγούστου 1689 Λούκα Σπινόλα
31 Αυγούστου 1689 1 Σεπτεμβρίου 1691 Ομπέρτο Ντέλα Τόρε
4 Σεπτεμβρίου 1691 5 Σεπτεμβρίου 1693 Giovanni Battista Cattaneo Della Volta
9 Σεπτεμβρίου 1693 9 Σεπτεμβρίου 1695 Φραντσέσκο Ινβρέα
16 Σεπτεμβρίου 1695 16 Σεπτεμβρίου 1697 Bendinelli Negrone
19 Σεπτεμβρίου 1697 26 Μαΐου 1699 Francesco Maria Sauli Πέθανε στο γραφείο.

Από το 1699 έως το 1750[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Nicolò Cattaneo Della Volta
Από Προς την Δόγης Σημειώσεις
3 Ιουνίου 1699 3 Ιουνίου 1701 Girolamo De Mari
7 Ιουνίου 1701 7 Ιουνίου 1703 Φεντερίκο Ντε Φράνκι Τόσο
1 Αυγούστου 1703 1 Αυγούστου 1705 Αντόνιο Γκριμάλντι
22 Αυγούστου 1705 22 Αυγούστου 1707 Stefano Onorato Ferretti
9 Σεπτεμβρίου 1707 9 Σεπτεμβρίου 1709 Domenico Maria De Mari
14 Σεπτεμβρίου 1709 14 Σεπτεμβρίου 1711 Vincenzo Durazzo
22 Σεπτεμβρίου 1711 22 Σεπτεμβρίου 1713 Francesco Maria Imperiale
22 Σεπτεμβρίου 1713 22 Σεπτεμβρίου 1715 Τζιοβάνι Αντόνιο Τζουστινιάνι
26 Σεπτεμβρίου 1715 26 Σεπτεμβρίου 1717 Lorenzo Centurione
30 Σεπτεμβρίου 1717 30 Σεπτεμβρίου 1719 Benedetto Viale
4 Οκτωβρίου 1719 4 Οκτωβρίου 1721 Ambrogio Imperiale
8 Οκτωβρίου 1721 8 Οκτωβρίου 1723 Cesare De Franchi Toso
13 Οκτωβρίου 1723 13 Οκτωβρίου 1725 Domenico Negrone
18 Ιανουαρίου 1726 18 Ιανουαρίου 1728 Gerolamo Veneroso
22 Ιανουαρίου 1728 22 Ιανουαρίου 1730 Λούκα Γκριμάλντι
20 Ιανουαρίου 1730 20 Ιανουαρίου 1732 Φραντσέσκο Μαρία Μπάλμπι
29 Ιανουαρίου 1732 29 Ιανουαρίου 1734 Domenico Maria Spinola
3 Φεβρουαρίου 1734 3 Φεβρουαρίου 1736 Στέφανο Ντουράτσο
7 Φεβρουαρίου 1736 7 Φεβρουαρίου 1738 Nicolò Cattaneo Della Volta 2ος Βασιλιάς της Κορσικής (μετά την πτώση του Theodor Stephan Freiherr von Neuhoff, το νησί προσαρτήθηκε στη Γένοβα και οι δόγηδες έγιναν επίσης Βασιλιάδες της Κορσικής).
7 Φεβρουαρίου 1738 7 Φεβρουαρίου 1740 Κωσταντίνο Μπάλμπι 3ος Βασιλιάς της Κορσικής
16 Φεβρουαρίου 1740 16 Φεβρουαρίου 1742 Νικολό Σπινόλα 4ος Βασιλιάς της Κορσικής
20 Φεβρουαρίου 1742 20 Φεβρουαρίου 1744 Ντομένικο Κανεβάρο 5ος Βασιλιάς της Κορσικής
1 Φεβρουαρίου 1744 1 Φεβρουαρίου 1746 Λορέντζο Ντε Μαρί 6ος Βασιλιάς της Κορσικής
3 Μαρτίου 1746 3 Μαρτίου 1748 Giovanni Francesco II Brignole Sale 7ος Βασιλιάς της Κορσικής
6 Μαρτίου 1748 6 Μαρτίου 1750 Cesare Cattaneo Della Volta 8ος Βασιλιάς της Κορσικής

Από το 1750 έως το 1797[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στέφανο Λομελίνι
Από Προς την Δόγης Σημειώσεις
10 Μαρτίου 1750 10 Μαρτίου 1752 Aγκοστίνο Βιάλε 9ος Βασιλιάς της Κορσικής
28 Μαρτίου 1752 7 Ιουνίου 1752 Στέφανο Λομελίνι 10ος Βασιλιάς της Κορσικής. Παραιτήθηκε
7 Ιουνίου 1752 7 Ιουνίου 1754 Τζιοβάνι Μπατίστα Γκριμάλντι 11ος Βασιλιάς της Κορσικής
23 Ιουνίου 1754 23 Ιουνίου 1756 Τζιαν Τζιάκομο Βενερόσο 12ος και τελευταίος βασιλιάς της Κορσικής
22 Ιουνίου 1756 22 Ιουνίου 1758 Τζιοβάνι Τζάκομο Γκριμάλντι
22 Αυγούστου 1758 22 Αυγούστου 1760 Ματέο Φραντζόνι
22 Σεπτεμβρίου 1760 10 Σεπτεμβρίου 1762 Αγκοστίνο Λομελίνι
25 Νοεμβρίου 1762 25 Νοεμβρίου 1764 Εκπτώσεις Rodolfo Emilio Brignole
29 Ιανουαρίου 1765 29 Ιανουαρίου 1767 Φραντσέσκο Μαρία ντελα Ρόβερε
3 Φεβρουαρίου 1767 3 Φεβρουαρίου 1769 Mαρτσέλο Ντουράτσο
16 Φεβρουαρίου 1769 16 Φεβρουαρίου 1771 Τζιοβάνι Μπατίστα Νεγκρόνε
16 Απριλίου 1771 16 Απριλίου 1773 Τζιοβάνι Μπατίστα Καμπιάσο
7 Ιανουαρίου 1773 9 Ιανουαρίου 1773 Φερδινάντο Σπινόλα
26 Ιανουαρίου 1773 26 Ιανουαρίου 1775 Πιερ Φραντσέσκο Γκριμάλντι
31 Ιανουαρίου 1775 31 Ιανουαρίου 1777 Μπρίτσιο Τζουστινιάνι
4 Φεβρουαρίου 1777 4 Φεβρουαρίου 1779 Τζουζέπε Λομελίνι
4 Μαρτίου 1779 4 Μαρτίου 1781 Τζάκομο Μαρία Μπρινιόλε
8 Μαρτίου 1781 8 Μαρτίου 1783 Μάρκο Αντόνιο Τζεντίλε
6 Μαΐου 1783 6 Μαΐου 1785 Τζιοβάνι Μπατίστα Αϊρόλι
6 Ιουνίου 1785 6 Ιουνίου 1787 Τζιαν Κάρλο Παλαβιτίνο
4 Ιουλίου 1787 4 Ιουλίου 1789 Ραφαέλε Αγκοστίνο Φερράρι
30 Ιουλίου 1789 30 Ιουλίου 1791 Aλεράμε Μαρία Παλαβιτσίνι
3 Σεπτεμβρίου 1791 3 Σεπτεμβρίου 1793 Μικελάντζελο Καμπιάσο
16 Σεπτεμβρίου 1793 16 Σεπτεμβρίου 1795 Τζουζέπε Μαρία Ντόρια
17 Νοεμβρίου 1795 17 Νοεμβρίου 1797 Τζάκομο Μαρία Μπρινιόλε Τελικός Γενοβέζος Δόγης. Η θέση καταργήθηκε μετά την κατάληψη της Γένοβας από τον Ναπολέοντα.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Chisholm 1911.
  2. ↑ «Dogi della Repubblica di Genova». palazzodogeferretto (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2023. 
  3. ↑  Μία ή περισσότερες προτάσεις από το προηγούμενο κείμενο ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Doge» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 8 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 380 
  4. ↑ «Dogi della Repubblica di Genova». palazzodogeferretto (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2020. 
  5. ↑ Steven Epstein. Genoa and the Genoese. p. 243
  6. ↑ expelled from office by Paolo Fregoso, Archbishop of Genoa.

Eξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Δόγης_της_Γένοβας&oldid=10530445"