Γρηγόριος Παπαδόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γρηγόριος Παπαδόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1819[1]
Θεσσαλονίκη[2]
Θάνατος21  Δεκεμβρίου 1873ιουλ. / 2  Ιανουαρίου 1874γρηγ.[1][3]
Θεσσαλονίκη[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
διδάσκων πανεπιστημίου
αρχαιολόγος[2]
πολυμαθής[2]
φιλόλογος[2]

Ο Γρηγόριος Παπαδόπουλος (1819 - 1873) υπήρξε Έλληνας λόγιος και συγγραφέας του 19ου αιώνα.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1819 στη Θεσσαλονίκη[4], σπούδασε αρχικά στην Αίγυπτο στους Λαζαριστές και συνέχισε τις σπουδές του στη Σύρο και στο Παρίσι. Εκεί προσελήφθη γραμματέας του ηγεμόνα της Βλαχίας Αλέξανδρου Γκίκα. Αργότερα διορίστηκε καθηγητής στο Λύκειο του Αγίου Σάββα στο Βουκουρέστι, ενώ ταυτόχρονα ανέλαβε την προσωπική εκπαίδευση της ανιψιάς του ηγεμόνα Έλενα Γκίκα.

Το 1844 διορίστηκε καθηγητής γυμνασίου στην Αθήνα και μετά από δύο χρόνια καθηγητής Ιστορίας των εικαστικών Τεχνών και ερμηνείας πινάκων στη «Σχολή Τεχνών», καθώς και καθηγητής της καλλιτεχνικής Μυθολογίας και της Ιστορίας των Εικαστικών Τεχνών στο Πολυτεχνείο Αθηνών[4], όπου και παρέμεινε μέχρι το 1863. Το 1849 ίδρυσε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο.

Μαθήτριά του ήταν η Καλλιόπη Κεχαγιά (1839-1905), πρωτοπόρος εκπαιδευτικός και φεμινίστρια του 19ου αιώνα.[5]

Απεβίωσε στις 21 Δεκεμβρίου 1873 στη Θεσσαλονίκη.[6]

Συγγράμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Περί μέτρων και σταθμών παρ' αρχαίοις (1859)
  • Περί της τοπογραφίας της Πνυκός (1861)
  • Άσματα των εν Κορσική Ελλήνων (1865)

και άλλα πολλά.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]